Η ουγγρική ταινία του Λάζλο Νέμες, «Ο γιος του Σαούλ», συζητήθηκε έντονα – από την πρώτη ημέρα της προβολής της – για την κατάκτηση του Χρυσού Φοίνικα στο 68ο Φεστιβάλ Καννών, κερδίζοντας ταυτόχρονα το χειροκρότημα του κοινού, αλλά και τις εξαιρετικές κριτικές των ειδικών.
Η Fipresci, η Διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, έδειξε και αυτή την προτίμησή της στην ταινία του Νέμες, απονέμοντάς της το μεγάλο βραβείο της. Πρόκειται για μια καταπληκτική κινηματογραφική δημιουργία, που σοκάρει με την αλήθεια της, αποτυπώνοντας μοναδικά ό,τι συνέβαινε στο Άουσβιτς και την κτηνωδία των Ναζιστών.
Ένα άγνωστο κεφάλαιο του Ολοκαυτώματος
Η ταινία φωτίζει ένα άγνωστο κεφάλαιο του Ολοκαυτώματος. Αφορά τους Εβραίους, που δούλευαν για τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ήταν αυτοί που παρελάμβαναν τους νεοαφιχθέντες συμπατριώτες τους, τους ξεχώριζαν και ήταν δίπλα τους, δίνοντάς τους οδηγίες, μέχρι να μπουν στον θάλαμο αερίων.
Όταν τελείωναν, καθάριζαν το χώρο, περιμένοντας το επόμενο γκρουπ. Ο Σαούλ, ο πρωταγωνιστής αυτού του πολύ σκληρού φιλμ, ήταν ένας από αυτούς. Είναι πειθήνιο όργανο της γερμανικής διοίκησης. Όλα άλλαξαν όταν βρήκε, ανάμεσα στους νεκρούς, τον γιο του, τον οποίο ήθελε να θάψει κανονικά και όχι να τον στείλει με τους άλλους σε ομαδικό τάφο.
«Δεν θέλαμε να κάνουμε μια όμορφη ταινία. Αποφύγαμε οποιαδήποτε κλασική αισθητική προσέγγιση. Δεν θα βρείτε στην ταινία ωραία κάδρα. Δεν θέλαμε τέτοια κινηματογραφικά πλάνα. Δεν είναι μια ταινία με ωραία πλάνα. Δεν μπορείτε να πάρετε ωραίες φωτογραφίες για τον τύπο. Είναι, κυρίως, η δυναμική της ταινίας που παίζει ρόλο. Ήταν σημαντικό για μας να μην πέσουμε στη συγκίνηση που δημιουργούν τα φιλμ για το Ολοκαύτωμα» ανέφερε ο Λάζλο Νέμες.
Η βία στην ταινία είναι, συνεχώς, παρούσα, αλλά δεν τη βλέπουμε ποτέ. Την μαντεύουμε, την ακούμε, την αισθανόμαστε στο βλέμμα των ηθοποιών. Αυτός ήταν ο βασικός στόχος του 38χρονου σκηνοθέτη. Να δώσει την πλήρη αίσθηση του τι συμβαίνει σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, χωρίς να δείχνει τίποτε καθαρά.
Με θητεία δίπλα στον Μπέλα Ταρ
«Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης συμβαίνει παράπλευρα. Δεν το βλέπουμε. Ο θεατής όμως μπορεί να το αντιληφθεί, χρησιμοποιώντας τη φαντασία του. Προσπαθούμε να του δείξουμε έναν τρόπο να αντιληφθεί αυτή την παράπλευρη δράση. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ζήτημα με αυτή την ταινία: θέλουμε να προκαλέσουμε πράγματα, αισθήματα, εντυπώσεις, που δεν μπορείς να τα δείξεις με άλλον τρόπο, παρά με τη διαμεσολάβηση της φαντασίας» τονίζει ο Νέμες.
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Σαούλ, ερμηνεύει ο Γκέζα Ρέριγκ. «Ο γιος του Σαούλ» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Λάζλο Νέμες, ο οποίος θήτευσε δίπλα στον μεγάλο σκηνοθέτη Μπέλα Ταρ. Είναι από τις λίγες φορές, που η πρώτη ταινία δημιουργού επιλέγεται κατευθείαν για το διαγωνιστικό πρόγραμμα των Καννών.
Ειδική μνεία για την δημιουργία «The Lobster» του Λάνθιμου
H Οικουμενική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από Προτεστάντες και Καθολικούς κινηματογραφιστές, απένειμε το δικό της μεγάλο βραβείο στο «Mia Madre» του Νάνι Μορέτι, από το Διαγωνιστικό Τμήμα. Το φετινό βραβείο Queer Palm, το βραβείο που θεσπίστηκε το 2010, δόθηκε στην ταινία «Carol» του Τοντ Χέινς, ενώ ειδική μνεία πήρε και η ταινία «The Lobster» του Γιώργου Λάνθιμου.
Τέλος, το Βραβείο Europa Cinemas Label, που δίνεται από επιτροπή Ευρωπαίων αιθουσαρχών στην καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία από τα παράλληλα τμήματα, κέρδισε το «Mustang» της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιβέν.
Τα βραβεία Fipresci για το 68ο Φεστιβάλ Καννών
Διαγωνιστικό Τμήμα
«Ο γιος του Σαούλ» του Λάζλο Νέμες, Ουγγαρία
Ένα Κάποιο Βλέμμα
«Masaan» του Νιράτζ Γκεϊγουάν, Ινδία
Εβδομάδα Κριτικής
«Paulina» του Σαντιάγο Μίτρε, Αργεντινή.
naftemporiki.gr
