Το σκηνικό επαναλαμβάνεται στις αποβάθρες των σταθμών, δεύτερη ημέρα της απεργίας των σιδηροδρομικών στη Γαλλία, με ελάχιστα δρομολόγια τρένων και μεγαλύτερη κυκλοφοριακή συμφόρηση από την Τρίτη στους δρόμους της περιφέρειας του Παρισιού.
Η διεύθυνση της δημόσιας εταιρείας σιδηροδρόμων SNCF προβλέπει για ολόκληρη την ημέρα την κυκλοφορία ενός στους επτά συρμούς TGV (τρένων υψηλής ταχύτητας) και ενός στα πέντε τοπικών τρένων.
Η διήμερη απεργιακή κινητοποίηση, η πρώτη από τις πέντε που θα απλωθούν σε μία περίοδο τριών μηνών, λήγει το πρωί της Πέμπτης. Και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι CGT, Unsa, SUD, CFDT, θα βρεθούν σε συνομιλίες στρογγυλής τραπέζης το απόγευμα στο υπουργείο Μεταφορών με θέμα το χρέος, τη χρηματοδότηση και το ειδικό καθεστώς απασχόλησης της εταιρείας των γαλλικών σιδηροδρόμων. Την Παρασκευή, νέα σύσκεψη στο υπουργείο θα έχει ως θέμα τα κοινωνικά δικαιώματα των σιδηροδρομικών.
Στη Μασσαλία, ηρεμία επικρατούσε το πρωί στις αποβάθρες του σταθμού Σεν Σαρλ, όπου πλήθος ταξιδιωτών περίμενε με υπομονή στις αίθουσες αναμονής. Στον διάδρομο, ο 30χρονος Μιστά το φιλοσοφεί: «Από χθες προσπαθώ να φτάσω στο Μιραμάς, στο σπίτι μου. Χρειάστηκε να περάσω τη νύκτα στη Μασσαλία, αλλά τόσο το καλύτερο, επωφελήθηκα για να το γλεντήσω. Οι σιδηροδρομικοί έχουν δίκιο να υπερασπίζονται τη θέση τους».
Στον σταθμό της Λυών νωρίς το πρωί, η Βερονίκ, οικιακή βοηθός 54 ετών, αναγκάστηκε να πάρει το πρώτο τοπικό τρένο για να φτάσει στη Λυών. «Ο εργοδότης μου θεωρεί ότι η απεργία δεν είναι δικό του πρόβλημα. Πρέπει να είμαι στην ώρα μου. Δεν έχω πιάσει σε βάθος τα της απεργίας, αλλά πρέπει να σταματήσουν».
«Καταλαβαίνω τους λόγους της απεργίας, ακόμη και αν μας δυσκολεύει τη ζωή , για να κρατήσουμε τον δημόσιο σιδηρόδρομο που εξυπηρετεί ολόκληρη τη χώρα, πρέπει να αγωνιστούμε», λέει αντίθετα μία 39χρονη βοηθός δικηγόρου στη Ντιζόν.
Ομως, 45χρονη υπάλληλος ασφαλιστικής εταιρείας που εργάζεται στο Παρίσι θεωρεί «τρεις μήνες απεργίας, είναι λίγο υπερβολικό». «Χθες έμεινα στο σπίτι. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει όλες τις μέρες».
Στη Λιλ. ένας 56χρονος συμβασιούχος «φοβάται ότι η απεργία θα γίνει η αιτία για να χάσει τη δουλειά του…Κατανοώ τα αιτήματα, αλλά όχι τον τρόπο διεκδίκησης».
Νωρίς το πρωί, το μποτιλιάρισμα στις οδικές αρτηρίες της Ιλ-ντε-Φρανς, της περιφέρειας της πρωτεύουσας, είχε συνολικό μήκος 350 χιλιόμετρα, δηλαδή το διπλάσιο σε σχέση με χθες που μετρήθηκε στα 175 χιλιόμετρα.
Η μάχη των αριθμών
Η διεύθυνση της SNCF ανακοίνωσε ότι το ποσοστό των απεργών ανήλθε το πρωί της Τρίτης σε 33,9% το πρωί, δηλαδή κάτω από το 35,4% της 22ας Μαρτίου. Αλλά μεταξύ των εργαζομένων που είναι απαραίτητοι για την κυκλοφορία των τρένων, το ποσοστό έφθανε στο 48%, έναντι 36% στις 22 Μαρτίου.
Η διεύθυνση ανακοίνωσε ότι οι απεργοί αντιστοιχούν στο 29,7% των εργαζομένων. Το ποσοστό των μηχανοδηγών μειώθηκε ελαφρά από 77% σε 74%. Αντίθετα, αυξήθηκε το ποσοστό των ελεγκτών, 77% έναντι 69%, ενώ οι απεργοί κλειδούχοι αντιστοιχούν στο 46%, έναντι 39%.
Τα συνδικάτα αμφισβητούν τους αριθμούς. Ο εκπρόσωπος της SUD-Rail Ερίκ Μεγέρ ισχυρίζεται ότι το ποσοστό των απεργών ξεπερνά το 60%.
Επίσης, τα συνδικάτα προτείνουν διαφορετικούς τρόπους δράσης, δύο ημέρες απεργία στις πέντε, επ΄αόριστον απεργία ανανεούμενη κάθε 24 ώρες. Περί τις 300 γενικές συνελεύσεις επρόκειτο να διεξαχθούν εντός της ημέρας για να αποφασισθούν τα επόμενα βήματα και ο εκπρόσωπος της SUD-Rail δηλώνει ότι συνδικαλιστικές οργανώσεις ζητούν σκλήρυνση του κινήματος.
Η μάχη της κοινής γνώμης
Η «μάχη της κοινής γνώμης», είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας Le Parisien: πολλές γαλλικές εφημερίδες θεωρούν ότι η κοινή γνώμη θα είναι ο διαιτητής σε αυτήν την αναμέτρηση ανάμεσα στα συνδικάτα και την κυβέρνηση. «Απεργίες. “Ολοι μαζί” ή καθόλου…», είναι ο τίτλος της Liberation.
Ο Φιλίπ Μαρτινές, γενικός γραμματέας της CGT κάλεσε τον Εμανουέλ Μακρόν και την κυβέρνηση Φιλίπ «να ξεβουλώσουν τ΄αυτιά τους» απέναντι στην «τεράστια κοινωνική δυσαρέσκεια».
Τα συνδικάτα της SNCF είναι αντίθετα σε μία μεταρρύθμιση «που επιδιώκει την καταστροφή της δημόσιας σιδηροδρομικής υπηρεσίας από καθαρό δογματισμό». Διαφωνούν με την κατάργηση του πολύ ειδικού και προνομιακού καθεστώτος απασχόλησης και συνταξιοδότησης των σιδηροδρομικών, το άνοιγμα στον ανταγωνισμό και την μετατροπή της SNCF σε ανώνυμη εταιρεία που θα ανοίξει, κατά τη γνώμη τους, τον δρόμο στην ιδιωτικοποίησή της.
Το κίνημα αμφισβήτησης συμπληρώνεται από τους απεργούς της Air France, που απαιτούν αύξηση μισθών κατά 6%, ενώ η CGT έχει κηρύξει απεργία στον τομέα της αποκομιδής των απορριμμάτων, ζητούν τη δημιουργία «εθνικής δημόσιας υπηρεσίας» και κατέθεσε προειδοποίηση για απεργία στον τομέα της ενέργειας.
Πηγές: ΑΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο
