Το προοδευτικό κέντρο θα πρέπει να είναι ο στρατηγικός στόχος καθώς δεν αρκεί να ολοκληρωθεί θεσμικά η υπάρχουσα Δημοκρατική Συμπαράταξη, εκτιμά σε άρθρο του ο Ευάγγελος Βενιζέλος και προτείνει προσπάθεια αυτή να απευθυνθεί αμφίπλευρα του κέντρου, χωρίς να αποκλείονται δυνάμεις από τη Ν.Δ., το Ποτάμι πρωτίστως ακόμα και την Ένωση Κεντρώων.
Σε εκτενές άρθρο στη προσωπική του ιστοσελίδα ο κ. Βενιζέλος χαρακτηρίζει κατ’ αρχήν ως θετική την πρόταση που διατύπωσε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά.
Τονίζει ότι «πρέπει να εκφραστεί όλος ο προοδευτικός μεσαίος χώρος, ως χώρος φιλοευρωπαϊκός και μεταρρυθμιστικός. Ως χώρος υπεύθυνος που διατυπώνει λόγο αλήθειας και προοπτικής. Ως χώρος που εκφράζει τους Έλληνες δημοκράτες και σοσιαλιστές, αλλά και την προοδευτική συμμαχία όλων των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εκφράζονται από τον πολιτικό και κοινωνικό φιλελευθερισμό ως αξιακή συνιστώσα της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στην οποία ανήκουν μορφές όπως ο Ροσέλι και ο Μπόμπιο».
Αμφίπλευρα του κέντρου
Προσέθεσε, ωστόσο, ότι η προσπάθεια δεν πρέπει να περιοριστεί στην ανασυγκρότηση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς αλλά να απευθυνθεί αμφίπλευρα του Κέντρου, μη αποκλείοντας δηλαδή δυνάμεις από το χώρο της ΝΔ, πρωτίστως ασφαλώς το Ποτάμι ακόμη και την Ένωση Κεντρώων η οποία διαθέτει στη παρούσα φάση κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
«Ο κοινός παρονομαστής της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και της ελληνικής Δημοκρατικής Παράταξης δεν αυτοπεριορίζεται στην “Κεντροαριστερά” που εμφανίζεται ως μετριοπαθής Αριστερά και αφήνει ελεύθερο χώρο στη λεγόμενη “Κεντροδεξιά”, αλλά επεκτείνεται σε όλο το χώρο του Κέντρου. Το Κέντρο είναι εξ ορισμού προοδευτικό και εκφράζει τους δημοκράτες προοδευτικούς πολίτες, και τη Σοσιαλδημοκρατία που ταυτίζεται αξιακά με τον ευρωπαϊκό δημοκρατικό και φιλελεύθερο σοσιαλισμό και εκφράζει τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις κάθε κοινωνίας», υποστηρίζει ο κ. Βενιζέλος.
Επιλογή κάθε κόμματος εξουσίας το κέντρο
Παρατηρεί ότι το «άνοιγμα στο Κέντρο είναι η επιλογή κάθε κόμματος εξουσίας, γιατί χωρίς τέτοιο άνοιγμα δεν επιτυγχάνεται η μέγιστη εκλογική επίδοση».
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία ως κυβερνώσα γνωρίζει ιστορικά ότι η προοπτική της κρίνεται στην περιοχή του προοδευτικού Κέντρου.
«Αυτό προσπάθησα να θυμίσω και μεσούσης της διαδικασίας εκλογής του προέδρου της ΝΔ, για να μη ταυτιστεί η λεγόμενη Κεντροδεξιά με το χώρο του προοδευτικού Κέντρου. Το Κέντρο είχε, ως ο άλλος πόλος μεγάλων ιστορικών αντιπαραθέσεων, καθαρή διαφοροποίηση από τη Δεξιά ακόμη και στην μετριοπαθή εκδοχή της λεγόμενης Κεντροδεξιάς», σημειώνει.
Η Ελιά και «η διασπαστική κίνηση ΚΙΔΗΣΟ – ΔΗΜΑΡ»
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναφέρει, ακόμη, πώς το νόημα του προοδευτικού Κέντρου θέλησε να δείξει με την Ελιά στις ευρωεκλογές που «παρά την ισχυρή εσωτερική υπονόμευση, συγκέντρωσε το 8% και κράτησε όρθια την κυβέρνηση συνεργασίας», ενώ το ίδιο επεδίωξε να σηματοδοτήσει και η απόφαση των οργάνων του ΠΑΣΟΚ, του Ιουλίου του 2015, να προχωρήσουμε στο ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης και την συγκρότηση της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου και της γραμματείας της.
Ωστόσο αυτή η πορεία, όπως αναφέρει, ανακόπηκε λίγο πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 με τη «διασπαστική κίνηση του ΚΙΔΗΣΟ και την τότε ΔΗΜΑΡ υπό τον κ. Κουβέλη»
«Η πρόταση για ιδρυτικό συνέδριο και άμεση εκλογή επικεφαλής που οδηγεί ουσιαστικά στην απορρόφηση των επιμέρους σχημάτων είναι μια ορθή αναβίωση. Αρκεί να προσδιορίσουμε ποίου σχήματος θα είναι το ιδρυτικό συνέδριο και ο άμεσα εκλεγμένος επικεφαλής και πώς θα πορευθούμε αξιόπιστα προς τον στόχο αυτό», υπογραμμίζει ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τονίζει ότι όλα πρέπει να γίνουν με τρόπο που προσδίδει στο εγχείρημα σοβαρή προστιθέμενη αξία.
Ρεαλιστική πρόταση εξουσίας
Σ΄ άλλο σημείο, ο Ευάγγελος Βενιζέλος σημειώνει ότι «το προοδευτικό Κέντρο έχει ρεαλιστική πρόταση εξουσίας, με περιεχόμενο το επεξεργασμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, με καθαρό μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα, με μοχλό ένα κανονικό λειτουργικό κράτος, ένα σύγχρονο αναπτυξιακό κοινωνικό κράτος δικαίου» .
Κλείνοντας αναφέρει ότι «πολιτική προϋπόθεση εφαρμογής του σχεδίου αυτού είναι μια κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας των δημοκρατικών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων χωρίς αποκλεισμούς. Όμως από ένα σημείο και μετά κομματικοί εγωισμοί και αλαζονικές τακτικές αυτοδυναμίας δεν μπορούν να παρεμποδίζουν τη συστράτευση των πολιτικών, κοινωνικών και παραγωγικών δυνάμεων που πιστεύουν στο εθνικό αυτό σχέδιο».
