Skip to main content

Αστρονόμοι εντόπισαν μια τρομερή γαλαξιακή μάχη στα βάθη του Σύμπαντος

Καλλιτεχνική απεικόνιση της γαλαξιακής αναμέτρησης που εντόπισαν οι ερευνητές στα βάθη του Σύμπαντος. πηγή φωτό. (ESO / M. Kornmesser.)

Πρόκειται για μια σύγκρουση διαρκείας ανάμεσα σε δύο κοσμικούς… ιππότες.

Στην ασύλληπτη απόσταση των 11 δισ. ετών φωτός από τη Γη ομάδα αστρονόμων εντόπισε μια βίαιη σύγκρουση δύο γαλαξιών. Το εντυπωσιακό φαινόμενο παρουσιάζεται στην επιθεώρηση «Nature» και φωτίζει τις κοσμικές διεργασίες που πραγματοποιούνταν στην… εφηβική ηλικία του Σύμπαντος

«Στα μακρινά βάθη του Σύμπαντος, δύο γαλαξίες είναι εγκλωβισμένοι σε έναν συναρπαστικό πόλεμο. Ξανά και ξανά κινούνται ο ένας προς τον άλλο με ταχύτητες 500 χλμ./δευτ. μόνο για να δώσουν ένα χτύπημα πριν υποχωρήσουν για να συνεχίσουν μετά σε έναν ακόμη γύρο την αναμέτρηση τους. Αποκαλούμε αυτό το σύστημα ‘κοσμική κονταρομαχία’. Αλλά αυτοί οι γαλαξιακές ιππότες δεν είναι ακριβώς ιππότες, και κάποιος έχει ένα πολύ άδικο πλεονέκτημα: χρησιμοποιεί ένα κβάζαρ για να τρυπήσει τον αντίπαλό του με ένα δόρυ ακτινοβολίας» λέει ο Δρ. Πασκιέ Νότερνταμ αστρονόμος στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Παρισιού και στο Γαλλο-Χιλιανό Εργαστήριο Αστρονομίας, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Τα κβάζαρ είναι οι φωτεινοί πυρήνες ορισμένων μακρινών γαλαξιών που τροφοδοτούνται από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες απελευθερώνοντας τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας. Τόσο τα κβάζαρ όσο και οι συγχωνεύσεις γαλαξιών ήταν πολύ πιο κοινές, εμφανιζόμενες πιο συχνά στα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια του Σύμπαντος, έτσι για να τις παρατηρήσουν οι αστρονόμοι κοιτάζουν στο μακρινό παρελθόν με ισχυρά τηλεσκόπια.

Το φως από αυτό το «κοσμικό δρομολόγιο» χρειάστηκε πάνω από 11 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει σε εμάς, επομένως το βλέπουμε όπως ήταν όταν το Σύμπαν ήταν μόνο το 18% της τρέχουσας ηλικίας του. «Εδώ βλέπουμε για πρώτη φορά την επίδραση της ακτινοβολίας ενός κβάζαρ απευθείας στην εσωτερική δομή του αερίου σε έναν κατά τα άλλα κανονικό γαλαξία», δήλωσε ο Δρ Σεργκέι Μπαλάσεφ, αστρονόμος στο Ινστιτούτο Ioffe.

Οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι η ακτινοβολία που εκλύεται από το κβάζαρ, γνωστό ως J012555.11-012925.00, διαταράσσει τα σύννεφα αερίου και σκόνης στον κανονικό γαλαξία, αφήνοντας πίσω μόνο τις μικρότερες, πυκνότερες περιοχές. Αυτές οι περιοχές είναι πιθανότατα πολύ μικρές για να είναι ικανές να σχηματίσουν νέα άστρα αφήνοντας τον πληγωμένο γαλαξία με λιγότερα αστρικά φυτώρια σε μια δραματική μεταμόρφωση.

Naftemporiki.gr