Το αρχαιότερο γνωστό κρανίο του Homo erectus- του πρώτου εκ των προγόνων μας που ήταν σχεδόν «ανθρωποειδής» στην ανατομία και σε πτυχές της συμπεριφοράς του, ανακάλυψε διεθνής ομάδα επιστημόνων, μεταξύ των οποίων ερευνητές από το La Trobe University στην Αυστραλία, το Washington University in St. Louis στις ΗΠΑ, το Πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσμπουργκ στη Νότια Αφρική και άλλα πανεπιστήμια.
Το δύο εκατομμυρίων ετών απολίθωμα ανακατασκευάστηκε από πάνω από 150 θραύσματα που βρέθηκαν στη Νότια Αφρική μέσα σε διάστημα πέντε ετών. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο Science και εντάσσονται στο πλαίσιο μιας διεθνούς ανασκαφής στο σύστημα σπηλιών Ντρίμολεν βόρεια του Γιοχάνεσμπουργκ.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Άντι Χέρις του La Trobe, διευθυντή του προγράμματος και επικεφαλής ερευνητή, η ηλικία του απολιθώματος DNH 134 δείχνει πως ο Homo erectus υπήρχε 100.000 με 200.000 χρόνια παλαιότερα από ό,τι πιστευόταν ως τώρα. «Το κρανίο Homo erectus που βρήκαμε, πιθανότατα ηλικίας δύο με τριών ετών όταν πέθανε, μας δείχνει πως ο εγκέφαλός του ήταν μόνο ελάχιστα μικρότερος από άλλα δείγματα ενηλίκων Homo erectus» είπε ο καθηγητής Χέρις.
«Είναι δείγμα ενός μέρους της ανθρώπινης εξελικτικής ιστορίας όταν οι πρόγονοί μας περπατούσαν όρθιοι, έφτιαχναν πέτρινα εργαλεία, άρχιζαν να φεύγουν από την Αφρική, αλλά πριν αναπτύξουν μεγάλους εγκεφάλους».
Ο Τζέσι Μάρτιν, διδακτορικός του La Trobe, ο οποίος αναδημιούργησε το κρανίο, είπε ότι το εν λόγω εύρημα επιδεικνύει πως ο Homo erectus, απευθείας πρόγονός μας, εξελίχθηκε ξεκάθαρα στην Αφρική.
Ο Χέρις τονίζει πως, αντίθετα με τον σημερινό κόσμο, όπου είμαστε το μοναδικό ανθρώπινο είδος, πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια ο πρόγονός μας δεν ήταν μόνος. «Μπορούμε τώρα να πούμε ότι ο Homo erectus συνυπήρχε με άλλα δύο είδη ανθρώπων στη Νότια Αφρική, τον Παράνθρωπο και τον Αυστραλοπίθηκο. Αυτό υποδεικνύει πως ένα από αυτά τα άλλα ανθρώπινα είδη, ο Australopithecus sediba, ίσως να μην ήταν απευθείας πρόγονος του Homo erectus, ή δικός μας, όπως υποθέταμε στο παρελθόν».
Η Αντζελίν Λις, που ανέλυσε τα απολιθώματα, τόνισε πως παρέχουν μια ματιά άνευ προηγουμένου στο πώς τρία διαφορετικά ανθρώπινα είδη, με διαφορετικές προσαρμογές, μοιράζονταν ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Άλλος ένας εκ των ερευνητών, ο Τζάστιν Άνταμς, του Monash University, είπε ότι η ανακάλυψη δημιουργεί ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με το πώς αυτά τα είδη ζούσαν και επιβίωναν στο περιβάλλον. «Ένα από τα ερωτήματα που μας ενδιαφέρει είναι τι ρόλο έπαιζαν οι μεταβαλλόμενοι βιότοποι, πόροι και οι μοναδικές βιολογικές προσαρμογές του πρώιμου Homo erectus στην εξαφάνιση του Australopithecus sediba στη Νότια Αφρική« σημείωσε ο Άνταμς.
Η Στέφανι Μπέικερ, διδακτορική στο Πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσμπουργκ και συν-διευθύντρια του προγράμματος ανασκαφών στο Ντριμόλεν, υπογράμμισε πως η ανακάλυψη του αρχαιότερου Homo erectus αποτελεί ένα απίστευτο ορόσημο για την κληρονομιά απολιθωμάτων της Νότιας Αφρικής. «Η ιστορία της εξέλιξης των Ανθρωπίνων αλλάζει για άλλη μια φορά, αλλά, πολύ σημαντικό για εμάς τους ντόπιους, αλλάζει και το πεδίο».
Κατά τον Χέρις, ο Homo erectus σηματοδοτεί την αρχή ενός προσαρμοστικού είδους που ερευνητές σήμερα αναγνωρίζουν ως αρχή της μετατροπής των προγόνων μας σε πιο «ανθρωποειδείς».
«Ωστόσο, ως το τελευταίο εναπομείναν ανθρώπινο είδος, δεν θα έπρεπε να πιστεύουμε ότι είμαστε ασφαλείς από τη μοίρα του Αυστραλοπίθηκου, που πιθανότατα εξαφανίστηκε ως αποτέλεσμα της αλλαγής του κλίματος πριν δύο εκατομμύρια χρόνια» τόνισε ο ερευνητής.
