Η σύνθεση της νέας Κομισιόν υπό την πρόεδρο Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν παρουσιάστηκε χθες στις Βρυξέλλες. Ποιες είναι οι προκλήσεις ενώπιον της νέας ηγεσίας και ποιες ισορροπίες διαμορφώνονται στο κορυφαίο θεσμικό όργανο της Ε.Ε.
«Η καταστροφική πολιτική των Μπόρις Τζόνσον και Ντόναλντ Τραμπ, η ενίσχυση της Κίνας, η θρασύτητα των κυβερνήσεων σε Πολωνία και Ουγγαρία και ο κίνδυνος νέων κρίσεων χρέους δείχνουν πόσο οι Ευρωπαίοι έχουν ανάγκη την Ε.Ε.» σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung.
Όπως παρατηρεί η εφημερίδα, η νέα Κομισιόν «θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες με πρότζεκτ που ωφελούν την Ευρώπη στο σύνολό της και πείθουν τον πληθυσμό για τη σημασία τους. Σε αυτά ανήκουν μια κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική καθώς και πολιτική ασφαλείας».
Η εφημερίδα Die Welt εστιάζει στην Δανέζα φιλελεύθερη πολιτικός Μαργκρέτε Βεστάγκερ, «η οποία εμπνέει τόσο τους κεντροδεξιούς όσο και τους Πράσινους και αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο της ψηφιακής οικονομίας». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, θεωρείται ισχυρή φωνή στην πολιτική ομάδα των Φιλελευθέρων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που φιλοδοξεί να συνδιαμορφώσει την Ε.Ε. του αύριο, χωρίς φόβο απέναντι τους αμερικανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς αλλά με οργή για την έλλειψη φιλοδοξίας από τους Ευρωπαίους. «Στο πλευρό της θα βρεθεί, η Γαλλίδα κεντρική τραπεζίτης, επίσης, φιλελεύθερη Σίλβι Γκουλάρ, μια διανοούμενη αποφασισμένη να ενισχύσει τις φωνές της καινοτομίας μέσα στην Ε.Ε.» συνεχίζει το δημοσίευμα.
Βερολίνο – Παρίσι – Μαδρίτη, ο νέος άξονας της Ε.Ε.;
«Καλή είδηση για την Ισπανία και την Ευρώπη» χαρακτηρίζει η Deutsche Welle το γεγονός ότι ο Ζοζέπ Μπορέλ θα είναι ο νέος Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική.
«Ο Ζοζέπ Μπορέλ, ο άνθρωπος που προφανώς θα γυρίσει όλον τον κόσμο ως άτυπος “υπουργός Εξωτερικών” της Ε.Ε., δεν μπορεί να ταξιδέψει στο… χωριό του στην Καταλονία. Όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος προ μηνών, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, αν το τολμούσε θα ερχόταν αντιμέτωπος με απροκάλυπτο μίσος. Και αυτό γιατί ο Ζοζέπ Μπορέλ, Ισπανός από την Καταλονία, είναι ασυμβίβαστος υπερασπιστής της εδαφικής ακεραιότητας της Ισπανίας. Πολλοί Καταλανοί τον θεωρούν προδότη, έπνεαν μένεα εναντίον του όταν ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ του είχε αναθέσει πέρσι το υπουργείο Εξωτερικών και μάλλον δεν αλλάζουν διάθεση τώρα, που ο Ζοζέπ Μπορέλ αναλαμβάνει ένα από τα κορυφαία αξιώματα της Ε.Ε.» γράφει σε ανάλυσή της.
«Ο νέος Ύπατος Εκπρόσωπος είχε σπουδάσει στο Παρίσι και στο Στάνφορντ, πέρασε μερικά χρόνια της ζωής του σε ισραηλινό κοινόβιο (κιμπούτς) και διαθέτει περισσότερα από 40 χρόνια εμπειρίας στην πολιτική – μεταξύ άλλων ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κανείς δεν αμφιβάλει για τη διανοητική συγκρότηση και το κοσμοπολίτικο πνεύμα του. Μόνο για την ηλικία του διατυπώνονται κάποιες αμφιβολίες, καθώς τον επόμενο χρόνο ο Ζοζέπ Μπορέλ θα κλείσει τα 73» συνεχίζει το δημοσίευμα.
Εκτός αυτού «ο Ζοζέπ Μπορέλ έχει αποδείξει ότι δεν είναι πάντοτε ο άνθρωπος των χαμηλών τόνων και των λεπτών υπαινιγμών». Αλλά, όπως παρατηρεί η DW, «μπορεί και να είναι καλό αυτό, ίσως χρειάζονται πιο ξεκάθαρες κουβέντες σε μία εποχή στρατηγικά κρίσιμη, στην οποία η Ευρώπη επιχειρεί να καθιερωθεί ως αυτάρκης δύναμη ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, ορθώνοντας παράλληλα το ανάστημά της απέναντι στον Βλάντιμιρ Πούτιν».
Με τη νέα πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, την Κριστίν Λαγκάρντ ως επικεφαλής της ΕΚΤ και τον Ζοζέπ Μπορέλ στη διεθνή πολιτική οι Ευρωπαίοι έχουν συγκεντρώσει μία ισχυρή ομάδα από έμπειρους πρωταγωνιστές, τους οποίους στηρίζουν ο Εμανουέλ Μακρόν και η Άγκελα Μέρκελ. Το ζήτημα είναι κατά πόσο ο Μπορέλ θα καταφέρει να τηρήσει και τις απαραίτητες ενδοευρωπαϊκές ισορροπίες, συνεκτιμώντας τα ιδιαίτερα συμφέροντα της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, προστίθεται στο δημοσίευμα το οποίο καταλήγει: «Τώρα η Ισπανία ανεβάζει τον πήχη των φιλοδοξιών της και σε αυτή τη συγκυρία ο Ζοζέπ Μπορέλ μπορεί να αποδειχθεί ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Ο στόχος είναι να συμπληρώσει η Μαδρίτη τον άξονα Βερολίνου-Παρισίων μετά το Brexit και την αποξένωση της Ιταλίας από της Βρυξέλλες. Για την Ευρώπη μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν θετική. Ο Νότος της Ευρώπης θα αποκτούσε επιτέλους έναν συνήγορο αξιόπιστο, φιλοευρωπαίο και αφοσιωμένο στην πολυμερή διπλωματία. Με τη συμμετοχή και της Πορτογαλίας η Ιβηρική Χερσόνησος θα αναδεικνυόταν πλέον οριστικά σε έναν τρίτο πόλο ισχύος με πανευρωπαϊκή εμβέλεια. Συμπαγής δημιοσιονομική και οικονομική πολιτική σε συνδυασμό με φιλελεύθερη κοινωνική πολιτική- τι άλλο θα μπορούσε να επιθυμεί ο ευρωπαϊκός Βορράς;».
naftemporiki.gr με πληροφορίες από Deutsche Welle
