Skip to main content

Αποδραματοποίηση της κάλπης

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Aν και οι Έλληνες αισθάνονται πως η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται στη λάθος κατεύθυνση (60%), εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η χώρα έχει ωφεληθεί από την Ε.Ε., σύμφωνα με έρευνα της MRB για λογαριασμό του Ιδρύματος Konrad Adenauer. Σε ποσοστό 77%, μάλιστα, δηλώνουν ότι σκοπεύουν να προσέλθουν στις ευρωκάλπες. Ίσως γιατί συμπίπτουν με τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών. Το 2014 που στήθηκαν ταυτόχρονα με τον δεύτερο γύρο, η συμμετοχή είχε αυξηθεί στο 59,3%, με ευρωπαϊκό μέσο όρο 42,5%.

Ποιον θεσμό, όμως, εμπιστεύονται περισσότερο οι Έλληνες για την «καλή εξέλιξη των πραγμάτων στη χώρα»; Την οικογένεια (81%), τις ένοπλες δυνάμεις (78,5%), τους πολίτες (64,8%) και την Εκκλησία με το ίδιο ποσοστό. Λιγότεροι από τους μισούς δηλώνουν ότι εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση (46,6%), τους δήμους (44,4%), τις περιφέρειες (42,1%). Ακόμα χαμηλότερα βρίσκονται η Ευρωπαϊκή Ένωση (28,8%, σχετικά καλά αν σκεφτεί κανείς ότι τον Δεκέμβριο του 2016 ήταν στο 17,3%), τα social media (27%) και το Ευρωκοινοβούλιο (25%).

Σε μεγάλη εκτίμηση έχουν την Ευρωβουλή, γι’ αυτό και το 40,9% απαντά ότι θα ψηφίσει με «καθαρά εθνικά κριτήρια». Σε μεγάλη εκτίμηση την έχουν και στις άλλες χώρες της Ε.Ε., γι’ αυτό και στην κάλπη μπαίνει η εσωτερική πολιτική -αυτά ξέρουμε, τα ευρωπαϊκά είναι ολίγον εξωτικά- και βγαίνουν 751 στη σκηνή.

Λίγο ακριβή γραμμή, μα είμαστε δεμένοι με κοντό σκοινί. Ένας καλός λόγος για να ψηφίζουμε στις ευρωεκλογές είναι γιατί μπορούμε. Κυνικό; Απαισιόδοξο; Θλιβερό ή εν τέλει επιχείρημα γερό;

Δεν κρίνεται, λοιπόν, στις 26 Μαΐου η μοίρα της Ευρώπης; «Μετράω πλέον πολλά χρόνια στην ευρωπαϊκή πολιτική και δεν θυμάμαι καμία εκλογική αναμέτρηση για την οποία δεν λεγόταν ότι η Ευρώπη “είναι σε σταυροδρόμι”. Πάντα σε σταυροδρόμι βρισκόμαστε, καλό είναι αυτό.

Ας μη γινόμαστε υπερβολικά δραματικοί ενώπιον των ευρωεκλογών. Είναι μία κορυφαία στιγμή της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, ας την απολαύσουμε». Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, τα βασικά δεν προσπερνά. Επαναφέρει τις αναλογίες, αφαιρεί τις κρισιμολογίες. Δεδομένες στην ευρωπαϊκή διαδικασία είναι μόνον οι μακρόσυρτες διεργασίες.