Την εμπειρία του σε φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ, στη διάρκεια της τρίωρης αναμονής του μέχρι να εξυπηρετηθεί, περιγράφει στoν προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο Στέφανος Μάνος, στρέφοντας τα βέλη του στη διοίκηση του Οργανισμού.
Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση:
Σήμερα το πρωί πήγα, 12 μεσημέρι, στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ (Αγ. Κωνσταντίνου 16 στην Αθήνα) να εκτελέσω μια συνταγή για ένα φάρμακο υψηλού κόστους. Το συγκεκριμένο φάρμακο, όπως διαπίστωσα από την ιστοσελίδα του ΕΟΠΠΥ διατίθεται μόνο σε αυτό το φαρμακείο.
Στο φαρμακείο υπήρχε συσκευή που εξέδιδε χαρτάκια με αύξοντα αριθμό. Ο δικός μου ήταν 093. Εκείνη τη στιγμή σε μια οθόνη πάνω από τα γκισέ ο αριθμός ήταν 46. Όπως μου εξήγησε κάποιος που φαινόταν να γνωρίζει περισσότερα από εμένα, το 46 θα τελείωνε στο 200 και τότε θα ξανάρχιζε το μέτρημα από το 0. Οπότε όπως εκτίμησε θα έπρεπε να περιμένω 2 έως 3 ώρες. Καθίσματα στο φαρμακείο υπήρχαν για 20 άτομα περίπου. Περίμεναν όμως 200 και. Οι δύο-τρεις υπάλληλοι δούλευαν ασταμάτητα (χαρτούρα αδικαιολόγητη και άχρηστη) και αντιμετώπιζαν τον κόσμο με προθυμία. Εντυπωσιακό ήταν ότι και ο κόσμος ήταν ήρεμος και δεχόταν αδιαμαρτύρητα την ταλαιπωρία και το χάσιμο χρόνου. Παθητικά (στη σημερινή Ελλάδα φαίνεται ότι ο χρόνος περισσεύει). Ρώτησα την κυρία του ΕΟΠΥΥ που στις 3 το απόγευμα μου έδωσε το φάρμακό μου, “κάθε μέρα έχετε τόσο κόσμο;”. “Ναι, και περισσότερο!” ήταν η απάντησή της.
Η ιστορία που περιγράφω είναι ένα μικρό δείγμα της λειτουργίας του κοινωνικού κράτους για το οποίο υπερηφανεύονται αριστεροί και ανόητοι δεξιοί. Θα ήταν εύκολο να διορθωθεί η κατάσταση αν η διοίκηση του ΕΟΠΥΥ ήταν στοιχειωδώς ικανή και κυρίως αν νοιαζόταν για τους ανθρώπους (ναι τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ) που έρχονται σε επαφή με τις υπηρεσίες του.
