Υπέρ του σχεδίου Τραμπ για την αναγέννηση της αμερικανικής ναυπηγικής βιομηχανίας τάσσεται ο πρόεδρος του Συμβουλίου Αμερικανικών Ναυπηγείων (SCA), Matt Paxton, ο οποίος υπογραμμίζει την ανάγκη για μια εθνική στρατηγική που θα επαναφέρει τη βιομηχανία στο επίκεντρο της οικονομικής και αμυντικής πολιτικής των ΗΠΑ, αφού για δεκαετίες οι κυβερνήσεις της χώρας είχαν αφήσει στην άκρη τον κρίσιμο αυτόν τομέα.
Σε συνέντευξή του στη «Ν», ο κ. Paxton επεσήμανε ότι παρά τη στήριξη χιλιάδων θέσεων εργασίας και τη σημαντική συνεισφορά τους στο ΑΕΠ, οι εγχώριες ναυπηγικές μονάδες παλεύουν να κρατηθούν στην επιφάνεια, εν μέσω ενός διεθνούς περιβάλλοντος στρεβλού ανταγωνισμού, όπου χώρες όπως η Κίνα και η Νότια Κορέα επιδοτούν μαζικά τις δικές τους ναυπηγικές βιομηχανίες.
Όπως τόνισε ο επικεφαλής του SCA, η ναυπηγική δραστηριότητα δεν ήταν στις προτεραιότητες των εκάστοτε προέδρων των ΗΠΑ, τόσο Ρεπουμπλικάνων όσο και Δημοκρατικών, οι οποίοι με την αδράνεια που επέδειξαν οδήγησαν τον κλάδο σε παρακμή.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Paxton προτείνει τρία κομβικά μέτρα: καλύτερη αξιοποίηση της υπάρχουσας ναυπηγικής δυναμικότητας, σταθερή κρατική χρηματοδότηση και ενίσχυση της συνεργασίας.
Αυτές οι παρεμβάσεις κρίνονται αναγκαίες -όπως είπε- για τη σταθεροποίηση του τομέα και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σε παγκόσμιο επίπεδο.
«Η ναυπηγική δεν είναι μόνο οικονομική δραστηριότητα, είναι στρατηγικός πυλώνας εθνικής ασφάλειας», σημείωσε χαρακτηριστικά».
Ποια είναι τα κύρια εμπόδια για την αναζωογόνηση των αμερικανικών ναυπηγείων και πώς μπορούν να ξεπεραστούν μέσω μιας εθνικής στρατηγικής;
«Η αμερικανική ναυπηγική βιομηχανία αποτελεί έναν ποικιλόμορφο και κρίσιμο τομέα μεταποίησης για την οικονομία της χώρας μας. Μελέτη του 2021 από τη Ναυτιλιακή Διοίκηση των ΗΠΑ (MARAD) διαπίστωσε ότι ο κλάδος υποστηρίζει περισσότερες από 390.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας σε ολόκληρη τη χώρα και συμβάλλει με 42,2 δισ. δολάρια ετησίως στο ΑΕΠ.
Τα ναυπηγεία δραστηριοποιούνται στην κατασκευή, τη συντήρηση, τον εκσυγχρονισμό και την επισκευή πλοίων όλων των μεγεθών για το Πολεμικό Ναυτικό, την Ακτοφυλακή, τον Στρατό των ΗΠΑ, την Εθνική Ωκεανική και Ατμοσφαιρική Διοίκηση (NOAA), τη Ναυτιλιακή Διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς και για τα 40.000 εμπορικά σκάφη που δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό εμπόριο.
Επιπλέον, υπάρχει ένα ευρύ δίκτυο προμηθευτών που παρέχει αγαθά και υπηρεσίες για την υποστήριξη όλων των πτυχών της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας.
Αντίθετα με τη γενική αντίληψη, η παρακμή της αμερικανικής ναυπηγικής δεν οφείλεται στην αδράνεια ή στην απόρριψη της καινοτομίας.
Η αγορά μας έχει αλλάξει δραστικά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν εναλλασσόμενες διοικητικές προτεραιότητες, τόσο από Ρεπουμπλικάνους όσο και από Δημοκρατικούς προέδρους, περιόρισαν τα προγράμματα στήριξης του κλάδου.
Την ίδια στιγμή, άλλες χώρες -σύμμαχοι όπως η Κορέα και η Ιαπωνία, αλλά και ανταγωνιστές όπως η Κίνα και η Ρωσία- αναγνώρισαν τα κυριαρχικά πλεονεκτήματα μιας εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας και ενίσχυσαν δραστικά τη χρηματοδότησή της, διαστρεβλώνοντας την παγκόσμια αγορά.
Αυτές οι αλλαγές δεν αναγνωρίστηκαν από πιο πρόσφατες ηγεσίες των ΗΠΑ, που απέδωσαν τις μεταβολές των συνθηκών αποκλειστικά στην ίδια τη βιομηχανία.
Η ναυπήγηση και επισκευή πλοίων είναι βαριά βιομηχανία, διαφορετική από την παραδοσιακή μεταποίηση. Η κατασκευή και συντήρηση ενός πλοίου, πόσο μάλλον εκατοντάδων, είναι πολύπλοκη υπόθεση και διαφέρει από την παραγωγή όπλων, αεροσκαφών ή άλλων στρατιωτικών μέσων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κλάδος μας δεν είναι ευέλικτος ή καινοτόμος, αλλά ότι απαιτείται ρεαλιστική κατανόηση για το τι μπορεί να επιτευχθεί ώστε τα πλοία μας να εκτελούν τις αποστολές τους με επιτυχία και να επιστρέφουν τα πληρώματα με ασφάλεια.
Η θέσπιση ενός Σχεδίου Ναυτιλιακής Δράσης, σύμφωνα με το Εκτελεστικό Διάταγμα του προέδρου Τραμπ, περιλαμβάνει Ταμείο για τη Ναυτική Ασφάλεια, στρατηγικό πρόγραμμα εμπορικού στόλου, νέες φοροαπαλλαγές, επιχορηγήσεις και στρατηγικές επενδύσεις.
Αυτό θα δημιουργήσει ένα ισχυρό περιβάλλον για την επαναφορά της αμερικανικής ναυπηγικής και τη δημιουργία του στόλου του μέλλοντος».
Πώς επηρεάζει ο διεθνής ανταγωνισμός -ιδιαίτερα από χώρες όπως η Κίνα και η Νότια Κορέα τη βιωσιμότητα των αμερικανικών ναυπηγείων;
«Τα αμερικανικά ναυπηγεία δεν ανταγωνίζονται απευθείας με ναυπηγεία άλλων χωρών. Κάθε αμερικανικό, ιδιωτικό ή εισηγμένο ναυπηγείο ανταγωνίζεται κρατικές ή κρατικά επιδοτούμενες επιχειρήσεις.
Παράγοντες όπως γενναιόδωρη χρηματοδότηση, μαζικές παραγγελίες 50+ πλοίων, μηδενικές αλλαγές σχεδιασμών και άλλες κρατικές ενισχύσεις, δημιουργούν άνισες συνθήκες ανταγωνισμού.
Παραδείγματα περιλαμβάνουν την αποχώρηση της Κορέας από την κατασκευή containerships, την Ιαπωνία που προσέφυγε στον ΠΟΕ κατά της Κορέας για κρατικές επιδοτήσεις, τις διασώσεις ευρωπαϊκών ναυπηγείων και τις διαπιστώσεις του USTR για την κινεζική στρατηγική κυριαρχίας στον ναυπηγικό κλάδο».
Υπάρχει ενδιαφέρον από ξένες εταιρείες για επενδύσεις σε ναυπηγικές εγκαταστάσεις στις ΗΠΑ;
«Απολύτως – και καλωσορίζουμε κάθε επένδυση στον κλάδο. Τα ναυπηγεία μας επενδύουν συνεχώς στις εγκαταστάσεις και το προσωπικό τους εδώ και χρόνια.
Με την προοπτική ανάπτυξης της αγοράς, παρατηρείται ανανεωμένο ενδιαφέρον για επενδύσεις, τόσο εγχώριες όσο και διεθνείς».
Ποιος είναι ο ρόλος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στην επιβίωση των ναυπηγείων; Μπορεί ο εμπορικός τομέας να αναπτυχθεί χωρίς κρατικές συμβάσεις;
«Ο εμπορικός τομέας ναυπήγησης και επισκευής στις ΗΠΑ μπορεί να αναπτυχθεί και να ωφελήσει τους κρατικούς πελάτες χωρίς άμεση εξάρτηση από συμβάσεις.
Η ανάπτυξη της εμπορικής αγοράς σταθεροποιεί τα projects ανάμεσα στις κρατικές παραγγελίες, κάτι που ενισχύει την απασχόληση και τη διατήρηση του εργατικού δυναμικού.
Παράλληλα, δημιουργεί ζήτηση για προϊόντα και υπηρεσίες, διευρύνοντας τη δεξαμενή πιθανών συμμετεχόντων στη Βιομηχανική Αμυντική Βάση (DIB)».
Υπάρχει επαρκές εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό για υποστήριξη της ανάπτυξης; Ποια προγράμματα υπάρχουν (π.χ., συνεργασίες με πανεπιστήμια ή τεχνικές σχολές);
«Ναι, υπάρχει διαθέσιμο εργατικό δυναμικό για στήριξη της ανάπτυξης. Τα ναυπηγεία επενδύουν σε αυτό ανάλογα με τη ζήτηση.
Υπάρχουν διάφορα προγράμματα στις ΗΠΑ για ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού, όπως το Maritime Industrial Base (MIB) του NAVSEA, τα Κέντρα Αριστείας της Ναυτιλιακής Διοίκησης και άλλα».
Ποια είναι η στάση των ναυπηγείων απέναντι στις νέες τεχνολογίες; Πώς ισορροπεί η καινοτομία με την παράδοση;
«Τα ναυπηγεία μας βρίσκονται στην αιχμή των νέων τεχνολογιών, τόσο στην κατασκευή όσο και στις δυνατότητες των πλοίων. Τα πρώτα LNG Carriers κατασκευάστηκαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1970.
Από τότε συνεχίσαμε να καινοτομούμε – όπως το πρώτο LNG-powered containership το 2016, οι αυτόνομες πλατφόρμες της SpaceX και η ναυπήγηση των πιο πολύπλοκων πολεμικών πλοίων παγκοσμίως.
Πρόσφατο παράδειγμα είναι ο μεγαλύτερος ανυψωτικός μηχανισμός πλοίων στον κόσμο, που εγκαθίσταται σε ναυπηγείο στο Τζάκσονβιλ της Φλόριντα».
Πόσο ρεαλιστική είναι μια «αναγέννηση» της αμερικανικής ναυπηγικής βιομηχανίας στον 21ο αιώνα;
«Ο κύριος στόχος της κυβερνητικής ναυτιλιακής στρατηγικής και του νομοσχεδίου SHIPS for America Act είναι μια εθνική στρατηγική που κινητοποιεί κεφάλαια και πολιτική βούληση για τη στήριξη της βιομηχανικής βάσης.
Προβλέπονται φορολογικά κίνητρα, ζώνες ευκαιριών και μια ολιστική προσέγγιση “all of America”.
Πολλά ναυπηγεία βρίσκονται σε παράκτιες ή εσωτερικές περιοχές, και νέες δραστηριότητες όπως η αρθρωτή ναυπήγηση (modular construction) θα εξαπλωθούν παντού. Αυτό ήδη συμβαίνει με το πρόγραμμα των πυρηνικών υποβρυχίων.
Η ναυπηγική παραγωγή θα βασιστεί σε μικρότερες εγκαταστάσεις ανά τη χώρα και τελική συναρμολόγηση στα ναυπηγεία.
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να μη χαθεί αυτή η ευκαιρία για μακροπρόθεσμες επενδύσεις στην αναγέννηση ενός ιστορικού και εθνικά κρίσιμου τομέα».
Αν προτείνατε τρία βασικά μέτρα για τον κλάδο, ποια θα ήταν;
«-Καλύτερη αξιοποίηση της υφιστάμενης ναυπηγικής δυναμικότητας.
-Σταθερή και προβλέψιμη χρηματοδότηση από την κυβέρνηση.
-Εστίαση στη συνεργασία κυβέρνησης – βιομηχανίας για επαναδιεκδίκηση του ρόλου των ΗΠΑ στη διεθνή ναυπηγική».
Ποιο είναι το στρατηγικό μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε για τη σημασία και τον ρόλο της ναυπηγικής βιομηχανίας;
«Η επανεμφάνιση των ΗΠΑ στη διεθνή ναυπηγική σκηνή αποτελεί στρατηγική και εθνική αναγκαιότητα. Είναι ένδειξη επιστροφής στο παγκόσμιο εμπόριο και διασφαλίζει μια υποστηρικτική εφοδιαστική δομή για το Πολεμικό Ναυτικό, την Ακτοφυλακή και το εμπορικό ναυτικό σε περιόδους κρίσης.
Η αμερικανική ναυπηγική είναι έτοιμη να ανταποκριθεί και να συνεργαστεί με όλους τους κυβερνητικούς εταίρους για έγκαιρη και εντός προϋπολογισμού παράδοση πλοίων.
Ο κλάδος ευημερεί όταν υπάρχει σαφές σήμα ζήτησης και κλίμακα παραγωγής. Ελπίζουμε ότι το Κογκρέσο και η κυβέρνηση θα συνεχίσουν να στηρίζουν την εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία και να παρέχουν σταθερότητα στους άνδρες και τις γυναίκες της βιομηχανικής βάσης των αμερικανικών ναυπηγείων».
