Μεγάλες ουρές σχηματίζονται έξω από τράπεζες τροφίμων και κέντρα βοήθειας στο Μιλάνο, καθώς η οικονομική καταστροφή που προκλήθηκε από τον κορωνοϊό βαθαίνει λίγο πριν από τα Χριστούγεννα.
Καθώς οι αριθμοί των κρουσμάτων αυξήθηκαν μετά το καλοκαίρι, η Ιταλία, που έχει δεχθεί από την πανδημία το χειρότερο ίσως πλήγμα στην Ευρώπη, έχει δει την οικονομία της να συρρικνώνεται λόγω των lockdown σε μια προσπάθεια ανάσχεσης της εξάπλωσης του Covid-19
«Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου της πανδημίας, όσοι ζητούν βοήθεια έχουν αυξηθεί», δήλωσε ο Λουίτζι Ρόσι, αντιπρόεδρος της τοπικής ομάδας βοήθειας Pane Quotidiano, καθώς μια ουρά απλώθηκε γύρω από το τετράγωνο έξω από το κέντρο στα νότια του Μιλάνου.
«Σίγουρα πιστεύουμε ότι όσο συνεχίζεται αυτή η κρίση, τόσο μεγαλύτερη θα γίνεται».
Ακόμα και στο Μιλάνο, την οικονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας, η κρίση έχει «δαγκώσει» βαθιά καθώς σταματούν μεγάλα τμήματα της οικονομίας.
Πολλοί αναγκάστηκαν να ζητήσουν βοήθεια σε μια πόλη που υπερηφανευόταν πως ήτανι ο οικονομικός κινητήρας της Ιταλίας και μια εξαίρεση από την κρίση που στοιχειώνει την υπόλοιπη χώρα εδώ και δεκαετίες.
«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν κι εμένα. Είναι οι νέοι φτωχοί », είπε ο Αλμπέρτο, 66 ετών, που δεν ήθελε να δώσει το επώνυμό του.
Με τις εμπορικές εκθέσεις που συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην οικονομία πριν από την κρίση να είναι πλέον κλειστές, είναι εκτός εργασίας και έρχεται στο κέντρο τους τελευταίους πέντε μήνες.
«Έχω ακόμη να πληρώσω το ενοίκιο, πρέπει να αγοράσω φαγητό και παρόλο που η σύντροφός μου εργάζεται, δεν είναι αρκετό».
Όπως τα κέντρα που διευθύνονται από άλλες φιλανθρωπικές ομάδες, το Pane Quotidiano, το οποίο λειτουργεί στο Μιλάνο για περισσότερο από έναν αιώνα, είναι ανοιχτό, ανοιχτό 7 ημέρες την εβδομάδα από τις 9 το πρωί έως τις 11 το βράδυ και διαχειρίζεται κατά μέσο όρο 800 άτομα την ημέρα.
Ενώ η κυβέρνηση έχει επιβάλει ένα πάγωμα στις απολύσεις και προσέφερε υποστήριξη σε εταιρείες που απασχολούν εργαζομένους, πολλοί παραπονέθηκαν για μεγάλες καθυστερήσεις στη λήψη πληρωμών. Για τον στρατό των οικιακών φροντιστών, των καθαριστών, του προσωπικού εστιατορίων και άλλων που απασχολούνται ανεπίσημα και πληρώθηκαν σε μετρητά, δεν υπήρξε καθόλου υποστήριξη.
“Πώς μπορείτε να τα βγάλετε πέρα;” αναρωτιέται από τη Μαρία-Ρόζα Μαμόνε, 76 ετών, που ήρθε στο κέντρο να πάρει φαγητό και ένα χριστουγεννιάτικο δώρο για το εγγόνι της. Με τρία άτομα στο σπίτι και 600 ευρώ ενοίκιο για να πληρώνει κάθε μήνα, αγωνίζεται. «Τουλάχιστον μπορώ να έρθω εδώ. Υπάρχουν όλα εδώ, ψωμί, γάλα …».
naftemporiki.gr με πληροφορίες από το Reuters.
