Γαλλο-ιαπωνική επιστημονική ομάδα ανακάλυψε στην Πυραμίδα του Χέοπα στην Αίγυπτο, γνωστή και ως Μεγάλη Πυραμίδα, την ύπαρξη ενός μεγάλου εσωτερικού κενού μήκους τουλάχιστον 30 μέτρων, το οποίο έως τώρα ήταν άγνωστο. Μυστήριο καλύπτει τον λόγο ύπαρξης αυτού του χώρου, ενώ είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται από εξωτερικά όργανα ένας τέτοιος χώρος μέσα σε πυραμίδα.
Η Πυραμίδα του Χέοπα (επίσης γνωστή ως η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας ή Μεγάλη Πυραμίδα) είναι η αρχαιότερη και η μεγαλύτερη από τις τρεις πυραμίδες της Νεκρόπολης της Γκίζας, η οποία συνορεύει με τη σύγχρονη πόλη της Γκίζας στην Αίγυπτο. Είναι το αρχαιότερο από τα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, και το μόνο που σώζεται στις μέρες μας. Έχει ύψος 146,60 μ. και τέλεια τετράγωνη βάση με πλευρά 230,35 μ..
Οι αιγυπτιολόγοι πιστεύουν ότι η πυραμίδα χτίστηκε σαν τάφος σε διάστημα 10 με 20 χρόνων, και ολοκληρώθηκε περίπου το 2560 π. Χ,. Αρχικά με ύψος 146,5 μέτρα (481 πόδια), ήταν το ψηλότερο κτήριο του κόσμου για πάνω από 3.800 χρόνια.
Υπάρχουν τρεις γνωστοί θάλαμοι. Αυτός που βρίσκεται πιο χαμηλά, είναι σκαμμένος στο βραχώδες υπόστρωμα κάτω από την πυραμίδα, και είναι ημιτελής. Οι λεγόμενοι θάλαμοι της Βασίλισσας και του Βασιλιά είναι ψηλότερα, χτισμένοι μέσα στο εσωτερικό της πυραμίδας. Η Μεγάλη Πυραμίδα είναι η μόνη γνωστή στη Αίγυπτο που έχει διαδρόμους που κατεβαίνουν και ανεβαίνουν. Το συγκρότημα περιλαμβάνει δύο ναούς νεκρικής λατρείας προς τιμήν του Χέοπα (έναν δίπλα στην πυραμίδα και τον άλλον κοντά στον Νείλο), τρεις μικρότερες πυραμίδες για τις γυναίκες του, καθώς και μία μικρότερη πυραμίδα «δορυφόρο», έναν στεγασμένο διάδρομο που ένωνε τους δύο ναούς, και μικρότερους τάφους οι οποίοι ανήκουν σε ευγενείς και βρίσκονται γύρω από την πυραμίδα.
Προκειμένου να μάθουν περισσότερα για το τι μπορεί να κρύβει στο εσωτερικό της, οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Μεχντί Ταγιουμπί του Ινστιτούτου ΗΙΡ του Παρισιού και τον Κουνιχίρο Μορισίμα του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», χρησιμοποίησαν εξελιγμένες τεχνικές της σωματιδιακής φυσικής για να δουν στο εσωτερικό της πυραμίδας με τρόπο παρόμοιο -αλλά πολύ πιο αποτελεσματικό- με τις ακτίνες Χ που «βλέπουν» μέσα στο σώμα.
Συγκεκριμένα, για να διαπεράσουν τις πέτρες της πυραμίδας, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα υποατομικά σωματίδια μιόνια, τα οποία αποτελούν υποπροϊόντα της κοσμικής ακτινοβολίας, όταν αυτή αλληλεπιδρά με τα άτομα στο ανώτερο στρώμα της γήινης ατμόσφαιρας. Τα μιόνια -που πέφτουν συνεχώς στη Γη με ταχύτητες σχεδόν όσο του φωτός και με ρυθμό περίπου 10.000 ανά τετραγωνικό μέτρο ανά λεπτό- ακολουθούν διαφορετικές πορείες, όταν κινούνται μέσω της πέτρας ή του αέρα. Έτσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να διακρίνουν την κρυφή κοιλότητα μέσα στην πυραμίδα.
Συνδυάζοντας τρεις διαφορετικές τεχνικές «ακτινογραφίας» μέσω μιονίων, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν πέραν κάθε αμφιβολίας ότι ένας επιμήκης κενός χώρος μήκους άνω των 30 μέτρων βρίσκεται πάνω από τη Μεγάλη Γαλαρία, είναι σχεδόν παράλληλος και έχει μια παρόμοια διατομή με αυτήν.Προς το παρόν, η ακριβής δομή και ο ρόλος του κενού χώρου παραμένουν άγνωστα, αλλά ελπίζεται ότι μελλοντικές μελέτες θα ρίξουν περισσότερο φως στο μυστήριο. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι αν ο κενός χώρος, που ονομάσθηκε «Μεγάλο Κενό ScanPyramids» (από το όνομα της επιστημονικής αποστολής), είναι ενιαίος ή χωρισμένος σε επιμέρους διαμερίσματα, αν είναι οριζόντιος ή επικλινής.
Οι Γάλλοι και Ιάπωνες επιστήμονες τόνισαν ότι οι τεχνολογίες της σύγχρονης σωματιδιακής φυσικής μπορούν στο μέλλον να αξιοποιηθούν πιο συστηματικά για τη μελέτη -με μη καταστροφικό και επεμβατικό τρόπο- και άλλων μνημείων της αρχαιότητας. Ήδη έχουν δοκιμασθεί σε μνημεία κοντά στη Ρώμη και στη Νάπολη, καθώς και στην Πυραμίδα του Ήλιου στο Μεξικό.
naftemporiki.gr
