Επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν γεωλογικά μυστικά της Σελήνης τα οποία ρίχνουν φως σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της και πιο συγκεκριμένα τις μεγάλες διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στην ορατή από τη Γη πλευρά της και την αθέατη.
Η Σελήνη είναι βαρυτικά «κλειδωμένη» προς τη Γη όρος που σημαίνει ότι η τροχιακή της κίνηση την υποχρεώνει να κινείται γύρω από τον πλανήτη μας πάντα με την ίδια πλευρά. Αυτή η κοντινή στη Γη πλευρά έχει τεράστιες πεδιάδες που σχηματίζονται από λιωμένο βράχο, αλλά η αθέατη πλευρά είναι πιο τραχιά. Η Σελήνη γεννήθηκε ως ένας… λιωμένος κόσμος και μεγάλο μέρος της αρχαίας επιφάνειάς του καλύπτεται με λάβα.
Ορισμένες θεωρίες υποδηλώνουν ότι ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από δύο έως τρία δισεκατομμύρια χρόνια είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν διαφορές στο εσωτερικό του πλανήτη οι οποίες θα προκαλούσαν τη συσσώρευση ραδιενεργών στοιχείων βαθιά μέσα στον μανδύα της κοντινής πλευράς. Αυτή η μελέτη προσφέρει τα ισχυρότερα στοιχεία για αυτή τη θεωρία μέχρι τώρα.
«Διαπιστώσαμε ότι η κοντινή πλευρά της Σελήνης κάμπτεται περισσότερο από την αθέατη πλευρά, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει κάτι θεμελιωδώς διαφορετικό σχετικά με την εσωτερική δομή της κοντινής πλευράς σε σύγκριση με την αθέατη. Όταν αναλύσαμε για πρώτη φορά τα δεδομένα, ήμασταν τόσο έκπληκτοι από το αποτέλεσμα που δεν το πιστέψαμε. Έτσι κάναμε τους υπολογισμούς πολλές φορές για να επαληθεύσουμε τα ευρήματα. Συνολικά αυτή είναι μια εργασία που διήρκεσε δέκα έτη» αναφέρει ο Ράϊαν Παρκ στέλεχος του Solar System Dynamics Group στο Εργαστήριο Αεριώθησης (το περίφημο JPL) της NASA.
Για να καταλήξουν σε αυτά τα συμπεράσματα οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο της βαρύτητας της Σελήνης το οποίο βοηθά στην εξέταση των διακυμάνσεων της βαρύτητας καθώς περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη μας. Οι παραλλαγές προκαλούν μια κάμψη του φυσικού μας δορυφόρους λόγω της παλιρροιακής δύναμης της Γης. Ακριβώς όπως το φεγγάρι μπορεί να ενεργοποιήσει τις παλίρροιες στη Γη ο πλανήτης ασκεί μια βαρυτική έλξη στο φεγγάρι.
Η ανακάλυψη
Οι ερευνητές με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» χρησιμοποίησαν δεδομένα που κατέγραψαν τα δίδυμα σκάφη Ebb and Flow της αποστολής GRAIL που τέθηκαν σε τροχιά γύρω από γύρω από τη Σελήνη το 2011 και το 2012. Με τη βοήθεια ενός υπερυπολογιστή οι ερευνητές δημιούργησαν αυτό που λένε ότι είναι ο πιο λεπτομερής βαρυτικός χάρτης της Σελήνης μέχρι σήμερα. Ένας βαρυτικός χάρτης, που δείχνει μετρήσεις βαρύτητας σε όλο το φεγγάρι.
Εξετάζοντας τα αποτελέσματά τους και συγκρίνοντάς τα με άλλα μοντέλα οι ερευνητές βρήκαν μια μικρή αλλά μεγαλύτερη από την αναμενόμενη διαφορά στο πόσο παραμορφώνονται τα δύο ημισφαίρια της Σελήνης.
Σε μια ξεχωριστή μελέτη, χρησιμοποίησαν την ίδια τεχνική για να εξετάσουν το εσωτερικό του γιγάντιου αστεροειδή Vesta που βρίσκεται στην κύρια ζώνη αστεροειδών μεταξύ του Άρη και του Δία και έχει χαρακτηριστικά νάνου πλανήτη. Η μελέτη δείχνει ότι ο Vesta πιθανότατα έχει έναν μικρό ή καθόλου πυρήνα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες θεωρίες. Εφάρμοσαν πρόσφατα μια παρόμοια τεχνική στο ηφαιστειακό φεγγάρι Iώ του Δία αποκαλύπτοντας ότι το είναι απίθανο να διαθέτει έναν ωκεανό μάγματος.
«Η βαρύτητα είναι μια μοναδική και θεμελιώδης ιδιότητα ενός πλανητικού σώματος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξερευνήσει το βαθύ εσωτερικό του. Η τεχνική μας δεν χρειάζεται δεδομένα από την επιφάνεια, απλά πρέπει να παρακολουθούμε την κίνηση ενός διαστημικού σκάφους με μεγάλη ακρίβεια για να έχουμε μια συνολική εικόνα του τι συμβαίνει γεωλογικά σε ένα διαστημικό σώμα» λέει ο Παρκ.
Naftemporiki.gr
