Πρόταση 12 σημείων για τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων παρουσίασε η Δημοκρατική Συμπαράταξη, σε ημερίδα της κοινοβουλευτικής ομάδας παρουσία εκπροσώπων των κοινωνικών φορέων.
Η πρόταση προβλέπει:
1) Πάγωμα της οφειλής για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, για όσο διάστημα διαρκούν σε αυτούς τα ακραία κοινωνικά και οικονομικά φαινόμενα τα οποία αντιμετωπίζουν. Και εν συνεχεία, στις ρυθμίσεις οι οποίες προτείνονται με το σχέδιό μας. Προφανώς, με νομοθετικές βελτιώσεις, προτείνουμε την παράταση ισχύος του Ν. 3869/2010.
2) Αναμόρφωση του Τειρεσία, ώστε όσοι έχουν ενήμερα στεγαστικά δάνεια να έχουν αυξημένη πιστοληπτική ικανότητα και να υπάρχει διαφορετικός βαθμός αξιολόγησης των καθυστερήσεων μεταξύ προϊόντων στεγαστικών δανείων και καταναλωτικών δανείων. Να αποσυνδεθεί από τα πιστωτικά Ιδρύματα, η δυνατότητα ρύθμισης στεγαστικών ενυπόθηκων δανείων, από την ρύθμιση των καταναλωτικών προϊόντων.
3) Αφαίρεση τόκων υπερημερίας. Νομοθετική παρέμβαση ώστε να ορίζεται ότι οι απαιτήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων εξαντλούνται στις λογιστικά εγγεγραμμένες οφειλές των δανειοληπτών και δεν μπορούν να απαιτηθούν μη λογιστικοποιημένες εγγραφές, όπως τόκοι υπερημερίας, από όταν τα δάνεια ήρθαν σε οριστική καθυστέρηση.
4) Αντικειμενικός τύπος καθορισμού της δόσης. Νομοθετική Συμπλήρωση του Κώδικας Δεοντολογίας, ώστε μέσω αντικειμενικά προσδιορισμένου μαθηματικού, να ορίζεται ένα πλαφόν καταβολής δόσης ανά δανειολήπτη, που θα λαμβάνει υπ’ όψιν του, τόσο την κλίμακα εισοδήματος, όσο και τις λοιπές υποχρεώσεις του σε Εφορία και Ασφαλιστικά Ταμεία και να προκύπτει εξατομικευμένα η οικονομική δυνατότητα εξόφλησης των οφειλών. Το ποσό αυτό θα επικαιροποιείται ανά έτος.
5) Ενιαίοι κανόνες για τις ρυθμίσεις. Είναι απαραίτητο να απομακρυνθούμε από τις αρχικές συμβατικές υποχρεώσεις του δανειολήπτη, ώστε τα οι ρυθμίσεις να υπόκεινται σε ενιαίους κανόνες.
6) Ακύρωση καταχρηστικών ρυθμίσεων. Όπου μονομερώς αυξήθηκαν από πιστωτικά ιδρύματα ( πχ PROBANK), τα επιτόκια των δανείων, με την επίκληση μάλιστα της κρίσης, προτείνουμε την άμεση εξομοίωσή τους με τα συμβατικά επιτόκια που υπεγράφησαν και την αναμόρφωση των δανείων αυτών, ώστε να ο δανειολήπτης να επιβαρύνεται μόνο με τις συμβατικά συμφωνημένες χρεώσεις.
7) Αναδιάρθρωση οφειλών με βάση την εμπορική αξία. Ενθάρρυνση της χρήσης του χρηματοδοτικού εργαλείου του διαχωρισμού της οφειλής και του «παγώματος», μέρους αυτής. Βάση του διαχωρισμού είναι η εμπορική αξία του ακινήτου.
8) Εναρμόνιση και ενιαία αντιμετώπιση των δανείων, είτε πρόκειται για δάνεια με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, είτε για δάνεια που δεν έχουν εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.
9) Με τον ίδιο τρόπο που προτείνουμε για τις τράπεζες θα πρέπει να ρυθμιστούν τα δάνεια με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, των οποίων σημαντικό τμήμα των καθυστερήσεων έχουν βεβαιωθεί στις ΔΟΥ και αποτελούν οφειλές προς το ελληνικό Δημόσιο πλέον.
10) Κίνητρα για τους ενήμερους δανειολήπτες. Για τους ενήμερους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, προτείνεται η υιοθέτηση από τα πιστωτικά ιδρύματα, κινήτρων, όπως:
- Μείωση του επιτοκίου δανεισμού, άρα και της δόσης.
- Επιστροφή, ως επιβράβευση, τμήματος των τόκων που έχουν καταβληθεί.
11) Προτείνεται ο δραστικός περιορισμός της ευθύνης των εγγυητών, ώστε να απελευθερωθεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας από την πίεση που υφίσταται εξαιτίας της απόφασής του να εγγυηθεί σε δάνεια, χωρίς να έχει προσδοκία προσωπικής ωφέλειας (για παράδειγμα εγγυήσεις σε συγγενικά πρόσωπα).
12) Για τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, προτείνεται η μετατροπή των δανείων τους σε ευρώ, με ονομαστική αξία του δανείου σε ευρώ κατά την ημέρα της εκταμίευσης και επιτόκιο ίδιο με αυτό των ρυθμιζόμενων δανείων και αναμόρφωση του ύψους του άληκτου κεφαλαίου ανάλογα με τις καταβολές που έχουν γίνει.
13) Είναι κάθετη η αντίθεσή μας, προς οποιαδήποτε πώληση των στεγαστικών δανείων σε Funds. Αυτή θα οδηγούσε εκρηκτικά κοινωνικά αδιέξοδα και θα υπονόμευε την ίδια τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος. Η επαναγορά των στεγαστικών δανείων, μολονότι ακούγεται ελκυστική, στην πραγματικότητα υποκρύπτει μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία θα αποκτήσουν την ελληνική γη, σε πολύ μικρή αξία. Διότι αυτή η πρόταση, δεν αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών που είτε με δυσκολίες αποπληρώνει τα δάνειά της, είτε λόγω των υψηλών δόσεων αδυνατεί να εξυπηρετήσει τα δάνειά της.
«Με την πρότασή μας ένα μέσο στεγαστικό δάνειο που σήμερα έχει σε οριστική καθυστέρηση 100.000 ευρώ, θα ρυθμιστεί στις 75.000 ευρώ ονομαστική αξία του δανείου, η δόση μπορεί να περιοριστεί ανάλογα τη φορολογική δήλωση, έως και το 15- 20%, συμβατικής δόσης» σημειώνεται.
