Skip to main content

Δίκη για Μάτι: «Εκτός από την ανικανότητα υπήρχε και δόλος»

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ/EUROKINISSI

Με όσο κουράγιο τους έχει απομείνει καταθέτουν οι συγγενείς των θυμάτων της φονικής πυρκαγιας, ζητώντας την τιμωρία των υπευθύνων.

Σε ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα διεξάγεται η δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Πολλές φορές ξεσπώντας και ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής της, η κ. Καλογιαννακη, η οποία έχασε τον γιο της, τον αδελφό και τους γονείς της, είπε στους δικαστές:

«Από το ’68 ζούμε πάνω στη λεωφόρο Μαραθώνος και αυτό που έχω να πω είναι  ότι είναι τραγικό να βρίσκεσαι σε κεντρικό άξονα και να μην υπάρχει τρόπος διαφυγής. Στην Κινέτα εφαρμόστηκε εκκένωση τριών χωριών, στο Μάτι όχι. Πιστεύω ότι δεν ήταν θέμα ανικανοτήτων και κακού συντονισμού. Πιστεύω ότι υπήρχε δόλος. Υπήρξε και ανυπαρξία των ανθρώπων αυτών που είναι επαγγελματίες επιφορτισμένοι για την προστασία των ανθρωπίνων ζωών και παρόλα αυτά φέρθηκαν με τόσο απάνθρωπο τρόπο και άφησαν συμπολίτες τους στο έλεος του Θεού. Στον βωμό των προσωπικών τους φιλοδοξιών έκαψαν το παιδί μου, τους γονείς μου και τον αδερφό μου …Ένα οκτάχρονο παιδί να είχαν βάλει να το διαχειριστεί θα το είχε κάνει πολύ καλύτερα, όχι όλοι αυτοί» κατέθεσε, κλαίγοντας, η μάρτυρας.

Η κ  Καλογιαννάκη είπε στο δικαστήριο ότι η φωτιά έπιασε τους ανθρώπους στον ύπνο και περιέγραψε τις προσπάθειες που έκανε για να βρει τους συγγενείς της που θεωρούσε αγνοούμενους.

«Είχαν κλείσει τον δρόμο και δεν μπορούσα να περάσω. Με τα χίλια ζόρια με άφησαν να περάσω από τη διασταύρωση της Ραφήνας στις έντεκα και μισή τη νύχτα. Αρχίσαμε και τρέχαμε…Πηγαίναμε στα ξενοδοχεία,στο λιμάνι της Ραφήνας.Και την επόμενη μέρα ακούω ότι βρέθηκαν 26 άτομα σε ένα οικόπεδο που δεν το είχα ξανακουσει. Ουτε μου πήγε το μυαλό μου ότι θα ήταν εκεί οι δικοί μου».

Όπως είπε η μάρτυρας, οργισμένη,  «στην Κινέτα εκκενώθηκαν τρία χωριά και δεν έγινε το ίδιο στο Μάτι. Θα είχε γίνει μια μεγάλη οικολογική καταστροφή, αλλά δεν θα είχαν χαθεί τόσοι άνθρωποι. Τους κατηύθυνε ο πανικός. Ακούσαμε από τη Δούρου ότι η στραβή έγινε στην βάρδιά της…Το ακούσαμε και αυτό. Κυνικοί μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Προκάλεσαν τέτοια καταστροφή τουλάχιστον ας μην μιλάνε» τόνισε, κλείνοντας την κατάθεση της.

Είμαστε ζωντανοί νεκροί…

Με όσο κουράγιο τους έχει απομείνει καταθέτουν οι συγγενείς των θυμάτων της φονικής πυρκαγιας, ζητώντας την τιμωρία των υπευθύνων.

«Δεν θέλω να τιμωρηθεί κάποιος αθώος. Θα ήθελα να τιμωρηθεί αυτός που δεν έκανε καλά τη δουλειά του, δεν είναι δυνατόν να ζούμε στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, στο νομό Αττικής και να έχουν χαθεί τόσοι άνθρωποι. Πολλοί από εμάς είμαστε ζωντανοί νεκροί. Αυτός ο πόνος και η απώλεια δε θα περάσει ποτέ. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι έφυγαν μόνοι αβοήθητοι», κατέθεσε η κ. Αβραμίδου η οποία έχασε τη μητέρα της, την αδελφή της, τον γαμπρό και τον ανιψιό της, ενώ η ίδια και η κόρη της σώθηκαν κατά τύχη, καθώς είχαν φύγει νωρίτερα από την περιοχή πριν ξεσπάσει η πύρινη λαίλαπα.

«Στις 6:15 μίλησα με την αδελφή μου.  Ήταν σε πανικό. Έκλαιγε. Φοβοταν  ότι θα καεί το  σπίτι μας. Η τελευταία κουβέντα που μου είπε η τη μητέρα μου ήταν ότι  «είναι μπροστά μου φλόγες». Εγώ το θεώρησα υπερβολή. Παίρνω ξανά τηλέφωνο ήταν νεκρό. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με κανέναν τους» είπε η μάρτυρας περιγράφοντας τις σκηνές που ακολούθησαν στην προσπάθειά της να εντοπίσει τους συγγενείς της.

«Ο άλλος μου ανιψιός εκείνη την ημέρα βρισκόταν στην Κρήτη. Ήταν 17,5 ετών. Τον ειδοποίησα και ήρθε και ψάχναμε μαζί…. Από τη μια στιγμή στην άλλη βρεθήκαμε χωρίς την οικογένειά μας. Έμεινε ένα παιδί ορφανό. “Εγώ τώρα τι θα γίνω..”; μου είπε ο ανιψιός μου….», κατέθεσε με δάκρυα στα μάτια η μάρτυρας, ενώ στην κατάθεσή της ο ανιψιός της είπε: «Με ενημέρωσε η θεία μου ότι ταυτοποιήθηκαν οι γονείς μου. Η αιτία θανάτου, έλεγε απανθρακώθηκαν. Δεν είχα δει κανέναν. Αυτό ήταν το σκληρό. Απλά ήταν ένα χαρτί, τίποτα. Έπρεπε να αποδεκτώ το γεγονός. Συναντούσα ανθρώπους και μου έλεγαν τι είχε συμβεί. Κι εγώ από τύχη είμαι εδώ. Δεν υπήρχε βοήθεια από κανέναν ούτε πυροσβεστική, ούτε τίποτα. Ήταν μόνοι τους…”

Διοικητικό πρωτοδικείο: Αποζημίωση 300 Χιλ. ευρώ σε συγγενείς θύματος

Την ευθύνη του ελληνικού Δημοσίου για καταβολή χρηματικής αποζημίωσης λόγω ψυχικής οδύνης σε πέντε συγγενείς θύματος της φωτιάς στο Νέο Βουτζά αναγνώρισε σε απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών. Συνολικά το Δημόσιο θα κληθεί να καταβάλει 300.000 ευρώ στους πέντε ενάγοντες για το θάνατο 77χρονης συγγενούς τους στο Νέο Βουτζά.

naftemporiki.gr