Οι θέσεις του δημάρχου Λέσβου για άμεση αποσυμφόρηση του νησιού και μεταφορά αιτούντων ασύλου σε κέντρα της ηπειρωτικής Ελλάδας «θέτουν σε κίνδυνο την εθνική πολιτική, είναι εκτός των υποχρεώσεών μας προς την ΕΕ και, ανεξάρτητα από προθέσεις, δημιουργούν προϋποθέσεις επανάληψης των ροών του 2015», απαντά ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, στο δήμαρχο Λέσβου Σπύρο Γαληνό.
Σε επιστολή που απέστειλε ο κ. Μουζάλας στον δήμαρχο Λέσβου ως απάντηση στη χτεσινή επιστολή του κ. Γαληνού με θέμα «Τοποθέτηση χημικών τουαλετών στο Λιμένα Μυτιλήνης», ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής κάνει έκκληση «να αφήσουμε για αργότερα την αναζήτηση ευθυνών και ενόχων για την διαμορφωμένη κατάσταση», «να αποφύγουμε την άγονη ρήξη που κανείς δεν θέλει και μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις» και «να βρούμε πάλι μαζί τρόπους να σώσουμε ζωές».
Ο υπουργός υπενθυμίζει ότι με την κοινή τους δράση τη διετία 2015-2016 κυβέρνηση, περιφέρεια, δήμος και κάτοικοι, «όλοι μαζί βοηθήσαμε να ξεπεραστεί η προσφυγική κρίση αυτής της περιόδου. Μαζί διασώσαμε την αξιοπρέπεια της Ευρώπης και καθιερώσαμε πρότυπα που συγκλόνισαν τον κόσμο».
Παράλληλα, διαβεβαιώνει «ότι γνωρίζουμε την κόπωση του πληθυσμού» και υπενθυμίζει τις «ενισχυτικές και ανταποδοτικές δράσεις» της κυβέρνησης, μεταξύ των οποίων η υδροδότηση χωριών στην περιοχή της Μόριας, η καταβολή 750.000 ευρώ ως επιχορήγηση του κράτους προς τον δήμο Λέσβου από τα παράβολα των μεταναστών, η χρηματοδότηση για τη λειτουργία του δημοτικού κέντρου φιλοξενίας του Καρά Τεπέ, η αναστολή ανάπτυξης του ΦΠΑ, ο προγραμματισμός για τη δημιουργία νέου λιμένα και νέου κολυμβητηρίου, καθώς και η ανακαίνιση παλαιού κολυμβητηρίου και μετατροπή του σε εκθεσιακό κέντρο.
Ο κ. Μουζάλας καταλήγει εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι «μαζί θα ξεπεράσουμε τις όποιες διαφωνίες» και συμπληρώνει:
«Αναμένω άμεσα την επόμενη συνάντησή μας για να προσδιορίσουμε μαζί τις ελάχιστες αναγκαίες λύσεις ώστε να ανταποκρθούμε στις ιδιαίτερα δύσκολες αυτές στιγμές και να αποτρέψουμε δυσμενείς εξελίξεις που είμαι βέβαιος ότι και οι δύο απευχόμαστε».
