Την έγκριση της απόδοσης στη ΔΕΗ ενός ποσού 160-200 εκατ. ευρώ ενέκρινε σύμφωνα με πληροφορίες χθες η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας που παρείχε η επιχείρηση το 2011. Η απόφαση της ΡΑΕ ανοίγει τον δρόμο ώστε όχι μόνο η ΔΕΗ να εγγράψει το σχετικό ποσό ως απαίτηση στα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου, αλλά και να το λάβει το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, επωφελούμενη έτσι μιας σημαντικής ένεσης ρευστότητας.
Με την αποζημίωση για την παροχή υπηρεσιών ΥΚΩ σε ετήσια βάση, αντισταθμίζεται η προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας στους καταναλωτές των μη διασυνδεδεμένων νησιών με ίδια τιμολόγια με αυτά του διασυνδεδεμένου συστήματος, τη στιγμή που το κόστος ηλεκτροπαραγωγής των τοπικών μονάδων της επιχείρησης είναι σημαντικά μεγαλύτερο. Ωστόσο, το πρόβλημα με την αποζημίωση της ΔΕΗ για το 2011 προέκυψε από το γεγονός ότι στη νομοθετική ρύθμιση που είχαν καθορισθεί τα ποσά προς την επιχείρηση για το χρονικό διάστημα 2008 – 2011, δεν είχε περιληφθεί το αντάλλαγμα για το συγκεκριμένο έτος.
Η απόδοση του ποσού είχε «μείνει στον αέρα» με την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, καθώς η ΡΑΕ δεν είχε έως τότε συγκεκριμενοποιήσει το ποσό που έπρεπε να λάβει η ΔΕΗ για το 2011. Έτσι, το ΥΠΕΝ δεν κατέθεσε τη σχετική τροπολογία, η οποία θα άνοιγε τον δρόμο για την εισροή του εν λόγω ποσού στα ταμεία της επιχείρησης.
Την περασμένη Δευτέρα (24/06), στο περιθώριο της υπογραφής της νέας δανειακής σύμβασης με την Τράπεζα Εμπορίου και Επενδύσεων του Ευξείνου Πόντου, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Μανώλης Παναγιωτάκης, είχε σημειώσει ότι η ΡΑΕ μπορούσε να «ξεκλειδώσει» την απόδοση του ποσού, ακόμη και χωρίς τη νομοθετική ρύθμιση. Κι αυτό γιατί με βάση γνωμοδότηση έγκριτου καθηγητή Νομικής που έχει στα χέρια της η επιχείρηση, η Αρχή μπορεί να εισηγηθεί προς το ΥΠΕΝ την καταβολή της αποζημίωσης, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν είχε υπάρξει η σχετική τροπολογία του ΥΠΕΝ.
Σήμερα, Πέμπτη, από το βήμα της γενικής συνέλευσης των μετόχων, ο Μανώλης Παναγιωτάκης, απέρριψε τα περί κινδύνου κατάρρευσης της εταιρείας, υπογραμμίζοντας ότι διανοίγονται δύο επιλογές ανάλογα και με τις πολιτικές εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση εμφανίστηκε πεπεισμένος ότι μπορεί η επιχείρηση να επιστρέψει στην κερδοφορία.
Κ.Δ.
