Στα σκοτεινά χρόνια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου η IBM χρηματοδότησε και κατασκεύασε έναν αυτόματο υπολογιστή ελεγχόμενης ακολουθίας (ASCC) για τον Howard H. Aiken στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το μηχάνημα, που παρουσιάστηκε επίσημα τον Αύγουστο του 1944, ήταν ευρέως γνωστό ως Harvard Mark.
Ωστόσο ο πρόεδρος της IBM, Thomas J. Watson Sr. και ο Aiken ήρθαν σε σύγκρουση καθώς ο δεύτερος εξέδωσε ένα δελτίο τύπου στο οποίο δεν «πίστωνε» στην IBΜ τη συμβολή της. Ακολούθησαν έτσι χωριστούς δρόμους και η IBM άρχισε να εργάζεται σε ένα νέο project με στόχο να κατασκευάσει μία μεγαλύτερη και πιο ικανή μηχανή.
Και εγένετο… SSEC
Ο αστρονόμος Wallace John Eckert του Πανεπιστημίου Columbia παρείχε προδιαγραφές για τη νέα μηχανή και ο Francis “Frank” E. Hamilton επέβλεπε την κατασκευή. Γεννήθηκε έτσι ο SSEC.
Το ημερολόγιο έγραφε 24 Ιανουαρίου 1948 όταν η IBM παρουσίασε στον κόσμο το SSEC. Ήταν το πρώτο μηχάνημα που μπορούσε να χειριστεί τόσο δεδομένα όσο και εντολές, ο πρώτος «πραγματικός υπολογιστής» όπως έμεινε στην ιστορία.
Το SSEC εγκαταστάθηκε στις τρεις πλευρές ενός δωματίου στο ισόγειο ενός κτιρίου κοντά στα κεντρικά γραφεία της IBM στη λεωφόρο Madison 590 στη Νέα Υόρκη, πίσω από ένα μεγάλο παράθυρο όπου ήταν ορατό στους ανθρώπους που περνούσαν στον πολυσύχναστο δρόμο. Το θορυβώδες SSEC ονομαζόταν μερικές φορές Poppa από τους πεζούς που το χάζευαν.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του
Το SSEC ήταν ένα ασυνήθιστο υβρίδιο σωλήνων κενού και ηλεκτρομηχανικών ηλεκτρονόμων. Περίπου 12.500 σωλήνες κενού χρησιμοποιήθηκαν στην αριθμητική μονάδα, τον έλεγχο και τους οκτώ (σχετικά υψηλής ταχύτητας) καταχωρητές της, οι οποίοι είχαν χρόνο πρόσβασης μικρότερο από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου. Περίπου 21.400 ρελέ χρησιμοποιήθηκαν για έλεγχο και 150 καταχωρητές χαμηλότερης ταχύτητας, με χρόνο πρόσβασης 20 χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Η αριθμητική ονάδα του SSEC ήταν ένας τροποποιημένος ηλεκτρονικός πολλαπλασιαστής IBM 603, ο οποίος είχε σχεδιαστεί από τον James W. Bryce. Ο πολλαπλασιασμός υπολογίστηκε με 14 ψηφία σε κάθε παράγοντα. Το μεγαλύτερο μέρος της αναφερόμενης χωρητικότητας 400.000 ψηφίων ήταν με τη μορφή τροχών διάτρητης χαρτοταινίας.
Είχε πολλά από τα χαρακτηριστικά ενός υπολογιστή αποθηκευμένου προγράμματος και ήταν το πρώτο λειτουργικό μηχάνημα που μπορούσε να χειριστεί τις οδηγίες του ως δεδομένα, αλλά δεν ήταν πλήρως ηλεκτρονικό. Αν και το SSEC αποδείχθηκε χρήσιμο για πολλές εφαρμογές υψηλού προφίλ, σύντομα κατέστη παρωχημένο. Ως ο τελευταίος μεγάλος ηλεκτρομηχανικός υπολογιστής που κατασκευάστηκε ποτέ, ανέδειξε την IBM σε μία από τις κορυφαίες τεχνολογικές εταιρείες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Apple επέλεξε να παρουσιάσει τον πρώτο της προσωπικό υπολογιστή, το Macintosh, στην 36η επέτειο του SSEC, στις 24 Ιανουαρίου 1984.
