Ομάδα ερευνητών του Binghamton University, State University of New York, ανέπτυξε μια, βασιζόμενη σε ύφασμα και τροφοδοτούμενη από βακτήρια, «βιομπαταρία» η οποία κάποια στιγμή θα μπορούσε να φτάσει να χρησιμοποιείται σε wearable ηλεκτρονικές συσκευές.
Της ομάδας ηγήθηκε ο βοηθός καθηγητής Σεοχέουν Τσόι. Η βιομπαταρία αυτή παράγει ενέργεια αντίστοιχη αυτής που παρήγαγαν οι προηγούμενες, μικροβιακές, βασισμένες στο χαρτί, κυψέλες καυσίμου που είχε παράξει ο Τσόι, ενώ επίσης έχει επιδείξει αρκετά υψηλά επίπεδα σταθερότητας σε δοκιμές ως προς την ευκαμψία της.
Όπως είπε ο ίδιος ο Τσόι, η συγκεκριμένη πηγή ενέργειας θα μπορούσε να αποτελέσει ένα στάνταρ πλατφόρμας για βιομπαταρίες βασισμένες σε υφάσματα, οι οποίες θα ενσωματώνονται σε wearable ηλεκτρονικές συσκευές στο μέλλον.
«Υπάρχει μια ξεκάθαρη και επείγουσα ανάγκη για εύκαμπτα, ικανά να τεντωθούν, ηλεκτρονικά, τα οποία μπορούν εύκολα να ενσωματωθούν σε ένα μεγάλο εύρος περιβαλλόντων για να συλλέγουν πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο» είπε ο Τσόι. «Αυτά τα ηλεκτρονικά πρέπει να λειτουρογύν αξιόπιστα, ακόμα και όταν χρησιμοποιούνται σε ευαίσθητες περιοχές, όπως σημεία ή όργανα του σώματος. Εξετάσαμε μια εύκαμπτη, τεντωνόμενη, συρρικνωμένη μπαταρία ως μια πραγματικά χρήσιμη τεχνολογία ενέργειας, εξαιτίας ανανεώσιμων και φιλικών προς το περιβάλλον ιδιοτήτων».
Συγκριτικά με «παραδοσιακές» μπαταρίες και άλλες ενζυματικές κυψέλες καυσίμου, οι μικροβιακές κυψέλες καυσίμου μπορούν να αποτελέσουν την πιο κατάλληλη πηγή ενέργειας για wearables επειδή έχουν σταθερές αντιδράσεις και μακρά διάρκεια ζωής, υποστηρίζει ο Τσόι. Ακόμα, ο ανθρώπινος ιδρώτας μπορεί να αποτελέσει καύσιμο, βελτιώνοντας ακόμα περισσότερο τη διάρκεια ζωής.
«Αν σκεφτούμε πως οι άνθρωποι έχουν περισσότερα βακτηριακά κύτταρα παρά ανθρώπινα κύτταρα στο σώμα τους, η άμεσή χρήση τους ως πηγής ενέργειας σε συνδυασμό με το ανθρώπινο σώμα είναι απόλυτα κατανοητή στα wearables» σημειώνει σχετικά ο Τσόι.
