Οι περισσότεροι σπειροειδείς γαλαξίες όπως ο δικός μας είναι συμμετρικοί ή τείνουν προς την συμμετρικότητα. Όμως ορισμένες φορές κάποια κοσμικά γεγονότα μπορούν να δημιουργήσουν φαινόμενα που να διαταράξουν την… γεωμετρία ενός γαλαξία. Το διαστημικό τηλεσκόπιο εντόπισε έναν τέτοιο γαλαξία. Πρόκειται για τον γαλαξία NGC 2276 που βρίσκεται σε απόσταση 120 εκατ. ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Κηφέως.
Μια από τις σπείρες του απομακρύνεται από το κυρίως σώμα του γαλαξία. Για αυτό ευθύνονται οι βαρυτικές δυνάμεις που ασκεί ένας γειτονικός τους γαλαξίας, ο NGC 2300. Εκτός από την σπείρα οι βαρυτικές δυνάμεις που ασκεί αυτός ο γειτονικός γαλαξίας στον NGC 2276 προκαλούν γενικότερη «αναστάτωση» στην δομή του και τον… παραμορφώνει.
Ένα δεύτερο εξαιρετικά ενδιαφέρον φαινόμενο εξελίσσεται στον NGC 2276 όπως προκύπτει από τις εικόνες που έστειλε το Hubble. Η αριστερή του πλευρά φωτοβολεί έντονα και αυτό οφείλεται σε ένα ακόμη σπάνιο φαινόμενο. Διαγαλαξιακό Διάστημα (intergalactic space) ή μεσογαλαξιακό, είναι το Διάστημα ανάμεσα σε γαλαξίες. Γενικώς άδειο από διαστημική σκόνη και συντρίμμια, το διαγαλαξιακό Διάστημα είναι η καλύτερη φυσική προσέγγιση του τέλειου κενού.
Παρόλα αυτά στις περιοχές αυτές υπάρχει κοσμική ύλη και ειδικότερα υψηλής θερμοκρασίας αέρια όπως υδρογόνο και ήλιο τα οποία είναι κατά περίσταση περισσότερο ή λιγότερα ιονισμένα. Υπάρχουν επίσης και βαρύτερα χημικά στοιχεία όπως ο σίδηρος. Όταν αυτή η ύλη πλησιάσει ένα γαλαξία οι βαρυτικές δυνάμεις που ασκούνται από αυτόν στην κοσμική ύλη που κυκλοφορεί ελεύθερα στο διαστημικό κενό την υποχρεώνουν να γίνει πιο συμπαγής με αποτέλεσμα να δημιουργείται έτσι το «λίπασμα» για την γέννηση νέων άστρων. Σύμφωνα με τους ειδικούς αυτό συνέβη και στην περίπτωση του γαλαξία GNC 2276 με αποτέλεσμα ολόκληρη η αριστερή του πλευρά να αποτελεί όπως φαίνεται ένα γιγάντιο αστρικό μαιευτήριο όπου γεννιούνται συνεχώς νέα άστρα μεγάλης λαμπρότητας.
