Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό απέστειλε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, Βασίλης Κορκίδης, όπου εκφράζει την ελπίδα του να ολοκληρωθεί σύντομα η συμφωνία και επισημαίνει πως «είναι εθνική ανάγκη όλοι μαζί να προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε στην εφαρμογή του τρίτου σκληρού προγράμματος».
Καλεί, παράλληλα, τον Αλέξη Τσίπρα να ακούσει τις προτάσεις των κοινωνικών εταίρων, να τις αξιολογήσει και στη συνέχεια να αποφασίσει το αναπτυξιακό σχέδιο βάσει του οποίου θα προχωρήσει η χώρα.
Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνει την ανάγκη, αμέσως μετά τη διασφάλιση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας, οι παραγωγικοί φορείς της χώρας σε συνεργασία με την πολιτική ηγεσία να επεξεργαστούν κάποια ισοδύναμα μέτρα που θα ανακουφίζουν τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα από τα πολλαπλά χτυπήματα.
Η επιστολή του κ. Κορκίδη προς τον Πρωθυπουργό:
«Κύριε Πρωθυπουργέ,
Η αρχική συμφωνία που επήλθε και που ελπίζουμε ότι τελικά θα ολοκληρωθεί και θα υπογραφεί, έχει ήδη χαρακτηριστεί από εσάς, ως «κακή και με πολύ σκληρά μέτρα». Οι απρόσμενες εξελίξεις που προκλήθηκαν από τα λάθη που προηγήθηκαν, είχαν ως αποτέλεσμα το κλείσιμο των τραπεζών επί τρεις εβδομάδες, την απειλή ενός Grexit με σενάρια “ευρωδραχμής”, αλλά κυρίως τις ταπεινωτικές συμπεριφορές στις διαβουλεύσεις των Βρυξελλών, προς μια νέα ελληνική Κυβέρνηση, που όμως εκπροσωπούσε ένα κράτος-μέλος απολύτως ισότιμο με όλα τα υπόλοιπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η συμφωνία για “δάνειο γέφυρα” 7,16 δισ. ευρώ από τον μηχανισμό EFSM και η έγκριση έναρξης του 3ου προγράμματος από τον ESM, περιθωριοποίησε κάθε ίχνος ευρωπαϊκής αντίστασης στην ακραία νεοφιλελεύθερη ιδεολογία. Το πρότυπο που προωθείται είναι να επιβληθεί το δίκαιο του ισχυρότερου, ενώ τουλάχιστον επί του παρόντος, αυτό υπαγορεύει στην περίπτωση της Ελλάδας, μόνο μια υφεσιακή και τιμωρητική λιτότητα. Είναι προφανές ότι οι ακραίες φωνές της Ευρώπης που συμμάχησαν στον εκβιασμό για τον διωγμό της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, βρήκαν άλλοθι να εκδηλώσουν την επιθυμία τους για μια διαφορετική Ένωση κρατών.
Στον αντίποδα η μόνη παρακαταθήκη ίσως που αφήνει η επίπονη διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι πλέον όλοι, εντός και εκτός Ελλάδος, βρισκόμαστε σε μία τροχιά ευρωπαϊκής και εθνικής συνειδητοποίησης. Στο πλαίσιο αυτό καλωσορίζουμε τη διαφοροποίηση ορισμένων κρατών – μελών και τη συμβολή τους στην υποστήριξη της ελληνικής θέσης κάτι που μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία ενός μετώπου αναζήτησης του ιστορικού ρόλου της Ε.Ε. όπως τον είχαν σχεδιάσει οι ιδρυτές της.
Σύμφωνα με τη τρόικα ή τους θεσμούς, εξακολουθούν να θεωρούνται, ανταγωνιστικές οικονομίες για την Ελλάδα, μόνο οι Βαλκανικές χώρες. Χρησιμοποιούν μάλιστα την κρίση χρέους, για να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις που θεωρούν ότι μπορούν να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα, χωρίς να συνυπολογίζουν τις κοινωνικές, πολιτισμικές, ιστορικές και θρησκευτικές ακόμη διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης. Η σφοδρότητα και μαζικότητα της φτωχοποίησης στην κοινωνική πλειοψηφία, ίσως δικαιολογημένα οδηγεί, μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού να μη συνειδητοποιεί ή να αψηφά τους οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς αλλά και γεωπολιτικούς κινδύνους μιας εξόδου μας από το ευρώ. Η υπεύθυνη στάση σας είναι να αποτρέψετε τη βουτιά στο χάος, τη στιγμή μάλιστα που οι τράπεζες θα υπολειτουργούν, η αγορά είναι νεκρή και το κράτος σε “καραντίνα”. Το συμπέρασμα των ευρωπαϊκών θεσμών, έστω και εάν δεν το ομολογούν, νομίζω ότι καταλήγει στο γεγονός ότι οι Έλληνες πολίτες δεν μπορούν να εκφοβιστούν άλλο. Όμως, το δικό σας συμπέρασμα πρέπει να είναι ότι οι Έλληνες πολίτες μπορούν να δημιουργήσουν και να δουλέψουν μέσα από ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα εθνικής στρατηγικής, που δεν υπάρχει, ακολουθώντας ένα καλοσχεδιασμένο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας μας, που θα έπρεπε να είχε αρχίσει να υλοποιείται, αντί να συζητείται ακόμα. Για παράδειγμα, η βελτίωση του δείκτη εξαγωγών του εμπορικού και γεωργικού τομέα, υπολογίζεται από την αξία των εξαγωγών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο έκτασης μιας χώρας και είναι κρίσιμος για τον προσδιορισμό της εξωστρέφειας της γεωργικής παραγωγής μας. Δυστυχώς, οι ελληνικές επιδόσεις είναι ιδιαίτερα χαμηλές με μόνο 16.000 ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο γης σε σύγκριση με άλλες χώρες ανάλογης έκτασης όπως η Δανία με 181.000 ευρώ, το Λουξεμβούργο με 186.000 ευρώ, η Μάλτα με 216.000 ευρώ, το Βέλγιο 508.000 ευρώ και με πρωταθλήτρια την Ολλανδία με 850.000 ευρώ.
Ως γνωστό οι θυσίες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα από όλους μας είναι τεράστιες, ενώ είναι πολλά τα κεκτημένα που έχουν αμφισβητηθεί υπό το βάρος των μνημονίων. Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς ότι στην αγορά όλοι εμείς οι μικρομεσαίοι Έλληνες επιχειρηματίες είδαμε τον τζίρο μας να κατρακυλά, τα ταμεία μας να αδειάζουν από τους φόρους, τους συνεργάτες μας να απολύονται, τους συναδέλφους μας να πτωχεύουν και χιλιάδες επιχειρήσεις να κλείνουν. Είδαμε το ΑΕΠ της χώρας να μειώνεται κατά ένα τέταρτο, βιώσαμε την κατά 45% μείωση του μέσου κύκλου εργασιών που από μ.ο. 425.000 ευρώ το 2009 έφτασε σήμερα να αγγίζει τις 232.000 ευρώ, την απώλεια περίπου 85.000 εμπορικών επιχειρήσεων και 220.000 θέσεων απασχόλησης στο εμπόριο, την υπερίσχυση των ασυνεπών, την απώλεια της συναλλακτικής εμπιστοσύνης και υποχρεωθήκαμε στην καταβολή αλλεπάλληλων και άδικων φόρων μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον με πολύ έντονο το πρόβλημα της ρευστότητας. Παρ’ όλα αυτά δουλέψαμε κάτω από αντίξοες συνθήκες για να στηρίξουμε την πατρίδα και την οικογένειά μας, ώστε να δημιουργήσουμε έναν προστατευτικό θώρακα εργασίας. Άμεσα απαιτείται να δημιουργηθούν 100.000 νέες, βιώσιμες μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις, ώστε να συγκρατήσουμε τα παιδιά μας, τους νέους επιστήμονες και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, που αποτελούν πύλη εισόδου στην αγορά εργασίας των νέων μας.
Σήμερα, όμως, οικονομικά, γυρίσαμε στα επίπεδα του 2010, κάτι που επιβεβαιώνεται από την πρόβλεψη για ύφεση -4% το 2015 και το οποίο μας προειδοποιεί για περισσότερα λουκέτα στο εμπόριο. Οφείλουμε να ξαναρχίσουμε πιο αδύναμοι πλέον, ψυχικά και οικονομικά, μια νέα προσπάθεια τριετίας από το μηδέν. Σε μισή σελίδα, σας έχουμε στείλει τη λίστα των διατροφικών προϊόντων αξίας πάνω από 5 δις ευρώ που εισάγουμε και κάποτε ήμασταν εξαγωγείς. Αυτή η μισή σελίδα μπορεί να είναι η αρχή της αναπτυξιακής προσπάθειας, πριν η Χώρα μας βρεθεί μετά το “bank run”, αντιμέτωπη με το “business run” και χωρίς καμία δυνατότητα περιορισμού της φυγής επιχειρήσεων, όπως τα “capital controls” για τη φυγή των καταθέσεων.
Γι’ αυτό, λοιπόν, τώρα, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ είναι δευτερευούσης σημασίας για την αγορά. Το μείζον είναι να παλέψουμε όλοι μαζί για να αντέξουμε στο ευρώ ώστε να συνεχίσουν να υπάρχουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο ελληνικό εμπόριο. Η αγορά άλλωστε έχει την ικανότητα να αυτορυθμίζεται αναλόγως, όπως έκανε και στο παρελθόν στο θέμα των Κυριακών. Βεβαίως, και δεν αλλάζουμε θέση και άποψη για τη “σκουριασμένη” εργαλειοθήκη, όμως στόχος μας είναι να αλλάξουμε την τακτική αντιμετώπισης του θέματος, όπως και όταν πρέπει, για το καλό της ελληνικής αγοράς.
Είναι κρίσιμο αμέσως μετά τη διασφάλιση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας, οι παραγωγικοί φορείς της χώρας σε συνεργασία με την πολιτική ηγεσία να επεξεργαστούν κάποια ισοδύναμα μέτρα που θα ανακουφίζουν τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα από τα πολλαπλά χτυπήματα. Το τελευταίο διάστημα οι Έλληνες επιχειρηματίες με την επιβολή περιορισμών διαχείρισης κεφαλαίων, τα γνωστά ως “capital controls”, αντιμετωπίζουν τεράστια και δυσεπίλυτα προβλήματα. Αφενός, κλονίστηκε η πίστη μας στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα, αφετέρου δοκιμάστηκαν οι συναλλακτικές σχέσεις μεταξύ μας, αλλά κυρίως με προμηθευτές του εξωτερικού. Μια αγορά, όμως, δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς πίστη. Γι’ αυτό και στις συναντήσεις της ΕΣΕΕ με τους αρμόδιους υπουργούς, αναλύθηκαν όλα τα γνωστά και άγνωστα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με το συγκεκριμένο μέτρο και προτάθηκε ένα σχέδιο για τη δημιουργία σε κάθε Τράπεζα υποεπιτροπών αξιολόγησης αιτημάτων εξαιρέσεων, προκειμένου να διευκολυνθεί η λειτουργία της αγοράς για το μεγάλο διάστημα που θα διατηρηθούν έστω και με χαλάρωση τα capital controls.
Είναι εθνική ανάγκη όλοι μαζί να προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε στην εφαρμογή του 3ου σκληρού προγράμματος. Είναι καθήκον να προτάξουμε μαζί τη συλλογική ευημερία, αποτρέποντας μια καταστροφική χρεοκοπία και την επιστροφή στο Grexit που θα ανοίξει τον δρόμο σε διάφορους ανθέλληνες κερδοσκόπους. Σ’ αυτήν την προσπάθεια αναμφίβολα θα χρειαστεί να καταθέσουμε την ψυχή μας και μικρά ιδιωτικά «προνόμια». Αντίστοιχα, αντί για πολιτική προστασία θέλουμε οικονομική στήριξη και σταθερότητα. Έχουμε όλοι χρέος στις επόμενες γενιές να οδηγήσουμε την χώρα πάλι στην ανάπτυξη και την ευημερία, αρκεί να μας το επιτρέψουν οι συνθήκες που θα διαμορφωθούν, ώστε επιτέλους, να δουλέψουμε αναπόσπαστα. Για εμάς τους μικρομεσαίους της αγοράς είναι ώρα οικονομικού πατριωτισμού, για εσάς τους πολιτικούς, είναι ώρα εθνικής ευθύνης και για τους εταίρους μας, είναι ώρα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Κάθε φορά που οι φορείς της αγοράς τοποθετούνται και επισημαίνουν προβλήματα, ούτε κινδυνολογούν ούτε προπαγανδίζουν πολιτικές θέσεις. Άλλωστε είναι πάγια η θέση μας η εκάστοτε κυβέρνηση να εξαντλεί την τετραετία. Καλέστε τους θεσμοθετημένους κοινωνικούς εταίρους εργοδοτών και εργαζομένων και μιλήστε μαζί μας, ακούστε τις προτάσεις μας, αξιολογήστε τις και αποφασίστε το αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας βάσει του οποίου θα προχωρήσουμε. Έχετε το προνόμιο της επιλογής, αλλά και την ευθύνη.
Σας ευχαριστώ πολύ,
Βασίλης Κορκίδης
Πρόεδρος ΕΣΕΕ & ΕΒΕΠ»
