Το γερμανικό περιοδικό Focus εστιάζει στο ανθρώπινο κόστος της προσφυγικής πολιτικής που ασκεί η Ε.Ε. και επισημαίνει μεταξύ άλλων, τις συνέπειες της προσφυγικής συμφωνίας μεταξύ Βρυξελλών και Τουρκίας, η οποία, όπως παρατηρεί, ανακούφισε την Ευρώπη από τις αθρόες προσφυγικές ροές των προηγούμενων ετών, την ώρα που τα βάρη που καλείται να επωμιστεί η Ελλάδα είναι ακόμη μεγαλύτερα συγκριτικά με το παρελθόν.
Το Focus αναδημοσιεύει στην ηλεκτρονική του έκδοση, εκτενές ρεπορτάζ του Economist, το οποίο εστιάζει στις άθλιες συνθήκες για τους αιτούντες άσυλο που παραμένουν για μεγάλο διάστημα στα ελληνικά νησιά, όπως τη Λέσβο, αναφέροντας το παράδειγμα του Ζαμπιουλά, ενός μεσήλικα Αφγανού που περιμένει ήδη πάνω από έναν χρόνο την εξέταση της αίτησης ασύλου που έχει υποβάλει.
«Ακόμη κι αν η προσφυγική συμφωνία έθεσε τέλος στην προσφυγική κρίση στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, η επιβάρυνση για την Ελλάδα έχει αυξηθεί. Αιτούντες άσυλο όπως ο Ζαμπιουλά […] πρέπει να παραμείνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης της αίτησης στα νησιά. Αυτό θα διευκόλυνε, σε περίπτωση που κάτι τέτοιο κρινόταν απαραίτητο, την απέλασή τους στην Τουρκία.
»Ωστόσο πολλοί Έλληνες εκτιμούν ότι ο πραγματικός σκοπός είναι να επιβληθεί ο Κανονισμός του Δουβλίνου. Βάσει αυτού επιτρέπεται στα άτομα να κάνουν αίτηση για άσυλο μόνο στην πρώτη χώρα της Ε.Ε., στην οποία έχουν καταγραφεί. Στο παρελθόν πολλοί που είχαν φθάσει πρώτα στην Ελλάδα απέφευγαν να καταγραφούν εκεί. Αντ’ αυτού κατευθύνονταν σε άλλες χώρες της Ευρώπης προκειμένου να υποβάλουν εκεί αίτηση ασύλου», σημειώνει το δημοσίευμα.
Μεγαλύτερα βάρη για την Ελλάδα μετά τη συμφωνία
«Από τότε που συνάφθηκε η συμφωνία για το προσφυγικό, αιτούνται ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι άσυλο αμέσως στην Ελλάδα. Η χώρα έχει δεχθεί φέτος ήδη σχεδόν τετραπλάσιο αριθμό αιτήσεων σε σχέση με το 2015. Όποιος γίνεται δεκτός πρέπει να παραμείνει στην Ελλάδα και δεν επιτρέπεται να ταξιδέψει πουθενά αλλού στην ΕΕ έως ότου του χορηγηθεί η ελληνική ιθαγένεια», επισημαίνει το ρεπορτάζ.
Το δημοσίευμα θίγει μεταξύ άλλων και τα αυξανόμενα προβλήματα που προξενεί στον τοπικό πληθυσμό η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού προσφύγων στα νησιά. «Οι ντόπιοι στη Λέσβο, οι οποίοι κάποτε υποδέχονταν με ανοιχτές αγκάλες τους ανθρώπους, αδυνατούν να ανταποκριθούν. Όσοι μένουν κοντά στη Μόρια (σ.σ. κέντρο προσφύγων) λένε ότι έχει αυξηθεί ο αριθμός των παραβατικών πράξεων. Ένας στους δέκα κατοίκους είναι αιτών άσυλο.
»Οι τοπικές αρχές απορρίπτουν τις προθέσεις της κυβέρνησης να επεκτείνει τα κέντρα προσφύγων στη Λέσβο ή να δημιουργήσει νέα καταλύματα. Αντίθετα πιέζουν ώστε να μετεγκατασταθούν περισσότερα άτομα στην ηπειρωτική χώρα. “Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει το νησί μας φυλακή ψυχών” λέει η αντιδήμαρχος Λέσβου Αναστασία Αντωνέλλη».