Στην προσπάθειά του να συμβάλει στην ευρύτερη και βαθύτερη διερεύνηση των θεμάτων που απασχολούν τους φοιτητές, και όχι μόνο κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, το Εργαστήριο Γυψοτεχνίας – Χαλκοχυτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) πραγματοποιεί την έκθεση «Ανθρωπογραφές. Η έννοια του εκμαγείου στην τέχνη».
Σε επιμέλεια του γλύπτη και επίκουρου Καθηγητή της ΑΣΚΤ, Μάρκου Γεωργιλάκη, και σχεδιασμό της αρχιτέκτονα και φοιτήτριας της ΑΣΚΤ, Ηρώς Μανδηλαρά, η έκθεση παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, έως τις 29 Μαΐου.
Βασισμένα σε αντίγραφα μελών των σωμάτων των ίδιων των φοιτητών, συμβάλλοντας έτσι στον προβληματισμό για το κατά πόσο ένα αντίγραφο ανθρώπινου σώματος μπορεί να είναι ή να γίνει έργο τέχνης, τα έργα που περιλαμβάνει η έκθεση δημιουργήθηκαν από φοιτητές του εργαστηρίου των ετών 2012 – 2015, για τις 3 θεματικές ενότητες: «Αυτοπροσωπογραφία», «Το χέρι μου» και «Το βάρος μου».
Η έκθεση αποτελεί συνέχεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο εργαστήριο και συνοδεύεται από μια ομότιτλη έκδοση (Εκδόσεις «Λειμών»), η οποία αποτελεί προσπάθεια για μια θεωρητική προσέγγιση των παραπάνω θεμάτων που απασχόλησαν τους φοιτητές. Τα κείμενα της έκδοσης υπογράφουν οι Μάγδα Αναγνωστή (αρχιτέκτονας), Δημήτρης Αναγνωστής (διδάκτορας Ψυχιατρικής – Ψυχανάλυσης), Μάρκος Γεωργιλάκης, (γλύπτης και επίκουρος Καθηγητής της ΑΣΚΤ) και Δημήτρης Παυλόπουλος (αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών).
Και τα ίδια τα ανθρώπινα σώματα
Ο γλύπτης και επίκουρος Καθηγητής της ΑΣΚΤ, γράφει, μεταξύ άλλων, στη συνοδευτική έκδοση: «Μετά τη μοντέρνα περίοδο, η παρουσία έργων βασισμένων σε αντίγραφα ζωντανών σωμάτων γίνεται ολοένα και πιο συχνή. Σε πολλές δε περιπτώσεις, εκτός από τα αντίγραφα, χρησιμοποιούνται και τα ίδια τα ανθρώπινα σώματα, ως μέσο ή ως εργαλείο. Χρησιμοποιούνται ακόμα και τα εκμαγεία, αφού, ως κάλυμμα συγκεκριμένης μορφής, αποκτούν τις δικές τους διαστάσεις και αναλογίες, παρακολουθώντας, βέβαια, τις διαστάσεις και τις αναλογίες του περιεχομένου τους, και γιατί έχουν την ιδιότητα να καλύπτουν και να αμβλύνουν τις όποιες λεπτομέρειες και να αποδίδουν μόνο τους βασικούς όγκους, δηλαδή γενικευμένη και αφαιρετική την εσωτερική μορφή. Αποκτούν έτσι τη δική τους φόρμα, τη δική τους γλυπτική υπόσταση στον χώρο. Το εκμαγείο έχει αξία εσωτερικά ως το κενό, το αρνητικό, το αποτύπωμα κάποιας μορφής, και εξωτερικά ως μια νέα φόρμα….».
Μια εντύπωση του αληθινού μέσω της οφθαλμαπάτης
Επίσης, ο αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρης Παυλόπουλος, σημειώνει: «Η παρατήρηση και η μελέτη της εξωτερικής μορφής των σωμάτων ανθρώπων και ζώων, οι αναλογίες των μελών τους σε σχέση με τους υποκείμενους ιστούς τους απασχόλησαν από πολύ νωρίς τους καλλιτέχνες. Αναζητώντας να αποδώσουν πρωταρχικά μιαν εντύπωση του αληθινού μέσω της οφθαλμαπάτης, ήταν απολύτως φυσικό να στραφούν στην Ανατομική, που θεωρήθηκε βάση της σπουδής των εικαστικών τεχνών σε σχολές και σε εργαστήρια του Μεσαίωνα, της Αναγέννησης, του Μπαρόκ και των νεότερων χρόνων….».
Ούτε ρευστή, ούτε στερεά
Από την πλευρά του, ο Διδάκτορας Ψυχιατρικής – Ψυχανάλυσης, Δημήτρης Αναγνωστής, γράφει: «Όταν ο γλύπτης κάνει το πρόπλασμα, πλάθοντας τον πηλό, ξαναζωντανεύουν μέσα του παλιά βιώματα από τα πρώτα πρόσωπα της ζωής του και εμπειρίες, που είναι συναισθηματικές και, συγχρόνως, κινητικές. Δεν είναι διόλου τυχαία η επιλογή του πηλού ως κύρια ύλη για την καθημερινή ενασχόληση με τη γλυπτική, σταθερά και σε βάθος χρόνου. Ο πηλός είναι μια ύλη ζεστή και απαλή, κατάλληλη για μεταμορφώσεις, αφού δεν είναι ούτε ρευστή ούτε στερεά, αλλά μεταβάλλεται από τη μια κατάσταση στην άλλη….».
Οι συμμετέχοντες
Στην έκθεση, συμμετέχουν με έργο τους οι φοιτητές: Γιάννης Αυγουστής, Ανδρέας Βερναρδάκης, Ευαγγελία Δημητρακοπούλου, Στυλιανή Δημητρίου, Θεοδώρα Δεδούση, Διαμαντή Αικατερίνη, Θωμάς Διώτης, Ζερβού Ελένη, Δήμητρα – Ταμάρα Ζίγκαρις, Δημήτρης Καμπουρόπουλος, Δημήτρης Καλογερής, Χριστίνα – Ευδοκία Καλογεροπούλου, Ορέστης Καραλής, Άννα Κετίκογλου, Αικατερίνη Κομιανού, Κυριακή Κούνιαρη, Δανάη Κρίκη, Γεωργία Κυριακίδου, Καλλιρρόη Κωστίκογλου, Μαρία Λουίζου, Μανουρά Μαρία, Ηρώ Μανδηλαρά, Μαρίνα Μαργέλου, Έλενα Μαρίνου, Κωνσταντίνος Μάρος, Λυδία Μηλίγκου, Αναστάσιος Μυλωνάς, Δανάη Νικολαΐδη – Κωτσάκη, Αλέξανδρος Ντούρας, Γιάννης Παπαδάκης, Μαρίλια Παπανικολάου, Χλόη Παρέ – Αναστασιάδου, Βαγγέλης Πιτσολάνης, Αργύρης Ράλλιας, Νίκος Ραφτάκης, Oscar Riguelme, Άννα Σάπκα, Γιάννης Σπηλιόπουλος, Χρίστος Στεριόπουλος, Σπύρος – Αιμίλιος Τζίμας, Αρισταίος Τσούσης. Το οπτικοακουστικό υλικό είναι δημιουργία του Ιάπωνα καλλιτέχνη Yu Araki, ενώ η φωτογραφία της αφίσας που συνοδεύει την έκθεση είναι του Ανδρέα Σμαραγδή. Οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τις εργασίες των φοιτητών και, γενικότερα, τη δουλειά του Εργαστηρίου Γυψοτεχνίας – Χαλκοχυτικής.
Πληροφορίες
Μουσείο Μπενάκη – Κτήριο οδού Πειραιώς: Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου – Αθήνα, τηλ.: 210 3453111. Ωράριο λειτουργίας: Πέμπτη και Κυριακή: 10.00 – 18.00, Παρασκευή και Σάββατο: 10.00 – 22.00, Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη: κλειστά. Τιμή εισιτηρίου έκθεσης: κανονικό: 5 ευρώ, μειωμένο: 2,5 ευρώ, ενιαίο εισιτήριο: έκπτωση 20% επί του συνολικού κόστους των εισιτηρίων όλων των εκθέσεων κατά την ημέρα επίσκεψης. Την Παρασκευή 27 Μαΐου, στις 18:00, θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση από τον επιμελητή της έκθεσης, Μάρκο Γεωργιλάκη. Η συμμετοχή στην ξενάγηση επιβαρύνει το εισιτήριο κατά 2 ευρώ.
naftemporiki.gr
