Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Μαθαίνοντας για το μέλλον από το παρελθόν» στη Γερμανία, με το οποίο οι μαθητές της χώρας ενημερώνονται για ορισμένες από τις πιο σκοτεινές σελίδες στην ιστορία της.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Τageszeitung, που αναμεταδίδει η ελληνική υπηρεσία της Deutsche Welle, «φέτος συμμετέχουν στο πρόγραμμα τριάντα περίπου μαθητές της Γ’ Γυμνασίου και της Α’ Λυκείου του Georg-von-Giesche-Schule του Βερολίνου, […] στα πλαίσια του οποίου θα ασχοληθούν με το Ολοκαύτωμα όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στην Ελλάδα – μία πτυχή που δεν εξετάζεται ουσιαστικά καθόλου στη σχολική τους ύλη.
Τον περασμένο Ιανουάριο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα παιδιά συμμετείχαν και σε μία ανταλλαγή μαθητών με μία ελληνογερμανική τάξη από την Αθήνα. Κατά την παραμονή τους στην Ελλάδα επισκέφτηκαν μαζί τα λίγα μουσεία και μνημεία που υπάρχουν στη χώρα για την περίοδο της κατοχής.
Μόνο…επιδερμικά στα ελληνικά σχολεία η περίοδος της γερμανικής κατοχής
Όπως επισημαίνει μάλιστα η γερμανική εφημερίδα, «και στην Ελλάδα τα όσα έκαναν οι ναζί δεν εξετάζονται εις βάθος ούτε στον δημόσιο λόγο ούτε στο μάθημα.
«Μου φαίνεται απίστευτο το γεγονός ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος αναφέρεται μονάχα επιδερμικά στα ελληνικά σχολεία, εμείς αφιερώνουμε σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο σε αυτή τη θεματική», δήλωσε στη γερμανική εφημερίδα ο 15χρονος μαθητής Πέδρο Σπέκερ.
Ανταλλαγή μαθητών σε Αθήνα – Βερολίνο
Αυτήν την εβδομάδα η τάξη από την Αθήνα βρίσκεται με τη σειρά της στο Βερολίνο, όπου και πρόκειται να επισκεφτεί σημαντικά μνημεία για την εποχή των ναζί και το Ολοκαύτωμα.
Με στόχο την ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των μαθητών γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ολοκαύτωμα και τους ναζί, πολλοί αναρωτιούνται κατά πόσο θα έπρεπε να γίνει υποχρεωτική η παρακολούθηση τέτοιου είδους προγραμμάτων.
«Ο Πέδρο θεωρεί πως “αυτό δεν θα ήταν οπωσδήποτε ωφέλιμο”. Γιατί, εάν τα προγράμματα αυτά γίνονταν υποχρεωτικά, ενδέχεται οι μαθητές να μην αντιμετώπιζαν πια ‘ζεστά’ τα ζητήματα αυτά. Το σίγουρο είναι πάντως πως, εάν το πρόγραμμα αυτό επαναλαμβανόταν κάποια στιγμή, ο Πέδρο και οι συμμαθητές του θα το παρακολουθούσαν πάση θυσία».
