Μπορεί η οικονομία να γλίτωσε από τα δίδυμα ελλείμματα, με τα δημόσια οικονομικά να έχουν οδηγηθεί σε υπερπλεονάσματα, όμως η έννοια «έλλειμμα» συναντάται τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά στην καθημερινότητά μας, καταδεικνύοντας ότι τα προβλήματα στην αγορά και την κοινωνία δεν έχουν τέλος.
Καταρχήν από τα δίδυμα ελλείμματα μας έχει μείνει προς διαχείριση το έλλειμμα εξωτερικού ισοζυγίου, ενώ η αγορά δείχνει να παρουσιάζει έλλειμμα σε καταρτισμένους εργαζομένους, αλλά και ανειδίκευτους εργάτες, παρά την… πλεονάζουσα ανεργία, σε επιστημονικό προσωπικό, ερευνητικά κέντρα, επενδύσεις εστιασμένες στην καινοτομία, όπως και σε παραγωγικό δυναμικό λόγω της μη αναμόρφωσης του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Ελλείψεις καταγράφονται επίσης στο δυναμικό των ελεγκτών της αγοράς, καθώς και στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Ελλειμματικά διαπιστώνονται τα επιτόκια καταθέσεων, η πιστωτική επέκταση, η συμμετοχή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις πηγές χρηματοδότησης, η γνώση των καταναλωτών για τα δικαιώματά τους και τη δύναμη του πορτοφολιού τους, η εμπειρία του μέσου πολίτη για τα χρηματοοικονομικά, το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας. Προφανώς, ελλειμματικά είναι επίσης τα εισοδήματα των νοικοκυριών, ενώ έλλειμμα καταγράφεται και στο ενδιαφέρον των πολιτών για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις…
Ποιος είπε λοιπόν ότι συν τω χρόνω θα επιλύσουμε το ζήτημα των ελλειμμάτων; Το αντίθετο… Ένα έλλειμμα θεραπεύουμε, πολλά ξεφυτρώνουν. Σαν τη Λερναία Ύδρα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι έναν σύγχρονο Ηρακλή, που με τους άθλους του θα κάνει τη διαφορά…