Το TU Delft και η κατασκευάστρια ποδηλάτων Koninklijke Gazelle ανέπτυξαν ένα πρωτότυπο ενός ποδηλάτου με «έξυπνο» σύστημα βοήθειας στον έλεγχό του, που εκτιμάται πως θα συνδράμει στη μείωση των πτώσεων από ποδήλατα. Το εν λόγω ποδήλατο έχει ένα «έξυπνο» μοτέρ στις χειρολαβές του τιμονιού, που βοηθά τον ποδηλάτη, εάν «αντιληφθεί» πως κινδυνεύει να πέσει. Επίσης, το σύστημα κρατά το ποδήλατο σταθερό σε ταχύτητες άνω των 4 χλμ/ώρα.
Το ολλανδικό ινστιτούτο οδικής ασφάλειας SWOV έχει διαπιστώσει πως ο αριθμός των σοβαρών τροχαίων μειώνεται κάθε χρόνο, ωστόσο τα ατυχήματα με ποδηλάτες αυξήθηκαν κατά 30% μεταξύ του 2000 και του 2010. Τα σοβαρότερα εξ αυτών προκύπτουν συχνά όταν ο αναβάτης χάνει τον έλεγχο του ποδηλάτου, και σε πολλές περιπτώσεις το θύμα είναι ηλικιωμένο. Κάθε χρόνο, περίπου 120 ποδηλάτες 55 ετών και άνω σκοτώνονται σε δυστυχήματα, ενώ 4.280 άνω των 55 εμπλέκονται σε σοβαρά ατυχήματα. Το κόστος ενός σοβαρού ατυχήματος με ποδήλατο μπορεί να φτάσει τα 281.000 δολάρια, σύμφωνα με τo SWOV.
Για να κάνουν τα ποδήλατα ασφαλέστερα, το TU Delft και η Gazelle ανέπτυξαν από κοινού το πρωτότυπο ενός ηλεκτρικού ποδηλάτου με υποβοήθηση στον έλεγχο. Το σύστημα αυτό, σύμφωνα με τους δημιουργούς του, είναι το πρώτο στον κόσμο που μπορεί να κρατήσει ένα ποδήλατο όρθιο, χάρη σε ένα μοτέρ στις χειρολαβές που παρεμβαίνει εάν υπάρχει κίνδυνος να πέσει. «Το σύστημα κρατά το ποδήλατο και τον αναβάτη σταθερούς σε ταχύτητες άνω των 4 χλμ/ ώρα» είπε ο Αρέντ Σβαμπ, ερευνητής του TU Delft.
Σημειώνεται πως ερευνητές του TU Delft έχουν περάσει 15 χρόνια πραγματοποιώντας έρευνες πάνω στα ποδήλατα -το πότε και γιατί μένουν όρθια και πότε και γιατί πέφτουν. Μερικά χρόνια πριν, ο Σβαμπ και οι συνάδελφοί του δημοσίευσαν έρευνες πάνω στο θέμα της σταθερότητας ποδηλάτων, σε επιστημονικά περιοδικά όπως το Science. «Αναπτύξαμε ένα μαθηματικό μοντέλο με περίπου 25 φυσικές παραμέτρους που προέβλεπε επιτυχώς τη σταθερότητα ενός σχεδίου ποδηλάτου σε διάφορες ταχύτητες» σημείωσε ο Σβαμπ.
Αυτές οι γνώσεις οδήγησαν στη ιδέα δημιουργίας ενός συστήματος ενεργητικής βοήθειας, που καθιστά το ποδήλατο πιο σταθερό. «Στην πραγματικότητα, είναι απλό από τεχνικής άποψης» είπε ο Σβαμπ. «Χρειάζεστε έναν αισθητήρα που εντοπίζει πότε το ποδήλατο πέφτει, ένα μοτέρ που ρυθμίζει τη διεύθυνση κι έναν επεξεργαστή για τον έλεγο του μοτέρ. Το πιο δύσκολο ήταν να βρούμε τους σωστούς αλγορίθμους για τον επεξεργαστή, και εδώ αποδείχτηκε πολύ σημαντική η επιστημονική μας έρευνα πάνω στη σταθερότητα των ποδηλάτων».
Παρόλα αυτά, χρειάζονται ακόμα πολλές έρευνες για να καταστεί διαθέσιμο το σύστημα αυτό στο ευρύ καταναλωτικό κοινό. Το πρωτότυπο προς το παρόν χρησιμοποιείται για τη δοκιμή της εμπειρίας χρήστη ως προς το σύστημα και για να διαπιστωθεί τι είδους βοήθειες λειτουργούν καλύτερα.
