Skip to main content

Το Hubble επισκέφτηκε το σπίτι του πιο λαμπρού σουπερνόβα (βίντεο)

Ο γαλαξίας που συνέβη η τρομερή έκρηξη σουπερνόβα. πηγή φωτό (ESA/Hubble & NASA, A. Filippenko)

Η αστρική έκρηξη απελευθέρωσε δισεκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια από ότι ο Ήλιος

H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από έναν σχετικά μικρό γαλαξία γνωστό ως UGC 5189A ο οποίος βρίσκεται περίπου 150 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη στον αστερισμό του Λέοντα. Το 2010 εντοπίσθηκε μια έκρηξη σουπερνόβα εκπληκτικής λαμπρότητας η οποία όπως αποδείχτηκε συνέβη σε αυτόν τον γαλαξία.

Η έκρηξη που έλαβε την κωδική ονομασία SN 2010jl αποτελεί ένα σταθμό στη μελέτη αυτού του κρίσιμου για την εξέλιξη του Σύμπαντος φαινομένου και η επιστημονική κοινότητα έχει ασχοληθεί και συνεχίζει να ασχολείται επισταμένα με αυτή την έκρηξη. Σε μια περίοδο τριών ετών, το SN 2010jl απελευθέρωσε τουλάχιστον 2,5 δισεκατομμύρια φορές περισσότερη ορατή ενέργεια από ό,τι ο Ήλιος μας εξέπεμπε στο ίδιο χρονικό πλαίσιο σε όλα τα μήκη κύματος.

Ακόμη και μετά την εξαφάνιση των σουπερνόβα σε μη παρατηρήσιμα επίπεδα, εξακολουθεί να είναι ενδιαφέρον να μελετήσουμε τα περιβάλλοντα όπου εμφανίστηκαν πόσο μάλλον όταν έχουμε με ένα τέτοιο σουπερνόβα. Τέτοιες μελέτες μπορούν να παρέχουν στους αστρονόμους πολύτιμες πληροφορίες: οι εκρήξει σουπερνόβα μπορούν να πραγματοποιηθούν για διάφορους λόγους και η κατανόηση των περιβαλλόντων στα οποία συμβαίνουν βοηθά στη βελτίωση της κατανόησης των συνθηκών που τους προκάλεσαν.

Οι επακόλουθες μελέτες μετά από σουπερνόβα βελτιώνουν επίσης την κατανόησή μας για τις άμεσες συνέπειες τέτοιων γεγονότων: από τις ισχυρές επιδράσεις τους στο αέριο και τη σκόνη γύρω τους, έως τα αστρικά υπολείμματα που αφήνουν πίσω τους. Η κρατούσα κοσμολογική θεωρία αναφέρει ότι οι εκρήξεις σουπερνόβα (εκρήξεις άστρων που αυτοκαταστρέφονται καταρρέοντας βαρυτικά έχοντας καταναλώσει την καύσιμη ύλη τους) διασπείρουν στο Διάστημα υλικά για τη γέννηση νέων πιο σύνθετης χημείας άστρων γεγονός που έχει με τη σειρά του συμβάλει στη δημιουργία πιο πλούσιου κοσμικού περιβάλλοντος που μπορεί να παράξει εκτός των άλλων πλανητικά συστήματα.

Naftemporiki.gr