Από την έντυπη έκδοση
Tου Γιώργου Κούρου
[email protected]
Και είναι πολύ λογικό άλλωστε, ειδικά εάν πιστέψουμε τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο οποίος, σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto, υπογραμμίζει ότι «τα χειρότερα πέρασαν».
Η ελληνική οικονομία σε «τρελή κούρσα» ανάπτυξης, ασχέτως των επισημάνσεων του ΟΟΣΑ, οι επενδύσεις κάνουν «ουρές», ούτε το Ελληνικό δεν μπορεί να τελειώσει ακόμη, οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές σε «ελεύθερη πτώση», ανεξάρτητα από το ότι κάθε μήνα οι φορολογούμενοι αφήνουν απλήρωτους φόρους και πρόστιμα άνω των 500 εκατ. ευρώ.
Μόνο η «ζήτηση» για τη ρύθμιση των 120 δόσεων, σε εφορίες και Ταμεία, πιστοποιεί περίτρανα το αδιέξοδο εκατομμυρίων πολιτών. Όμως αυτά… last year.
Εφεξής όλα ρόδινα. Γι’ αυτό το «πακέτο» παροχών, γι’ αυτό η πρόωρη καταβολή των συντάξεων του Ιουνίου, γι’ αυτό οι υποσχέσεις.
Τι κι αν οι Ευρωπαίοι χτυπούν τα καμπανάκια. Τι κι αν τα επιτόκια των ομολόγων τραβούν και πάλι την ανηφόρα. Τι κι αν οι ξένοι οίκοι σήμαναν «συναγερμό».
Τα παθήματα μας έγιναν… μαθήματα.
Και μην ξεχνάμε, έρχονται και οι βουλευτικές εκλογές. Τώρα Ιούνιο θα είναι, Οκτώβριο, λίγη αξία έχει.
Ο δρόμος έχει χαραχτεί. «Η δημοσιονομική μας πολιτική στοχεύει σε δίκαιες φοροελαφρύνσεις και ταυτόχρονα στο να ικανοποιήσει τις κύριες κοινωνικές ανάγκες. Όσον αφορά την ανάπτυξη, υποστηρίζουμε την “υγιή” επιχειρηματικότητα και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και, πάνω απ’ όλα, την ενίσχυση του τομέα της κοινωνικής οικονομίας: τους συνεταιρισμούς και τις ενεργειακές κοινότητες, για παράδειγμα».
Κι όμως δεν είναι λόγια του Κ. Μητσοτάκη.
Βέβαια, κακά τα ψέματα, και τα λεγόμενα της άλλης πλευράς «μπάζουν». Μόνιμος μηχανισμός για τους συνταξιούχους, οριζόντια μείωση 30% του ΕΝΦΙΑ και μειώσεις φόρων και εισφορών, για ανακούφιση των μεσαίων εισοδημάτων.
Από πού; Πώς; Με ποια χρήματα; Διότι εάν σήμερα η Ν.Δ. κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «ναρκοθετεί» και πάλι την προσπάθεια της οικονομίας να σταθεί στα πόδια της, η ίδια τι κάνει; Πώς θα υλοποιήσει το πρόγραμμά της;
Οι εισπράξεις από πού θα έρθουν; Γιατί κάποιος θα πρέπει σίγουρα να πληρώσει τον «λογαριασμό». Εκτός αν όλοι «ποντάρουν» στις γερμανικές αποζημιώσεις.
Αλλά όσο πιθανό είναι αυτό να συμβεί, άλλο τόσο είναι και να μην τιναχθούν οι μέχρι σήμερα προσπάθειες στον αέρα, εάν είτε ο ένας είτε ο άλλος χαρίσει «παλάτια» σε όλους, χτισμένα στην άμμο…
Πλέον, όπως λέει μια σοφή παροιμία και ισχύει για όλους ανεξαιρέτως, «παλιό μουλάρι, καινούργια περπατησιά».
