Σήμερα θα σας μεταφέρω την ιστορία ενός πατέρα που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να σώσει τη μικρή του κόρη: Η εξάχρονη Χαντίτζα είχε δύο ατυχίες στη ζωή της: Να γεννηθεί κατ’ αρχήν κάπου στην Αλγερία και με μια σπάνια γενετική ασθένεια, που δεν θεραπεύεται. Μια ασθένεια που επηρεάζει το νευρικό σύστημα και τα επινεφρίδια. Στην ιατρική ορολογία ονομάζεται Αδρενολευκοδυστροφία (ALD). Είναι μια σπάνια, κληρονομική διαταραχή, που οδηγεί σε προοδευτική βλάβη του εγκεφάλου, των επινεφριδίων και τελικά στον θάνατο.
Η νόσος της Χαντίτζα ήταν ένα μυστήριο για τους αλγερινούς γιατρούς που δεν ήξεραν πώς να το αντιμετωπίσουν. Σε αυτή την ασθένεια προστέθηκε το σύνδρομο Turner, μια άλλη σπάνια γενετική διαταραχή.
Ο 40χρονος Χαλίφα, ο πατέρας της μικρής Χαντίτζα, ξεκίνησε την οδύσσειά του πηγαίνοντάς την σε όλα τα νοσοκομεία της Αλγερίας. Απογοητευμένος από την έλλειψη θεραπείας, ο Χαλίφα αποφάσισε να διασχίσει τη Μεσόγειο, μήπως και υπάρξει γιατρειά για την κόρη του στην Ευρώπη.
Ένα βράδυ, πατέρας και κόρη μπήκαν σε μία βάρκα για να προσπαθήσουν να διασχίσουν τη Μεσόγειο με προορισμό την Ισπανία. Τους ανακάλυψε όμως η αλγερινή ακτοφυλακή. Η παράτυπη μετανάστευση είναι έγκλημα στην Αλγερία. Έτσι, πατέρας και κόρη πέρασαν μια νύχτα στη φυλακή!
Ο Χαλίφα δεν είχε άλλο τρόπο πλέον και ξεκίνησε μια εκστρατεία μήπως και επιστήσει την προσοχή στην κατάσταση της κόρης του. Έκανε καθιστική διαμαρτυρία μπροστά σε υπουργεία και διάφορες υπηρεσίες στο Αλγέρι και δημιούργησε αρκετούς λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα, μιλώντας για την ανάγκη να βοηθηθεί η κόρη του.
Δυστυχώς, το κορίτσι είχε όλο και περισσότερα άσχημα συμπτώματα. Έχασε μάλιστα την όρασή της.
Στο τέλος, πατέρας και κόρη πήδηξαν ξανά στη θάλασσα. Αυτή τη φορά ήταν τυχεροί. Έφτασαν στην Αλμερία και, δεδομένης της σοβαρότητας της διάγνωσης, η ισπανική κυβέρνηση κινήθηκε αποφασιστικά: Έδωσε άδεια παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους στον πατέρα και την κόρη και χορήγησε βίζα στη μητέρα και τον μεγαλύτερο αδερφό, μόλις 10 ετών, που παρέμεναν στην Αλγερία. Η οικογένεια «ενώθηκε» σε ένα καταφύγιο προσφύγων στη Σεβίλλη.
Η ασθένεια της Χαντίτζα ήταν όμως ανίατη. Όσο και αν οι ισπανοί γιατροί έκαναν τα πάντα για να τη σώσουν. Την περασμένη Τετάρτη, 8 Νοεμβρίου, το κοριτσάκι έφυγε από τη ζωή.
Είδα τον πατέρα της σε ένα βίντεο να τα περιγράφει κλαίγοντας όλα αυτά. Ένας πατέρας που έκανε το αδύνατο, αλλά πιστεύει πως απέτυχε να σώσει το παιδί του.
Δεν σας κρύβω ότι έκλαψα και εγώ, βλέποντας τον Χαλίφα να περιγράφει την οδύσσειά του. Κι ας ήταν «σκουρόχρωμος». Δεν ήθελε να πάει «δια της βίας» στην Ευρώπη για να την κάνει «σκουρόχρωμη». Πίστευε ότι η Ευρώπη θα σώσει τη «σκουρόχρωμη» κόρη του. Και ευτυχώς που υπάρχουν κάποιες κυβερνήσεις με «ανθρώπινο πρόσωπο». Και τιμούν την ιδέα της Ευρώπης. Ανεξάρτητα από το χρώμα της…
