Από την έντυπη έκδοση
Του Στέλιου Παπαπέτρου
[email protected]
Το Διεθνές Ταμείο επαναφέρει στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων τις προτάσεις που δεν πέρασαν με τις προηγούμενες μνημονιακές ρυθμίσεις και αποτελούν ταυτόχρονα, κατά την εκτίμησή του, προέκταση και συμπλήρωμα των μεταρρυθμίσεων για την αγορά εργασίας. Τέσσερα είναι τα μείζονα θέματα.
1. Ομαδικές απολύσεις. Το ΔΝΤ ζητά και την κατάργηση του προεγκριτικού ρόλου στις ομαδικές απολύσεις που σήμερα έχει το υπουργείο Εργασίας. Υπενθυμίζεται ότι μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι δεν αντίκειται στο κοινοτικό δίκαιο η ρύθμιση που ισχύει σήμερα στη χώρα μας και δίνει τη δυνατότητα προέγκρισης στην κεντρική διοίκηση.
2. Συλλογικές συμβάσεις. Η επαναφορά του θεσμικού ρόλου των κλαδικών συμβάσεων είναι μία από τις βασικές προτεραιότητες του υπουργείου Εργασίας. Το μεγάλο «αγκάθι» στο θέμα αυτό είναι η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, την οποία κατηγορηματικά απορρίπτει το ΔΝΤ. Υπενθυμίζεται ότι με νόμο του 2011 οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν των κλαδικών. Έτσι, το ΔΝΤ δεν προτίθεται να υπαναχωρήσει σε μία ρύθμιση που θεωρεί ότι είναι από τις πλέον «εμβληματικές» στην αγορά εργασίας. Για το θέμα αυτό υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και από τις εργοδοτικές οργανώσεις, καθώς εκφράζεται ή εκτίμηση ότι η οριζόντια εφαρμογή της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων εργασίας σε όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου ενδέχεται να οξύνει περισσότερο τα ήδη υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις.
3. Συνδικαλιστικός νόμος. Εδώ το ΔΝΤ, εκτός από την αλλαγή της διαδικασίας λήψης μιας απόφασης για απεργία, ζητά και τον δραστικό περιορισμό των συνδικαλιστικών «προνομίων» που θεσμοθετήθηκαν με το ν.1264/82.
4. Lock out (ανταπεργία). Η Ελλάδα ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των χωρών που ρητά απαγορεύεται η ανταπεργία. Το ΔΝΤ ζητά τη θεσμοθέτησή του στη χώρα μας παρά το ότι επιθετικό Lock out (ανταπεργία) δεν υφίσταται σε καμία χώρα. Αντίθετα, αμυντικό Lock out υπάρχει, αλλά υπό αυστηρές προϋποθέσεις, σε αρκετές χώρες, όπως είναι η Γερμανία, το Βέλγιο, η Αγγλία και η Ισπανία.
