Της Ανθής Αγγελοπούλου
Δύο νέες μελέτες που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο «Nanomedicine», έδειξαν ότι το έλαιο των σπόρων του ροδιού (seed oil – PSO) αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά φάρμακα που διαθέτει η φύση, ιδανικό για την ενδυνάμωση της λειτουργίας του εγκεφάλου.
Όπως ανέφερε η ερευνήτρια Εκφυλιστικών Νόσων του Εγκεφάλου στο Τμήμα Νευρολογίας του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Hadassah της Ιερουσαλήμ καθηγήτρια Ruth Gabizon, παρουσιάζοντας τα ελπιδοφόρα αποτελέσματα των μελετών της, σε συνέδριο που διοργάνωσε η Ελληνική Εταιρεία Σκλήρυνσης κατά Πλάκας σε συνεργασία με την Εταιρεία Σκλήρυνσης κατά Πλάκας του Ισραήλ, το ρόδι μπορεί και να κρατά το κλειδί της αντιγήρανσης των κυττάρων του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τη Dr. R.Gabizo η μεγάλη πρόκληση για τους επιστήμονες, ήταν να βεβαιωθούν ότι το έλαιο από τα ρόδια, το οποίο φιλτράρεται από το συκώτι μας όπως και οι υπόλοιπες τροφές, καταλήγει πράγματι στα μέρη του σώματός μας που μπορούν να επωφεληθούν από αυτό. Κι αυτό, γιατί όπως είπε, το μεγαλύτερο πρόβλημα με τις αντιοξειδωτικές ουσίες, είναι το γεγονός ότι αυτές δεν απορροφώνται σε επαρκείς ποσότητες από τον οργανισμό.
Η Dr. R.Gabizon σε συνεργασία με τον καθηγητή Shlomo Magdassi, ειδικό στον τομέα της νανοτεχνολογίας από το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Χημείας του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ ανακάλυψαν με πιο τρόπο μπορούν να διασπάσουν το έλαιο ροδιού σε μικροσκοπικά σωματίδια, τόσο μικρά, ώστε να μπορούν να “γλιστρήσουν” μέσω του ήπατος, να μην διυλιστούν από αυτό και να καταφέρουν να βρουν τον δρόμο τους προς τον εγκέφαλο.
Οι μελέτες σε πειραματόζωα που είχαν πολλαπλή σκλήρυνση και νόσο Κρόιτσφελντ Γιάκομπ έδειξαν, ότι το έλαιο του ροδιού καθυστέρησε την εξάπλωση της νόσου και μείωσε σημαντικά την ένταση των συμπτωμάτων.
Η έρευνα έδειξε επίσης, ότι το έλαιο του ροδιού, το οποίο περιέχει ωμέγα 5 και ένα από τα πλέον ισχυρά φυσικά αντιοξειδωτικά, το πουνισικό οξύ (Punicic Avid-PA), έχει όχι μόνο πολύ καλή απορρόφηση από το έντερο, αλλά και ότι καταλήγοντας στον εγκέφαλο έχει σημαντική αντιοξειδωτική επίδραση.
Όπως τόνισε η Dr. Gabizon, θα συνεχίσουν την έρευνά τους με κλινικές δοκιμές, στην κατεύθυνση της επίδρασης του σκευάσματος σε ασθενείς που πάσχουν από νόσους Κρόιτσφελτ Γιάκομπ, Aλτσχάιμερ και Πολλαπλή Σκλήρυνση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι καθηγητές Gabizon και Magdassi πήραν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την ανακάλυψή τους, ενώ παρήγαγαν ένα συμπλήρωμα διατροφής, το οποίο χρησιμοποιείται ως δυναμωτικό σε ασθενείς που πάσχουν από εκφυλιστικές νόσους του εγκεφάλου.
Η οξείδωση των πρωτεϊνών και των λιπιδίων παίζει σημαντικό ρόλο στη γήρανση
Σύμφωνα με τους επιστήμονες η οξείδωση των πρωτεϊνών και των λιπιδίων παίζουν σημαντικό ρόλο στον νευροεκφυλισμό του εγκεφάλου. Η φθορά αρχίζει από τα χρόνια της εφηβείας και ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με κάποια μορφής άνοια, συνεχώς αυξάνεται. Όπως αναφέρει η Διεθνής Εταιρεία για τη νόσο Αλτσχάιμερ, από τα 75 εκατομμύρια που καταγράφηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο το 2010 μέχρι το 2050 αναμένεται να διπλασιαστούν, αγγίζοντας τα 131,5 εκατομμύρια.
Ο θάνατος των νευρώνων ευθύνεται για την εξασθένηση της μνήμης και της νοητικής ενέργειας
Σύμφωνα με την καθηγήτρια Ruth Gabizon, τα κύτταρα του εγκεφάλου πεθαίνουν με την πάροδο του χρόνου και δεν αντικαθίστανται. Οι συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες, όπως η πέψη της τροφής και η αναπνοή, δημιουργούν ελεύθερες ρίζες που οδηγούν σε οξείδωση και βλάβη των ανθρώπινων κυττάρων και ιδιαίτερα των εγκεφαλικών. Σε αντίθεση με τα κύτταρα του αίματος ή του δέρματος, τα εγκεφαλικά κύτταρα δεν αντικαθίστανται από νέα. Έτσι, οι επιβλαβείς για την υγεία μας ελεύθερες ρίζες καταλήγουν να βλάπτουν τη σκέψη, τη μνήμη, τον προσανατολισμό μας, αλλά και την ικανότητα πνευματικής εγρήγορσης.
Ο εκφυλισμός του εγκεφάλου είναι μεν μια φυσική και αναπόφευκτη διαδικασία, όπως λέει, μπορεί όμως να επιταχυνθεί ή να επιβραδυνθεί, ανάλογα με τον τρόπο ζωής μας.
Όπως επεσήμανε η Dr. Gabizon, αν καταφέρουμε να ελέγξουμε τα επίπεδα των ελεύθερων ριζών, ίσως τα κύτταρα μας να λειτουργούν καλύτερα και να ζουν περισσότερο. Γι’ αυτό η προσέγγιση των ερευνητών είναι ότι ακόμη και αν δεν μπορούν να θεραπεύσουν τους ασθενείς που πάσχουν από ασθένειες, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, διότι διαγιγνώσκονται σε ένα στάδιο όπου ο μεγαλύτερος αριθμός εγκεφαλικών κυττάρων είναι ήδη νεκρός, ίσως να μπορούν να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου σε πρώιμα στάδια, ή ακόμα και να αποτρέψουν την εμφάνιση ασθενειών σε υγιείς ανθρώπους που κινδυνεύουν να αναπτύξουν νευροεκφυλισμό.
