Στην ακτιβίστρια Μάρσα Π. Τζόνσον, η οποία υπήρξε δημοφιλής φιγούρα της γκέι και καλλιτεχνικής κοινότητας της Νέας Υόρκης από τη δεκαετία του 1960 μέχρι τη δεκαετία του 1990, αφιέρωσε η Google το doodle της 30ης Ιουνίου.
Η Μάρσα Π. Τζόνσον ήταν Αφροαμερικανή ντραγκ κουίν, εργάτρια του σεξ και ακτιβίστρια και θεωρείται πρωτοπόρος των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ.
Είχε αναγνωριστεί ως μια από τις πρώτες που αντεπιτέθηκαν στις συγκρούσεις με την αστυνομία, εν μέσω των ταραχών του Στόουνγουολ, το 1969. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Τζόνσον και η στενή φίλη της Σίλβια Ριβέρα, ίδρυσαν από κοινού την ομάδα Επαναστάτες Δράσης Τραβεστί Δρόμου (STAR), δηλώνοντας παρουσία σε ριζοσπαστικές πολιτικές δράσεις.
Στη δεκαετία του 1980 η Τζόνσον συνέχισε τον ακτιβισμό στους δρόμους ως βασική οργανώτρια με την ACT UP. Μαζί με τη Ριβέρα, η Τζόνσον υπήρξε «μητέρα» του σπιτιού της οργάνωσης STAR, συγκεντρώνοντας τρόφιμα και είδη ένδυσης για να βοηθήσει και να υποστηρίξει νεαρές ντραγκ κουίνς, τρανσέξουαλ και παιδιά που ζούσαν στις αποβάθρες της οδού Κρίστοφερ ή στο σπίτι τους στο Λόουερ Ίστ Σάιντ της Νέας Υόρκης.
Σε μια εμφάνισή της στο δικαστήριο, ρωτήθηκε «τι σημαίνει το Π.» στο όνομά της, με εκείνη να απαντά στον δικαστή «μη του δίνετε σημασία», φράση που έγινε το σήμα κατατεθέν της. Το 1974 η Μάρσα Π. Τζόνσον φωτογραφήθηκε από τον φημισμένο καλλιτέχνη Άντι Γουόρχολ, ως μέρος της σειράς έργων του «κυρίες και κύριοι» με πόλαροιντς αφιερωμένα σε ντραγκ κουίνς.
Τον Ιούλιο του 1992, το σώμα της Τζόνσον βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Χάντσον λίγο μετά το Pride το Μαρτίου του 1992. Η αστυνομία απεφάνθη ότι επρόκειτο για αυτοκτονία. Έπειτα από αντιδράσεις, έγινε γνωστό ότι η Τζόνσον είχε νωρίτερα παρενοχληθεί κοντά στο σημείο όπου βρέθηκε το σώμα της, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα η αστυνομία άνοιξε εκ νέου την υπόθεση.
Δέκα ημέρες πριν από το θάνατό της, η Τζόνσον είχε δώσει μια εκτενή, μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη που αποτελεί τον πυρήνα του ντοκιμαντέρ του 2012, Pay it No Mind: The Life and Times of Marsha P. Johnson, σε σκηνοθεσία του Μάικλ Κασίνο και του Ρίτσαρντ Μόρισον.
Με πληροφορίες από Wikipedia
