Από την έντυπη έκδοση
Η συζήτηση στο Συμβούλιο Υπουργών για την αναθεώρηση του Κανονισμού του Δουβλίνου, που καθορίζει τις υποχρεώσεις των κρατών-μελών σχετικά με την εξέταση των αιτημάτων ασύλου, έχει πάρει άσχημη τροπή για τις χώρες της πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Η συμβιβαστική πρόταση που έχει υποβάλει στα κράτη-μέλη η εσθονική προεδρία, εν όψει της συνεδρίασης των υπουργών δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων της Ε.Ε., στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου, κάθε άλλο παρά θετική είναι, δεδομένου ότι δεν δεσμεύει τα άλλα κράτη-μέλη να παίρνουν υποψήφιους πρόσφυγες σε περίπτωση που μια χώρα αντιμετωπίζει έντονες πιέσεις.
Η συμβιβαστική πρόταση που παρουσίασε η εσθονική προεδρία τα αφήνει όλα στην καλή διάθεση των κρατών-μελών, η οποία καλή διάθεση δεν υφίσταται και αυτό φάνηκε στη διάρκεια της κρίσης του 2015 όταν σήκωσαν φράκτες στην Ανατολική Ευρώπη.
Ειδικότερα η προεδρία προτείνει ένα «σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης», το οποίο θα ενεργοποιείται από την Κομισιόν σε περιπτώσεις μεγάλης αύξησης των αιτούντων ασύλου σε κράτη-μέλη.
Η Επιτροπή θα μπορεί να προτείνει παράλληλη τη χρηματοδοτική στήριξη της διαχείρισης των προσφύγων στη χώρα που δέχεται πιέσεις, ενώ θα ζητείται από τα κράτη-μέλη να δεχθούν πρόσφυγες στο έδαφος. Ωστόσο, αυτό δεν θα έχει δεσμευτικό, αλλά εθελοντικό χαρακτήρα, και εκεί είναι όλο το πρόβλημα.
Στην πρόταση υπάρχει και μια δεύτερη φάση έκτακτης ανάγκης, δηλαδή μεγάλης κρίσης, όπου πάλι η Κομισιόν θα μπορούσε να προτείνει αυτή τη φορά δεσμευτικά μέτρα, αλλά αυτά θα αποφασίζονται με ειδική πλειοψηφία, ενώ ακόμη κι αν εγκρίνονται πάλι δεν θα εφαρμόζονται αυτόματα, αλλά θα χρειάζεται να συμφωνεί η ενδιαφερόμενη χώρα (αυτή που δέχεται τις προσφυγικές πιέσεις) με τα άλλα κράτη-μέλη.
