Της Ανθής Αγγελοπούλου
Νορβηγική μελέτη που έγινε σε ενήλικες με τη νόσο Hashimoto στο Telemark Hospital διαπίστωσε ότι όσα άτομα υποβλήθηκαν σε θυρεοειδεκτομή είδαν βελτίωση στα επίπεδα κόπωσης που ένιωθαν και γενικότερα στην υγεία τους.
Οι ερευνητές μελέτησαν 147 ενήλικες επιλέγοντας τους μισούς εξ αυτών (73), τυχαία για να υποβληθούν σε θυρεοειδεκτομή. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 48 ετών, με το 93,2% να είναι γυναίκες. Οι άλλοι μισοί (74) ακολούθησαν φαρμακευτική θεραπεία. Η μέση ηλικία αυτών ήταν 49,2 ετών, με το 90,5% να είναι γυναίκες.
Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για 18 μήνες, με επισκέψεις κάθε 3 μήνες. Κατά τη διάρκεια των follow-up οι ερευνητές μετρούσαν τα επίπεδα αντισωμάτων έναντι της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (αντι-ΤΡΟ), της ορμόνης διέγερσης θυρεοειδούς (TSH), της ελεύθερης θυροξίνης (T4), της ελεύθερης τριιωδοθυρονίνης (FΤ3), καθώς και τα επίπεδα του ασβεστίου και της παραθυρορμόνης των ασθενών. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο για την γενική κατάσταση της υγείας τους (SF-36) και ένα ειδικό ερωτηματολόγιο για την κόπωση, προκειμένου να αξιολογηθεί η υγεία και τα συμπτώματα που σχετίζονται με τη νόσο Hashimoto.
Ο μέσος όρος βαθμολογίας υγείας για τους συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν σε θυρεοειδεκτομή αυξήθηκε κατά 26 μονάδες μετά από τη χειρουργική επέμβαση, σε σύγκριση με τη βαθμολογία που είχαν συγκεντρώσει πριν από αυτήν (64 έναντι 38).
Στην ομάδα που έλαβε την στάνταρ ιατρική περίθαλψη (φαρμακευτική), οι ερευνητές βρήκαν πτώση 3 βαθμών στις βαθμολογίες, από 38 πριν από την επέμβαση σε 35 μετά απ’ αυτή, με αποτέλεσμα η μέση διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων να είναι 29 βαθμών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν βελτίωση των επιπέδων κόπωσης σε όσους υποβλήθηκαν σε θυρεοειδεκτομή
Συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε μείωση 9 βαθμών στα αποτελέσματα κόπωσης (από 23 πριν από τη χειρουργική επέμβαση σε 14 μετά απ’ αυτήν). Μόνο το 35% των συμμετεχόντων στην ομάδα της θυρεοειδεκτομής ανέφεραν χρόνια κόπωση μετά από τη χειρουργική επέμβαση, συγκριτικά με το 82% που ένιωθαν κόπωση πριν χειρουργηθούν. Αντίθετα, στην ομάδα που έλαβε τυπική ιατρική περίθαλψη δεν διαπιστώθηκε σημαντική αλλαγή στις βαθμολογίες κόπωσης, ενώ ο επιπολασμός του χρόνιου πόνου μειώθηκε από 84% πριν την επέμβαση στο 74% κατά τη λήξη της μελέτης.
Η θυρεοειδεκτομή φάνηκε να ομαλοποιεί τα επίπεδα της αντι-ΤΡΟ, με τα επίπεδα να πέφτουν από κατά μέσο όρο 92% – στα 152 IU / mL στην ομάδα που υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, ενώ η μέση μέτρηση για τη ομάδα που έλαβε φαρμακευτική αγωγή ήταν 1300 IU / mL μετά την παρέμβαση.
Όπως μας εξηγεί ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, η επίπτωση της θυρεοειδίτιδας Hashimoto παγκοσμίως υπολογίζεται σε 0,3-1,5 περιπτώσεις ανά 1000 άτομα ετησίως. Επηρεάζει το 5% -10% του γυναικείου πληθυσμού σε αναπαραγωγική ηλικία κι έχει αποδειχθεί ότι σχετίζεται με διάφορα γυναικολογικά προβλήματα αλλά και άλλα προβλήματα, όπως αύξηση βάρους, δυσανεξία στο κρύο, απώλεια μνήμης, δυσκοιλιότητα, μελαγχολία και κακή διάθεση, τριχόπτωση κ.λπ.
Μέχρι σήμερα, πιστεύεται ότι τα φαινόμενα αυτά σχετίζονται με την παρουσία υποθυρεοειδισμού. Ωστόσο, πολλοί ασθενείς που πάσχουν από Hashimoto – ακόμη και εκείνοι που λαμβάνουν θυρεοειδικές ορμόνες – αντιμετωπίζουν φάσεις γενικής αδιαθεσίας που συνδέονται με διάφορα συμπτώματα. Από μελέτες έχει αποδειχθεί ότι τα υψηλότερα επίπεδα αντι-ΤΡΟ συνδέονται με αυξημένα συμπτώματα και με μειωμένη ποιότητα ζωής.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ειδική θεραπεία και τα συμπτώματα υφίστανται παρά την επαρκή αντικατάσταση της θυρεοειδικής ορμόνης με φάρμακα. Ωστόσο, όπως λέει, έχει αποδειχθεί, η πλήρης απομάκρυνση του αντιγονικού ιστού μέσω ολικής θυρεοειδεκτομής μειώνει την αυτοάνοση ανταπόκριση και τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και ζωή του ασθενή.
