Ένας άνδρας κατάφερε να κινήσει και τα τέσσερα παράλυτα άκρα του χάρη σε έναν ελεγχόμενο από τον εγκέφαλο εξωσκελετό, ανέφεραν Γάλλοι ερευνητές.
Όπως αναφέρει το BBC, ο Θιμπό, 30 ετών, είπε ότι τα πρώτα του βήματα με τη ρομποτική στολή- εξωσκελετό είχαν την αίσθηση του «πρώτου ανθρώπου στη Σελήνη». Αν και οι κινήσεις του – ειδικά το περπάτημα- είχαν ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης, και η στολή χρησιμοποιείται μόνο εντός εργαστηριακού περιβάλλοντος, οι ερευνητές υποστηρίζουν πως πρόκειται για ένα επίτευγμα το οποίο ανοίγει τον δρόμο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής πολλών ασθενών.
Στον εγκέφαλο του Θιμπό (το επώνυμο του οποίου δεν δημοσιοποιήθηκε, κατόπιν επιθυμίας του ίδιου) εγκαταστάθηκαν μέσω χειρουργικής επέμβασης δύο εμφυτεύματα που καλύπτουν τα τμήματα τα οποία είναι υπεύθυνα για τον έλεγχο της κίνησης. 64 ηλεκτρόδια στο κάθε εμφύτευμα «διαβάζουν» την εγκεφαλική δραστηριότητα και εκπέμπουν τις οδηγίες σε έναν υπολογιστή που βρίσκεται κοντά. Εκεί, εξελιγμένο λογισμικό «διαβάζει» τα εγκεφαλικά κύματα και τα μετατρέπει σε οδηγίες για τον έλεγχο του εξωσκελετού.
Αν και ο Θιμπό πρέπει να προσδεθεί με τη βοήθεια άλλων στον εξωσκελετό, όταν σκέφτεται «περπάτα» αρχίζει μια σειρά οδηγιών για την κίνηση των ποδιών του. Επίσης, μπορεί να κινεί και τα χέρια του σε τρεις διαστάσεις.
Ο Θιμπό, οπτικός στο επάγγελμα, έμεινε παράλυτος όταν έπεσε από ύψος 15 μέτρων σε ένα κλαμπ πριν από τέσσερα χρόνια, καθώς υπέστη τραύμα στην σπονδυλική στήλη. Παρέμεινε δύο χρόνια στο νοσοκομείο, ωστόσο το 2017 συμμετείχε στη δοκιμή του εξωσκελετού με την Clinatec και το Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ.
Σε πρώτη φάση εξασκήθηκε στη χρήση των εμφυτευμάτων για τον έλεγχο ενός εικονικού χαρακτήρα (άβαταρ) σε ένα παιχνίδι υπολογιστή, και μετά πέρασε στον εξωσκελετό. «Ήταν σαν να είμαι ο πρώτος άνθρωπος στη Σελήνη. Δεν περπάτησα για δύο χρόνια. Ξέχασα τι είναι να στέκεσαι. Ξέχασα ότι ήμουν ψηλότερος από πολλούς στο δωμάτιο» είπε ο ίδιος.
Για τη χρήση των χεριών του χρησιμοποιήθηκε πολύ περισσότερος χρόνος, καθώς επρόκειτο για συνδυασμό πολλαπλών μυών και κινήσεων. «Είναι το πιο εντυπωσιακό πράγμα που κάνω με τον εξωσκελετό» είπε.
Ο 65 κιλών εξωσκελετός δεν αποκαθιστά πλήρως την κίνηση του ασθενούς, ωστόσο αποτελεί σίγουρα σημαντική εξέλιξη όσον αφορά στις μεθόδους, τεχνικές και τεχνολογίες που επιτρέπουν σε ασθενείς με κινητικά προβλήματα να ελέγχουν άκρα με τη σκέψη τους. Επίσης, ο Θιμπό πρέπει να είναι και δεμένος με ιμάντες στο ταβάνι, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος πτώσης του ενώ χρησιμοποιεί τον εξωσκελετό- κάτι που σημαίνει πως η συσκευή δεν προσφέρεται ακόμα για χρήση εκτός εργαστηρίου.
«Είμαστε μακριά από το αυτόνομο περπάτημα» είπε στο BBC ο καθηγητής Αλίμ Λουΐ Μπεναμπίντ, πρόεδρος του εκτελεστικού συμβουλίου της Clinatec. «Δεν έχει τις ακριβείς και γρήγορες κινήσεις για να μην πέσει» πρόσθεσε. Επίσης, σε εργασίες όπου ο Θιμπό έπρεπε να αγγίξει συγκεκριμένους στόχους χρησιμοποιώντας τον εξωσκελετό για να κινεί τα άνω και κάτω άκρα του και να περιστρέφει τους καρπούς του, είχε επιτυχία 71%.
Πάντως, όπως είπε ο καθηγητής Μπεναμπίντ, «λύσαμε το πρόβλημα και δείξαμε ότι η αρχή είναι σωστή. Αποτελεί απόδειξη πως μπορούμε να επεκτείνουμε την κινητικότητα ασθενών σε εξωσκελετούς. Αυτό είναι προς την κατεύθυνση της καλύτερης ποιότητας ζωής».
