Αστρονόμοι εντόπισαν, χρησιμοποιώντας το Green Bank Telescope, τον πλέον κολοσσιαίο αστέρα νετρονίων που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα- ένα ταχύτατα περιστρεφόμενο pulsar σε απόσταση περίπου 4.600 ετών φωτός από τη Γη. Και μόνο η ύπαρξη του άστρου αυτού αποτελεί πρόκληση προς την επιστήμη και τους νόμους του σύμπαντος, καθώς πλησιάζει τη θεωρητική μέγιστη μάζα που είναι δυνατή για έναν αστέρα νετρονίων.
Οι αστέρες νετρονίων είναι τα εξαιρετικά συμπιεσμένα απομεινάρια μεγάλων άστρων που έγιναν σουπερνόβα και είναι τα πιο πυκνά «κανονικά» αντικείμενα στο γνωστό σύμπαν (οι μαύρες τρύπες, από τεχνικής άποψης, έχουν μεγαλύτερη πυκνότητα, αλλά δεν θεωρούνται ακριβώς «κανονικά» αντικείμενα). Μία ποσότητα υλικού αστέρα νετρονίου μεγέθους κύβου ζάχαρης θα ζύγιζε 100 εκατομμύρια τόνους στη Γη.
Τα ερωτήματα που υπάρχουν σχετικά με τους αστέρες νετρονίων είναι πολλά- και αστρονόμοι επιχειρούν να απαντήσουν σε κάποια από αυτά χρησιμοποιώντας το Green Bank Telescope του National Science Foundation (ΗΠΑ). Οι ερευνητές αυτοί, μέλη του NANOGrav Physics Frontiers Center, ανακάλυψαν πως το συγκεκριμένο pulsar, ονόματι J0740+6620, είναι το μεγαλύτερο/ πυκνότερο που έχει βρεθεί ποτέ, με μάζα 2,17 φορές αυτή του ήλιου σε μια σφαίρα διαμέτρου μόλις 30 χλμ. Τα δεδομένα αυτά βρίσκονται κοντά στα όρια των εκτιμήσεων περί του πόσο μεγάλο και συμπαγές/ πυκνό μπορεί να είναι ένα αντικείμενο χωρίς να καταρρεύσει, δημιουργώντας μια μαύρη τρύπα. Πρόσφατες έρευνες πάνω σε βαρυτικά κύματα έδειξαν πως το άστρο αυτό, με μάζα 2,17 φορές αυτή του ήλιου, πιθανότατα βρίσκεται πολύ κοντά στο όριο.
«Οι αστέρες νετρονίων είναι τόσο μυστηριώδεις όσο και συναρπαστικοί» είπε η Θένκφουλ Κρόμαρτι, του University of Virginia και μεταδιδακτορική στο National Radio Astronomy Observatory στο Σάρλοτσβιλ. «Αυτά τα αντικείμενα, μεγέθους πόλης, είναι στην ουσία πελώριοι ατομικοί πυρήνες. Έχουν τόσο μεγάλη μάζα που τα εσωτερικά τους αποκτούν περίεργες ιδιότητες. Η εξακρίβωση της μέγιστης μάζας που μπορούν να επιτρέψουν η Φυσική και η φύση μπορούν να μας διδάξουν πολλά για αυτόν τον, κατά τα άλλα απρόσιτο τομέα της αστροφυσικής».
