Όταν ο Μάριο Ντράγκι παρουσίασε ένα σχέδιο 800 δισ. ευρώ για τη θωράκιση της Ευρώπης έναντι του αμερικανικού και κινεζικού ανταγωνισμού, οι βιομηχανίες της γηραιάς ηπείρου μάλλον ένιωσαν για πρώτη φορά – εδώ και πολλά χρόνια – ότι κάποιους τις ακούει. Και κάποιος μπήκε στον κόπο να παρουσιάσει ένα σχέδιο για να επιβιώσουν και να βγουν μπροστά.
Το 2012 ήταν και πάλι ο Μάριο Ντράγκι που είχε ένα σχέδιο συνολικά για την επιβίωση της Ευρωζώνης. Στην πιο κρίσιμη στιγμή, με τις κερδοσκοπικές δυνάμεις της αγοράς σε πλήρη επίθεση, είπε το «ό,τι χρειαστεί», σε μία απόφαση με την οποία επέδειξε πολιτικά πρωτίστως αντανακλαστικά και όχι νοοτροπία τραπεζίτη- τεχνοκράτη. Τότε κράτησε τη νομισματική ένωση όρθια, την ώρα που οι πολιτικοί ηγέτες επεξεργάζονταν σχέδια για exits, συρρίκνωση ή μετάλλαξή της σε ένα μίνι – κλαμπ «λίγων πειθαρχημένων μαθητών».
Και εκεί που λέγαμε ότι η έκθεση Ντράγκι μπήκε για τα καλά στο συρτάρι. Ήρθε η συμφωνία της Ούρσουλα με τον Τραμπ να την κάνει πράξη. Με μία βασική διαφοροποίηση βέβαια. Οι Ευρωπαίοι θα επενδύσουν – εντάξει κάτι λιγότερο από αυτό που ζητούσε ο Ιταλός, 600 δισ. δολάρια. Αλλα΄όχι για να στηρίξουν τις δικές τους βιομηχανίες, αλλά για να στηρίξουν βιομηανίες και θέσεις εργασίας σε αμερικανικό έδαφος. Ποιος ακριβώς θα επενδύσει ξέχασαν να μας το πουν. Σίγουρα δεν είναι η Κομισιόν που έσπευσε να δεσμευτεί για κάτι τέτοιο δια στόματος της προέδρου της, την οπία ο Τραμπ «έφαγε για πρωινό», όπως σχολίασε και ο Όρμπαν.
Από το «ό,τι χρειαστεί» στο «ό,τι πείτε κ. Τραμπ».
Με γεύση από 80s
Στα δικά μας τώρα, η ΝΔ έχοντας αποφασίσει ότι δεν τρέχει κάτι με Βορίδη και Αυγενάκη παρά τα όσα καταγγέλονται στη δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, είδε την πρότασή της για Εξεταστική να περνάει. Επόμενο βήμα οι ψηφοφορίες για την Προανακριτικη. Αλλά τα κυβερνητικά στελέχη το έχουν ξεκαθαρίσει. «155 είμαστε, κάνουμε ό,τι θέλουμε».
Η Εξεταστική εν τω μεταξύ ψηφίστηκε σε κλίμα φουλ πόλωσης. Το θερμόμετρο στη Βουλή ανέβηκε από νωρίς, με τον Μητσοτάκη να τα βάζει με τον Ανδρουλάκη, συγκρίνοντάς τον με τον Ανδρέα – αλλά «χωρίς το χάρισμα». Η απάντηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ήρθε ακαριαία: «Δεν έχω το ταλέντο του Ανδρέα. Έχω όμως το πλεονέκτημα ότι δεν είμαι μπλεγμένος σε σκάνδαλα διαφθοράς όπως εσείς και οι φίλοι σας». Το 1980 ξαναμπήκε στο παιχνίδι όταν ο Ανδρουλάκης θύμισε στο Μητσοτάκη τις ρουσφετολογικές πρακτικές του πατέρα του, με τον πρωθυπουργό να απαντά πως «τότε μεγαλούργησαν οι πρασινοφρουροί». Και μια γλυκιά νοσταλγία κατέκλυσε την αίθουσα της Βουλής.
Νέος καταλύτης;
Έναν νέο «καταλύτη» περιμένει το Χρηματιστήριο Αθηνών, προκειμένου να πάρει την αναγκαία ώθηση και να διασπάσει τις κρίσιμες αντιστάσεις των 2.000 μονάδων. Τα οικονομικά μεγέθη των τραπεζών, τα οποία θα δημοσιευθούν από σήμερα έως την Παρασκευή, έχουν την προοπτική να αλλάξουν ξανά το «τσιπάκι» του επενδυτικού ενδιαφέροντος, ιδίως εφόσον επιβεβαιώσουν τις προοπτικές για περαιτέρω βελτίωση της κερδοφορίας στο 12μηνο του 2025. Κάπως έτσι, οι αναλυτές δεν αποκλείουν μέσα στις επόμενες ημέρες να υπάρξει νέα προσπάθεια αναμέτρησης με το ιστορικό ορόσημο, το οποίο αγνοείται από τον Απρίλιο του 2010.
Η μετοχή που μοιάζει ασταμάτητη
Ασταμάτητη μοιάζει η μετοχή της ΕΥΔΑΠ στο Χρηματιστήριο Αθηνών, καθώς χθες έκλεισε σε νέο υψηλό 3ετίας (7,6 ευρώ), οδηγώντας την αποτίμηση άνω του ψυχολογικού ορίου των 800 εκατ. ευρώ. Το ράλι ξεπερνά το +32% μέσα στις τελευταίες εβδομάδες, με το κυβερνητικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας να προσφέρει στους επενδυτές ένα «φρέσκο» αφήγημα. Κι αυτό αποτελεί μια ριζική αλλαγή σε σχέση με ό,τι είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια, όταν οι επενδυτές είχαν γυρίσει την πλάτη στη μετοχή. Η επόμενη ημέρα μοιάζει αρκετά αισιόδοξη, καθώς το επείγον πρόβλημα της λειψυδρίας δημιουργεί μια σημαντική ευκαιρία, αρκεί φυσικά να υπάρξει η σωστή και κατάλληλη διαχείριση της κατάστασης.
Η ΕΥΔΑΠ είναι υποχρεωμένη να υλοποιήσει επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ κι ταυτόχρονα, να εξαγοράσει δεκάδες μικρές δημοτικές εταιρείες ύδρευσης, οι οποίες ναι μεν πολλές εξ αυτών έχουν αρκετά οικονομικά προβλήματα, αλλά μπορούν να παράσχουν ένα ισχυρό «μπουστάρισμα» σε επίπεδο κύκλου εργασιών και εύρους δραστηριοποίησης. Κι όλα αυτά, φυσικά, ενόσω υπάρχει η εκκρεμότητα των νέων τιμολογίων, με την απόφαση της ΡΑΑΕΥ, η οποία αναμένεται για τα τέλη του 2025 ή τις αρχές του 2026, να θεωρείται κάτι παραπάνω από κομβική και κρίσιμη, προκειμένου οι επενδυτές να αρχίσουν να «βλέπουν» με… άλλο «μάτι» το story της ΕΥΔΑΠ.
