Αντικρούοντας τις δηλώσεις της εκπροσώπου της Ν.Δ. Μαρίας Σπυράκη σχετικά με την υπόθεση συγγενικών προσώπων του πρωθυπουργού και την «αλλαγή σε μια νύχτα τον Αύγουστο του 2016 του ”νόμου Παρασκευόπουλου” προκειμένου να μην εξεταστεί επί της ουσίας η υπόθεση», ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης επισημαίνει ότι οι ισχυρισμοί είναι ψευδείςδιότι δεν υπήρξε τροποποίηση αφού η ρύθμιση αυτή ήταν αντίστοιχη με άλλες ρυθμίσεις, που είχαν προϋπάρξει του 2012 και όχι το 2013.
«Ο λεγόμενος νόμος Παρασκευόπουλου του 2015 δεν είχε καμία σχέση. Ήταν μία ρύθμιση για την ελάφρυνση των πινακίων των δικαστηρίων, αναγκαία αν υπάρχει ένα φορτίο πολλών ποινικών υποθέσεων στα δικαστήρια. Αφορά μόνο ελαφρές υποθέσεις, ούτε καν όλα τα πλημμελήματα, μόνο τα ελαφρά πλημμελήματα» επισήμανε ο κ. Παρασκευόπουλος μιλώντας στο «Πρακτορείο 104,9 FM» και εξήγησε:
«Πρώτον ο νόμος δεν ήταν φωτογραφικός διότι αφορά δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, όλοι αυτοί οι νόμοι έχουν καλύψει πάρα πολλές περιπτώσεις. Δεύτερον, τι θα πει μία νύχτα; Εδώ ήταν μία διάταξη που μπήκε σε έναν νόμο στο βασικό νομοσχέδιο, όπως εισάγεται στη Βουλή… Όταν ένα νομοθέτημα πάει για διαβούλευση με τους θεσμούς συνήθως γυρίζει πίσω, έχει μια επεξεργασία, έχει τη Διαύγεια, μετά πάει στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Η νομοθεσία παλαιότερα ήταν πιο γρήγορη υπόθεση. Από όλα αυτά τα στάδια επεξεργασίας είχε περάσει το νομοθέτημα, το οποίο δεν ψηφίστηκε μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, είχε ψηφιστεί και από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και από το ΚΚΕ».
Σχετικά με όσα κατά καιρούς του έχουν καταλογιστεί ως αρνητικές συνέπειες του λεγόμενου «νόμου Παρασκευόπουλου» και των συγκεκριμένων διατάξεων του για την αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών ιδρυμάτων παρατήρησε:
«Ενοχοποιείται ένας νόμος και ένας υπουργός για όλα τα εγκλήματα της χώρας. Αυτό το πράγμα είναι τελείως αβάσιμο, πολλοί άνθρωποι έχουν τη στοιχειώδη ευφυΐα να καταλαβαίνουν ότι πρόκειται εδώ για μια αναπαραγωγή ψευδών. Με τον νόμο Παρασκευόπουλου έχουν σχέση οι αποφυλακίσεις υπό όρους».
Ο κ. Παρασκευόπουλος πάντως παραδέχθηκε ότι «όντως αυτός ο νόμος κάποια στιγμή πρέπει να αλλάξει, δηλαδή πρέπει να φτάσουμε σε ένα σημείο όλα αυτά τα θέματα θα ρυθμίζονται με πάγιες διατάξεις κι όχι με διατάξεις αποσυμφορητικές».
