Εστιάζοντας και πάλι στο ανθρώπινο πορτρέτο, ο εικαστικός Σάββας Γεωργιάδης «εκμαιεύει τις ιστορίες που τα μοντέλα του διστάζουν να αφηγηθούν», στην ατομική του έκθεση ζωγραφικής, με τίτλο «Αίθουσα αναμονής», η οποία παρουσιάζεται στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, έως τις 24 Ιανουαρίου.
Ο Σάββας Γεωργιάδης, ο οποίος γεννήθηκε στη Λεμεσό, το 1975, σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με καθηγητή τον Δ. Μυταρά, και έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στην καινούρια του αυτή έκθεση παρουσιάζει μια σειρά λάδια σε μουσαμά ερμητικών χρωμάτων.
Μα τα βλέμματά τους δεν ησυχάζουν
Η ιστορικός τέχνης Ίρις Κρητικού σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης: «Επιστρέφοντας στα έργα του Σάββα Γεωργιάδη τρία χρόνια και ένα εργαστήριο μετά, αντικρίζω και πάλι, με καλά αιτιολογημένη προσδοκία, αυτόν τον αλλόκοτο ηλεκτροφόρο τόπο, που ολοένα γεννά παράδοξες ιστορίες ανθρώπινης ύπαρξης.
Στο πουθενά των ερμητικών του χρωμάτων, στον ερημικό κάμπο του ανεξιχνίαστου γκρίζου και του κοφτερού του νυχτερινού γαλαζοπράσινου, μπροστά στους γυμνούς τοίχους αυτού του ουδέτερου νέου χώρου, που δεν έχει ακόμη προλάβει να κατοικηθεί από συμπαγείς μνήμες, φωλιάζουν τα οικεία πρόσωπα και τα πειθήνια σώματα των νεαρών μοντέλων του ζωγράφου ή καταφεύγουν οι υβριδικοί άγνωστοι των επίμονων διαδικτυακών του περιπλανήσεων.
Μα τα βλέμματά τους δεν ησυχάζουν. Εγκαθίστανται προσωρινά απέναντι στον ζωγράφο, εξακολουθώντας να στριφογυρνούν στον καμβά σαν ανήσυχες πεταλούδες της νύχτας. Βουλιάζοντας σε αργή κίνηση μέσα στο νέο κλίμα της δουλειάς του, λανθάνοντας, ωστόσο, συχνά της παντεποπτικής επιθυμίας του.
Μιλώντας ο ίδιος ο Γεωργιάδης για τα πρόσφατα έργα του, εμψυχώνοντας με τον διαυγή λόγο του εκείνο που εμμονικά σχεδόν καταδιώκει στην παρούσα ζωγραφική του, περιγράφει με ακριβή ενδελέχεια την αγωνία του έργου, που σε βαθμό συντριπτικό, συναντά την αγωνία του μοντέλου, αποτυπώνοντας το “τώρα” της πόζας και αφουγκραζόμενος το πριν και το μετά του αναπαριστώμενου: τον θολό του οικιακό χάρτη πίσω από την κλειστή πόρτα της όψης του. Την αόρατη μεμβράνη αμφιβολίας που κουβαλά μαζί του για κάθε ειλημμένη απόφαση, που, ίσως, αποδειχθεί λανθασμένη. Τον υγρό φόβο της κάθε ημέρας που, στο δαιδαλώδες της πέρασμα, εξακολουθεί να μεταλλάσσεται σε σφοδρή επιθυμία.
Αφήνοντας πίσω του τον υπερβατικό κάμπο των αιωρούμενων επινοημένων φιγούρων που καθόρισαν την προηγούμενη ενότητα της δουλειάς του, ο Γεωργιάδης προτείνει τώρα έναν πραγματικό αρχετυπικό χώρο, έμπλεο προσωπικών κωδίκων και γρίφων, επικαλούμενος το υποσυνείδητο και επινοώντας τα “πως”, εκμαιεύοντας τις ιστορίες που τα μοντέλα του διστάζουν να αφηγηθούν, αμφισβητώντας εκείνο που φαίνεται και ζωγραφίζοντας με ακραία συνέπεια εκείνο που είναι, εκείνα που αντιλαμβάνεται και όχι εκείνα που βλέπει.
Το εργαστήριο, στημένο στα μεγαλύτερα έργα ως εργοτάξιο και κατοικημένο ως ανήσυχη αίθουσα αναμονής από φίλους και αγνώστους, εισπνέει τα επείγοντα περιστατικά τους και συνομιλεί με τα δικά τους επέκεινα. Ο έμβιος διεσταλμένος ζωγραφικός χώρος, πλασμένος με οργανικούς όγκους λερωμένου λευκού, εφοδιασμένος με γυμνούς ηλεκτρικούς γλόμπους και οργωμένος από ακαθόριστες σκιές συμβάντων και παρουσίας, υποδέχεται την ανθρώπινη ύπαρξη ως μικρό νησί εκμυστηρευτικής φωτεινότητας. Οπλισμένοι με διάττοντα ελπιδοφόρα γαλάζια και αναστάσιμα λαμπερά λευκά που εισβάλλουν στη σάρκα, προστατευμένοι από θερμά χειμερινά κόκκινα και ανεξίτηλα ανακεκλιμένα κίτρινα που προτείνουν τολμηρές σχηματικές αυτοτέλειες, οι ωσεί παρόντες των έργων αποτάσσουν το απόσταγμα θλίψης που φέρουν, αναζητώντας μυστικές εξόδους κινδύνου σε τυφλούς τοίχους, ενσταλάζοντας την ψιθυριστική τους μελαγχολία στην υπόσχεση μιας πιθανής ανατροπής, αποχαιρετώντας τους βαρβάρους, που καλπάζοντας ήρθαν και αθόρυβα φεύγουν».
Πληροφορίες
Αίθουσα Τέχνης Αθηνών: Γλύκωνος 4, Πλατεία Δεξαμενής – Αθήνα, τηλ.: 210 7213938. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή: 10:00 – 14:00 και 18:00 – 21:00, Σάββατο: 10:00 – 14:30.
naftemporiki.gr
