Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μια τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, η οποία μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές μέχρι να δώσει θετικό αποτέλεσμα μετά από σειρά αρνητικών.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «JAMA (2015, Journal of the American Medical Association)», οι επαναλαμβανόμενοι αποτυχημένοι κύκλοι τείνουν να απογοητεύουν τα ζευγάρια, τα οποία συχνά αναζητούν εναλλακτικές λύσεις.
Οι επιστήμονες ωστόσο, έχουν βρει τη λύση και στις περιπτώσεις χαμηλών ωαρίων στις γυναίκες αλλά και στις περιπτώσεις χαμηλών σπερματοζωαρίων στους άνδρες.
Συγκεκριμένα όπως επισημαίνουν, για να γίνει μια εξωσωματική γονιμοποίηση, ξεκινούν τη διαδικασία ελέγχου του αριθμού ωαρίων (ή ωοθηκικό απόθεμα όπως είναι ο ακριβής όρος) με μια σειρά ειδικών τεστ αξιολόγησης του αναπαραγωγικού δυναμικού μιας γυναίκας.
Το βασικό όπως λένε, είναι η ορμόνη FSH που είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των ωοθυλακίων να μην είναι χαμηλή. Αν υπάρχει πρόβλημα και η ορμόνη αυτή δεν είναι δυνατή να αποδώσει τότε σε αυτή την περίπτωση ο γιατρός συνήθως συστήνει ως λύση τη δωρεά ωαρίων από ανώνυμη δότρια, είτε με φρέσκα, είτε με κατεψυγμένα ωάρια, τα οποία γονιμοποιούνται με το σπέρμα του συντρόφου.
Το δεύτερο σκέλος των εξετάσεων είναι η αξιολόγηση του αριθμού των σπερματοζωαρίων (αριθμός ανά κυβικό εκατοστό ) με εργαστηριακή ανάλυση σπέρματος δηλαδή το σπερμοδιάγραμμα, η οποία περιλαμβάνει και ποσοστό κινητικότητας των σπερματοζωαρίων καθώς και μορφολογική αξιολόγηση.
Μέχρι σήμερα η βαρύτητα όλων στρεφόταν στην περίπτωση δότριας ωαρίων για την γυναίκα. Τι γίνεται όμως όταν ο άνδρας έχει χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων;
Σε αυτές τις περιπτώσεις πλέον, οι ειδικοί χρησιμοποιούν την προηγμένη τεχνική μικρο-γονιμοποίησης ICSI (Ενδοκυτταροπλασματική Έγχυση Σπερματοζωαρίου – intra cytoplasmic sperm injection), όπου ένα μοναδικό σπερματοζωάριο επιλέγεται με ειδική μικρο-σύριγγα και εγχέεται απευθείας μέσα στο ωάριο για γονιμοποίηση.
Με αυτό τον τρόπο, ακόμα και σε περιπτώσεις που έχουμε μικρούς αριθμούς σπερματοζωαρίων μπορεί να επιτευχθεί γονιμοποίηση. Ωστόσο σε περιπτώσεις αζωοσπερμίας όπου δεν ανιχνεύονται καθόλου σπερματοζωάρια στο σπερμοδιάγραμμα, αυτά ανακτώνται από τους επιστήμονες με χειρουργική μέθοδο με βιοψία όρχεος. Ενώ, τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι και στην περίπτωση αυτή οι επιστήμονες δίνουν πλέον ως εναλλακτική λύση τη δωρεά σπέρματος.
Συμπερασματικά, όπως σημειώνουν οι ειδικοί, η επίτευξη μιας επιτυχημένης γονιμοποίησης είναι πολύ πιθανή στις μέρες μας καθώς, οι όποιες «τεχνικές» δυσκολίες είναι δυνατό να ξεπεραστούν με τις σύγχρονες τεχνικές της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
