Ο συγγραφέας Γιώργος Σκούρτης άφησε την τελευταία του πνοή, τα ξημερώματα της Δευτέρας, στο νοσοκομείο Αγία Όλγα, σε ηλικία 78 ετών.
Πηγαίος λογοτέχνης είχε γράψει πολλά θεατρικά έργα, διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, σενάρια καθώς και στίχους τραγουδιών. Βιβλία του, όπως το εμβληματικό «Μπάρμπα – Τζωρτζ», έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες.
Ο Γιώργος Σκούρτης πρωτοεμφανίστηκε το 1970 στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν με το θεατρικό έργο «Οι νταντάδες», ένα έργο – σταθμό της σύγχρονης δραματουργίας μας. Ακολούθησαν: «Οι μουσικοί», «Οι εκτελεστές», «Οι ηθοποιοί», «Κομμάτια και θρύψαλα», «Ο Καραγκιόζης παρά λίγο Βεζύρης», «Απεργία», «Το θρίλερ του έρωτα», η άπαιχτη ακόμα Ιστορική τριλογία (Η δίκη του Σωκράτη, Η κωμωδία του βασιλιά Ιουγούρθα, Υπόθεση Κ.Κ.), «Εφιάλτες» και πολλά άλλα, γραμμένα σε μια πρωτόφαντη για το ελληνικό ρεπερτόριο σκληρή και συνάμα αποκαλυπτική γλώσσα, με πολύ χιούμορ, προσωπικές και συλλογικές τραγωδίες.
Τα έργα αυτά, μαζί με τα πεζογραφήματά του (Mπάρμπα – Tζωρτζ, Αυτά κι άλλα πολλά, Ιστορίες με πολλά στρας, Το χειρόγραφο της Ρωξάνης, Το συμπόσιο της Σελήνης, Πήδημα Θανάτου, Ο Κίλερ, Αυτός ο μπάτσος), δημιούργησαν «τομή» στο ελληνικό θεατρικό και το λογοτεχνικό πεδίο, επηρεάζοντας τους νεότερους συγγραφείς, με το καινούργιο ήθος και ύφοςγραφής.
Ο Γιώργος Σκούρτης -ο οποίος προτιμούσε να ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας- για τον ευθύ και ριζοσπαστικό του λόγο αποκαλέστηκε από πολλούς ως «Έλληνας Μπουκόβσκι».
Ήταν παντρεμένος με την ποιήτρια και ηθοποιό Αγγελική Ελευθερίου, αδελφή του Μάνου Ελευθερίου, με την οποία απέκτησαν ένα γιο.
(2016) Εμμονή, εκδόσεις Γαβριηλίδης
(2014) Αυτός ο μπάτσος, εκδόσεις Λιβάνη
(2014) Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο, εκδόσεις Καστανιώτη
(2014) Το χειρόγραφο της Αντάρας, εκδόσεις Καστανιώτη
(2014) Το χειρόγραφο της Αντάρας, εκδόσεις Καστανιώτη
(2009) Ιστορίες με πολλά στρας, εκδόσεις Καστανιώτη
(2009) Το συμπόσιο της Σελήνης, εκδόσεις Καστανιώτη
(2008) Σε παραλήρημα…, εκδόσεις Οξύ
(2006) 8 ανέκδοτα θεατρικά έργα, εκδόσεις Κέδρος
(2006) Έτσι… κι αλλιώς κι αλλιώτικα, εκδόσεις Κέδρος
(2006) Μανιφέστο, εκδόσεις Κέδρος
(2006) Νύχταθλο, εκδόσεις Ιανός
(2004) Εκποίηση, εκδόσεις Καστανιώτη
(2004) Ο Κίλερ, εκδόσεις Καστανιώτη
(2001) Η δίκη του Σωκράτη, εκδόσεις Καστανιώτη
(2001) Μπάρμπα-Τζωρτζ, εκδόσεις Καστανιώτη
(2001) Οι εκτελεστές, εκδόσεις Καστανιώτη
(2001) Οι ηθοποιοί, εκδόσεις Καστανιώτη
(2000) Ασκήσεις έρωτα, εκδόσεις Καστανιώτη
(1999) Εφιάλτες, εκδόσεις Καστανιώτη
(1999) Μονόλογοι πληγωμένων αντρών, εκδόσεις Καστανιώτη
(1999) Ο τελευταίος, εκδόσεις Καστανιώτη
(1998) Η κωμωδία του βασιλιά Ιουγούρθα, εκδόσεις Καστανιώτη
(1998) Οι νταντάδες, εκδόσεις Καστανιώτη
(1998) Το θρίλερ του έρωτα, εκδόσεις Καστανιώτη
(1996) Μπάρμπα Τζωρτζ, μια φορά ήταν ένας μόνος του, εκδόσεις Λιβάνη
(1995) The Nannies, εκδόσεις Δωδώνη
(1995) Κάπου σας ξέρω, μήπως γράφετε στα Νέα;, εκδόσεις Κάκτος
(1995) Ο Καραγκιόζης παραλίγο βεζύρης, εκδόσεις Καστανιώτη
(1995) Ο Καραγκιόζης παραλίγο βεζύρης 95, εκδόσεις Καστανιώτη
(1994) Ο μπάτσος, εκδόσεις Λιβάνη
(1994) Πήδημα θανάτου, εκδόσεις Καστανιώτη
(1993) 7 παραμυθένιες ιστορίες, εκδόσεις Πατάκη
(1993) Το συμπόσιο της Σελήνης, εκδόσεις Καστανιώτη
(1993) Υπόθεση Κ.Κ. Το τράνταγμα του λαβύρινθου, εκδόσεις Πατάκη
(1992) Η δίκη του Σωκράτη, εκδόσεις Πατάκη
(1991) 11 μονόπρακτα, εκδόσεις Κέδρος
(1991) Αυτά κι άλλα πολλά, εκδόσεις Καστανιώτη
(1991) Κομμάτια και θρύψαλα, εκδόσεις Κέδρος
(1990) Το χειρόγραφο της Ρωξάνης, εκδόσεις Καστανιώτη
(1989) Ιστορίες με πολλά στρας, εκδόσεις Καστανιώτη
(1988) Οι εκτελεστές, εκδόσεις Κέδρος
(1987) Το παιχνίδι, εκδόσεις Κέδρος
(1986) Απεργία, εκδόσεις Κέδρος
(1983) Ο Καραγκιόζης Καραγκιόζης, εκδόσεις Κέδρος
(1980) Οι μουσικοί, εκδόσεις Κέδρος
(1979) Η κωμωδία του βασιλιά Ιουγούρθα, εκδόσεις Δωδώνη
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2011) Η Θεσσαλονίκη των συγγραφέων, εκδόσεις Ιανός
(2003) Global Novel, εκδόσεις Καστανιώτη
(1998) Εντός σχεδίου (;), εκδόσεις Κέδρος
(1998) Το παιχνίδι των τεσσάρων, εκδόσεις Καστανιώτη
(1997) Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο, εκδόσεις Κέδρος
(1981) Το παιχνίδι, εκδόσεις Επικαιρότητα
Συλλυπητήρια του Προέδρου της Βουλής
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης, πληροφορούμενος τον θάνατο του λογοτέχνη Γιώργου Σκούρτη, δήλωσε:
«Ο Γιώργος Σκούρτης υπήρξε ένας σπουδαίος δημιουργός, που με τον αποκαλυπτικό λόγο του και το ριζοσπαστικό ύφος της γραφής του δημιούργησε τομή στο ελληνικό θέατρο και τη λογοτεχνία. Η κοινωνικοπολιτική καταγγελία και η εμβάθυνση στις υπαρξιακές αγωνίες του σύγχρονου ανθρώπου της παγκοσμιοποίησης, δοσμένες με ευθύτητα και χιούμορ, άγγιξαν το ευρύ κοινό και αποτέλεσαν πεδίο αναφοράς για πολλούς νεότερους δραματουργούς. Τα θερμά συλλυπητήριά μου στους οικείους του και τον λογοτεχνικό κόσμο για το κενό που αφήνει η απουσία του».
ΥΠΠΟΑ – Συλλυπητήριο μήνυμα
Ώρες αναστοχασμού, για το ελληνικό θέατρο και τον νεοελληνικό πολιτισμό, φέρνει ο θάνατος του, ξεχωριστού, θεατρικού συγγραφέα και μυθιστοριογράφου, Γιώργου Σκούρτη. Γεννημένος στην Αθήνα του 1940, ο Γιώργος Σκούρτης πέθανε σε ηλικία 78 χρόνων και μας κληροδότησε ένα πολυποίκιλο έργο με 20 και πλέον θεατρικά έργα και δεκάδες λογοτεχνήματα. Το ΥΠΠΟΑ ανακοινώνει ότι η κηδεία του θα γίνει δημοσία δαπάνη.
Είχε μια οργή μέσα του, από τα νεανικά του χρόνια, που τον κατάτρωγε και τον καθοδηγούσε. Είναι φανερή στα πρώτα του έργα – στις Νταντάδες (1970) – και ήταν εξίσου φανερή στα τελευταία του έργα – Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο (2013). Δεν ήταν οργή ενάντια στην αδικία της ζωής – φυσικά η ζωή είναι άδικη – αλλά ενάντια στις ανισότητες και κυρίως ενάντια στην αλαζονεία της εξουσίας.
Η σύγκρουση εξουσίας-ατόμου, το κυρίαρχο στοιχείο που διαπερνά το έργο του, είναι δοσμένο σε ρεαλιστική, τολμηρή, γλώσσα που σοκάρισε και προβλημάτισε το θεατρικό και αναγνωστικό κοινό, με την αμεσότητά της θεματογραφίας της, στη διάρκεια των 40 και πλέον ετών, από το 1970 έως το 2013. Το έργο του, ειδικά σήμερα, είναι μια αλληγορία της κοινωνικής και υπαρξιακής κατάστασης προσωποποιημένη στους χαρακτήρες των έργων του.
Αν έχουμε κάτι να μάθουμε από το έργο του είναι, όπως είπε ο ίδιος χαρακτηριστικά, «για να μάθεις, πρέπει ήδη να ξέρεις». Να ξέρεις τις γνώσεις σου, θα ήθελε να προσθέσει. Και σε αυτήν του είδους την αυτογνωσία προσπάθησε να συνεισφέρει με το έργο του. Στους Ηθοποιούς μας υποδεικνύει πιο καθαρά το δρόμο που θα μας οδηγήσει να υπάρξουμε καλύτεροι και για τους εαυτούς μας και για τους άλλους, που μπορεί αλλά και που μπορεί να μην έχουν φτάσει στο ίδιο στάδιο αυτογνωσίας με μας.
Ο Γιώργος Σκούρτης έκφρασε, χωρίς φόβο, τους μύχιους φόβους μας και τις βαθύτερες επιθυμίες και ελπίδες και αγώνες μας. Η συνεισφορά του, ειδικά στο θέατρο, είναι εξέχουσα. Ο θάνατος του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην πολιτιστική ζωή του τόπου.
Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μυρσίνη Ζορμπά, εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια προς την οικογένειά του και τους οικείους του.
Το ΚΘΒΕ αποχαιρετά τον Γιώργο Σκούρτη
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του Γιώργου Σκούρτη, ενός σπουδαίου λογοτέχνη και θεατρικού συγγραφέα που «πλούτισε» τα ελληνικό γράμματα και σφράγισε με την τολμηρή γραφή του και το ελεύθερο πνεύμα του το νέο Ελληνικό Θέατρο, επηρεάζοντας τους μετέπειτα θεατρικούς συγγραφείς.
Ο Γιώργος Σκούρτης γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα. Πρωτοεμφανίστηκε το 1970 στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν με το έργο «Οι νταντάδες», ένα έργο-σταθμό της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, και ακολούθησαν πολλά και σημαντικά θεατρικά έργα του.
Έγραψε πολλά θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, διηγήματα, στίχους τραγουδιών, σενάρια και δεν σταμάτησε μέχρι το τέλος να είναι ενεργός και δημιουργικός. Επίσης, είχε σκηνοθετήσει όλα του τα θεατρικά έργα, στη σκηνή, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο. Έχει ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία και έχει υπογράψει μεταφράσεις του Αριστοφάνη και του Σαίξπηρ.
Με το μυθιστόρημα «Mπαρμπα-Tζωρτζ… Mια φορά ήταν ένας μόνος του» (1980) και εν συνεχεία, τα αφηγήματα «Αυτά κι άλλα πολλά» (1981) και «Ιστορίες με πολλά στρας» (1989) δημιούργησε «τομή» στο μέχρι τότε ελληνικό λογοτεχνικό πεδίο. Ο ποιητικός του κύκλος «Μετανάστες» έχει μελοποιηθεί από τον Γιάννη Μαρκόπουλο και περιγράφει με τον πιο αυθεντικό τρόπο την μοίρα χιλιάδων Ελλήνων που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στις φάμπρικες της Δύσης. Το λόγο του φέρουν το «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί», κορυφαίο αντιπολεμικό τραγούδι, σε ερμηνεία Νίκου Ξυλούρη… μέχρι και ο «Ανεπανάληπτος» σε μουσική του Κώστα Καράλη και ερμηνεία του Τόλη Βοσκόπουλου, ενδεικτικό της πολυδιάστατης γκάμας του. Είχε διατελέσει Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.
Συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ στις εξής παραστάσεις:
• «Εφιάλτες» του Γιώργου Σκούρτη, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζηβανού (2005)
• «Κύκλωπας» του Ευριπίδη, σε μετάφραση Γιώργου Σκούρτη και σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη (1988)
• «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε μετάφραση Γιώργου Σκούρτη και σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη (1986)
• «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε μετάφραση Γιώργου Σκούρτη και σκηνοθεσία Γιώργου Ρεμούνδου (1978)
naftemporiki.gr
