Της Ανθής Αγγελοπούλου
Το τραύμα αποτελεί σήμερα 1η αιτία θανάτου στην Ελλάδα στις ηλικίες 1-45 ετών και δυστυχώς ένα άλυτο ακόμα πρόβλημα για τους αρμόδιους, καθώς καταστρέφει το παραγωγικό δυναμικό της χώρας μας και αυξάνει τα ποσοστά διαπροσωπικής βίας, σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτουν οι ειδικοί με αφορμή το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας.
Όπως αναφέρει ο Κωνσταντίνος Φορτούνης, Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας (ΕΕΕΠΦ) και Πρόεδρος Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου, Χειρουργός—Διευθυντής ΕΣΥ, Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης Παπαγεωργίου, μετεκπαιδευθείς στη Χειρουργική του Τραύματος στο Κέντρο Τραύματος του Cris Hani Baragwanath Academic Hospital του Γιοχάνεσμπουργκ της Ν. Αφρικής «η Ελλάδα είναι μια χώρα που στερείτε οργανωμένου Εθνικού Συστήματος για το Τραύμα, ενώ δεν έχει Κέντρα Τραύματος, ούτε Συστήματα Καταγραφής Τραύματος. Επιπλέον, δεν υπάρχει στρατηγική ποιοτικού ελέγχου στη φροντίδα των τραυματιών. Τα δε νοσοκομεία μας δεν έχουν καθορισμένες Ομάδες Τραύματος με αποτέλεσμα οι τραυματίες να αντιμετωπίζονται από τις χειρουργικές και αναισθησιολογικές ομάδες που εφημερεύουν, όπως και κάθε άλλος ασθενής που πηγαίνει στα επείγοντα περιστατικά.
Σύμφωνα με τον κ. Φορτούνη η ασυνέχεια είναι αυτή που χαρακτηρίζει τη διαχείριση του τραυματία σε όλες τις φάσεις της πορείας του από τον τόπο του συμβάντος μέχρι το ΤΕΠ ή την αίθουσα του χειρουργείου και τη ΜΕΘ. Αν και περιστασιακά καταγράφονται εξαιρετικές επιδόσεις από τις επιμέρους προνοσοκομειακές και ενδονοσοκομειακές ομάδες που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση του κρίσιμου τραυματία, απουσιάζει η λεπτή κόκκινη συνδετική κλωστή που μπορεί να εξασφαλίσει τη συνέχεια του εγχειρήματος και να του προσδώσει χαρακτήρες οργανωμένου στρατηγικού σχεδίου στο πλαίσιο ενός λειτουργικού και αξιόπιστου Εθνικού Συστήματος Τραύματος.
Εθνική Πολιτική Υγείας για τη μείωση των θανάτων και αναπηριών από τραυματισμό
Η μείωση των θανάτων και αναπηριών μετά από τραυματισμό θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της Εθνικής Πολιτικής Υγείας, όπως επισημαίνει ο Καθηγητής Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Hαrvαrd, Διευθυντής του Κέντρου Τραύματος Επείγουσας Χειρουργικής & Χειρουργικής Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείο Μασαχουσέτης της Βοστώνης των ΗΠΑ κ. Γιώργος Βέλμαχος.
Σύμφωνα με τον κ. Βέλμαχο, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες που δεν έχουν Σύστημα Τραύματος κι αυτό είτε γιατί δεν χρειάζεται, όπως ισχυρίζονται κάποιοι επαγγελματίες υγείας είτε, αν κοιτάξει κανείς πιο προσεκτικά, γιατί οι τραυματίες στη χώρα μας διασκορπίζονται μεταξύ πολλών νοσοκομείων. Σαν αποτέλεσμα, ο χαμηλός όγκος εισαγωγών τραύματος ανά νοσοκομείο δημιουργεί την ψευδή εντύπωση ότι δεν υπάρχει πρόβλημα τραύματος και ταυτόχρονα εμποδίζει την ανάπτυξη της ειδίκευσης.
«Από τις προσπάθειες καταγραφής τραύματος που έγιναν στο παρελθόν, ξέρουμε ότι η συχνότητα του τραύματος επιβάλλει σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, την ανάπτυξη ενός τουλάχιστον Κέντρου Τραύματος Επιπέδου 1 σε κάθε μεγάλο αστικό κέντρο. Αυτό είναι και το επόμενο λογικό βήμα για τη χώρα μας. Θα χρειαστεί ένας πυρήνας ειδικών που θα λειτουργήσουν το πρώτο Κέντρο Τραύματος που θα επιτρέψει, με τη σειρά του, την ανάπτυξη της εξειδίκευσης και την εφαρμογή ενός τυποποιημένου συστήματος καταγραφής τραύματος, ενώ θα γίνει παράλληλα η μήτρα που θα δημιουργήσει ειδικούς για την υπόλοιπη χώρα» σημειώνει ο κ. Βέλμαχος και συμπληρώνει. «Ο πυρήνας αυτός μπορεί να βρεθεί μεταξύ όσων ήδη εκπαιδεύτηκαν στη χειρουργική τραύματος σε κέντρα του εξωτερικού και αυτών που θα εκπαιδευτούν στο πλαίσιο του πρόσφατα εγκεκριμένου από το Υπουργείο Υγείας και επιχορηγούμενο από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος προγράμματος εκπαίδευσης στο τραύμα».
Κλείνοντας ο τονίζει ότι οι Υπηρεσίες του Συστήματος Προνοσοκομειακής Φροντίδας (ΕΚΑΒ) που είναι σχετικές με το Τραύμα θα προσαρμοστούν γρήγορα μετά την έναρξη λειτουργίας του πρώτου Κέντρου Τραύματος.
