Skip to main content

Η μπεβασιζουμάμπη είναι η πρώτη βιολογική θεραπεία κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας

Σύμφωνα με τη GOG-0240, μία ανεξάρτητη μελέτη που έγινε από το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ (National Cancer Insitute), χορηγούμενη από τη Γυναικολογική Ογκολογική Ομάδα (GOG), και στην οποία συμμετείχαν 452 γυναίκες η μπεβασιζουμάμπη έδειξε ότι είναι αποτελεσματική και ασφαλής θεραπεία σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία (πακλιταξέλη και σισπλατίνη ή πακλιταξέλη και τοποτεκάνη) για γυναίκες με εμμένοντα, υποτροπιάζοντα ή μεταστατικό καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Συγκεκριμένα, η μελέτη απέδειξε ότι οι γυναίκες που πήραν μπεβασιζουμάμπη σε συνδυασμό με την κλασική χημειοθεραπεία, είχαν στατιστικά σημαντική μείωση του κινδύνου θανάτου κατά 26%, ποσοστό που αντιπροσωπεύει βελτίωση της διάμεσης επιβίωσης κατά σχεδόν τέσσερις μήνες, σε σύγκριση με τις γυναίκες που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία (διάμεση συνολική επιβίωση: 16,8 μήνες έναντι 12,9 μηνών).

Η μελέτη έδειξε επίσης ότι οι γυναίκες που έλαβαν μπεβασιζουμάμπη σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία είχαν παρουσίασαν  συρρίκνωση του όγκου σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό έναντι των γυναικών που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία (συρρίκνωση όγκου 45% έναντι 34%).

Το προφίλ ασφάλειας στη μελέτη ήταν συνεπές με αυτό που παρατηρήθηκε σε προηγούμενες μελέτες της μπεβασιζουμάμπης σε διάφορους τύπους όγκων, με εξαίρεση την αύξηση των εντερο-κολπικών συριγγίων η οποία παρατηρήθηκε σε ασθενείς  που έλαβαν μπεβασιζουμάμπη συν χημειοθεραπεία έναντι εκείνων που έλαβαν  μόνο χημειοθεραπεία (8,3% έναντι 0,9% αντίστοιχα). Όλες οι ασθενείς με εντερο-κολπικά συρίγγια μετά τη χορήγηση της μπεβασιζουμάμπης συν χημειοθεραπεία είχαν ιστορικό προηγούμενης ακτινοβολίας στην πύελο.

Πρόκειται λοιπόν για αποτελεσματική θεραπεία που επιμηκύνει τη ζωή των γυναικών  που πάσχουν από καρκίνο τραχήλου της μήτρας σε προχωρημένο στάδιο, γι αυτό και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την ενέκρινε για χρήση σε συνδυασμό με καθιερωμένη χημειοθεραπεία (πακλιταξέλη και σισπλατίνη ή, εναλλακτικά, πακλιταξέλη και τοποτεκάνη σε ασθενείς που δεν μπορούν να λάβουν θεραπεία με πλατίνα) για τη θεραπευτική αντιμετώπιση σε μία νόσο, η οποία μέχρι σήμερα δεν είχε άλλες θεραπευτικές επιλογές πέραν της χημειοθεραπείας.