Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 80 ετών, η βραβευμένη ποιήτρια και μεταφράστρια Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ.
Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1939. Γονείς της ήταν οι Γιάννης Αγγελάκης και Ελένη Σταμάτη. Ήταν πνευματική κόρη του Νίκου Καζαντζάκη, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον πατέρα της.
Μόλις στα 17 της χρόνια δημοσίευσε στο περιοδικό «Καινούργια Εποχή» το ποιήμα της «Μοναξιά» μετά από παρότρυνση του Νίκου Καζαντζάκη. Άρθρα για την ποίηση και την μετάφραση της ποίησης έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.
Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματα της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες.
Σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, τη Γαλλία και την Ελβετία. Ήταν διπλωματούχος μεταφράστρια-διερμηνέας και είχε μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.ά.
Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έδωσε διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Darmouth, N.Y.State, Princeton, Columbia κ.α.)
Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών) και το 2014 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.
Μεταξύ των βιβλίων της συγκαταλέγονται τα: «Λύκοι και σύννεφα» (1963), «Ποιήματα 63-69», (1971), «Μαγδαληνή, το μεγάλο θηλαστικό» (1974), «Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης» (1977), «Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας» (1978), «Ενάντιος έρωτας» (1982), «Οι μνηστήρες» (1984), «Όταν το σώμα» (1988), «Επίλογος αέρας» (1990), «Άδεια φύση» (1993), «Λυπιού» (1995), «Ωραία έρημος ωραία η σάρκα» (1996), «Η Ύλη Μόνη» (2001), «Μεταφράζοντας σε έρωτα της ζωής το τέλος» (2003), «Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα» (2005), «Η ανορεξία της ύπαρξης» (2011), «Ποίηση 1963-2011» (ανθολογία), «Της μοναξιάς διπρόσωποι μονόλογοι» (2016) εκδόσεις Καστανιώτη.
Δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκοπίου Παυλόπουλου
Η μεγάλη μας ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ θα ζει πάντα μέσα από το σπουδαίο έργο της, έργο που αποτελεί ανεκτίμητη, διαχρονικώς, προσφορά στον βωμό του Ελληνικού Πνεύματος και ιδίως της Λογοτεχνίας μας.
Συλλυπητήριο μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κας Λίνας Μενδώνη
Η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ υπήρξε μία σημαντική προσωπικότητα στο χώρο των Γραμμάτων, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Το πλούσιο ποιητικό της έργο ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Μεταφράστηκε σε περισσότερες από 10 γλώσσες. Αγαπήθηκε από τους αναγνώστες διαφορετικών γενεών και τιμήθηκε από τους ομότεχνούς της.
Για την Κατερίνα Αγγελάκη -Ρουκ η ποίηση ήταν βαθιά υπαρξιακή ανάγκη και αγωνία, που υπακούει στο νόμο της φυσικότητας και της αλήθειας. “Δεν θυμάμαι ποτέ να έζησα χωρίς ποίηση” έλεγε χαρακτηριστικά. Θα συνεχίσει εκεί ψηλά στον “ουρανό του τίποτα”, όχι με τα ελάχιστα, όπως λέει το ομότιτλο ποίημά της, αλλά με πάρα πολλά…
Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους της και στους πολυάριθμους φίλους της.
Ανακοίνωση Εταιρείας Συγγραφέων
Με το ξημέρωμα θα μπούμε σ άλλο λιμάνι
όπως σ ένα καινούργιο ποίημα
και μες στην πάχνη θα κρατώ
τον τελευταίο στίχο μιας ανείπωτης ερωτικής ιστορίας.
Λυπιού
Με απέραντη θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο της αγαπημένης μας, εμβληματικής ποιήτριας και ιδρυτικού μέλους της Εταιρείας μας, Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ.
Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρούκ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες ελληνίδες ποιήτριες, με πλούσιο ποιητικό και μεταφραστικό έργο και με πολλές βραβεύσεις για την τόσο ιδιαίτερη και αναγνωρίσιμη ποιητική της γραφή. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και Ελβετία (Πανεπιστήμιο Γενεύης). Ήταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά). Πρωτοδημοσίευσε στην “Καινούργια Εποχή” το 1956. Εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Λύκοι και σύννεφα το 1964. Άρθρα της και δοκίμια για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης είχαν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ είχε ασχοληθεί και με τη λογοτεχνική μετάφραση. Είχε δώσει διαλέξεις και διαβάσει ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Dartmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.). Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch), το 1985 με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το 2000 με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών) και το 2014 με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.
Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της βρίσκονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο.
Στους οικείους της εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και τη συμπαράστασή μας.
naftemporiki.gr
