Και ενώ ξενυχτάμε και ξυπνάμε με την αγωνία του τι θα γίνει στη Μέση Ανατολή, ο Ντόναλντ Τραμπ δεσμεύθηκε να δώσει τέλος στην αγωνία μας μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.
Σε αυτό το διάστημα θα αποφασίσει αν οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν σε στρατιωτικό πλήγμα κατά του Ιράν, πυροδοτώντας έναν περιφερειακό πόλεμο με πιθανόν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Όσοι όμως έχουν παρακολουθήσει την πολιτική του διαδρομή ξέρουν τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Ένα μεγάλο, πανέμορφο, επιβλητικό… τίποτα. Η προθεσμία των 2 εβδομάδων είναι για τον Τραμπ ό,τι το deadline για έναν μαθητή που δεν έχει διαβάσει: ένα ψυχολογικό μαξιλαράκι. Μόλις πριν από 3,5 εβδομάδες είχε δηλώσει ότι δίνει δύο εβδομάδες στον Πούτιν για να δείξει πρόθεση τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία – καμία ανακοίνωση δεν ακολούθησε. Κάπου τότε μας είπε επίσης πως μέσα σε δύο εβδομάδες θα σταλούν οι επιστολές με τους νέους δασμούς στους εμπορικούς εταίρους – αλλά ούτε αυτό το είδαμε.
Το πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα: το 2020 είχε πει πως θα παρουσιάσει «ολοκληρωμένο και πλήρες σχέδιο υγείας» σε δύο εβδομάδες. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο σχέδιο.
Εδώ βέβαια τα πράγματα είναι λίγο πιο πιεστικά. Να μην ξεχνάμε άλλωστε και εκείνο το «καλή τύχη», που είπε στον Χαμενεΐ, ο οποίος κηρύχθηκε και επισήμως στόχος από τους Ισραηλινούς. Τα αμερικανικά μέσα τον θέλουν να είναι πολύ κοντά στο να πατήσει το κουμπί. Αλλά όρκο δεν παίρνει κανείς. Γιατί Τραμπ είναι αυτός και μέσα σε 2 εβδομάδες μπορεί να έχει αλλάξει πάλι θέση. Δεν έχει δα περάσει πολύς καιρός από τότε που λέγαμε πως φαινόταν να έχει βάλει τον Νετανιάχου στην απομόνωση.
Τουρκολιβυκές προκλήσεις
Μιλώντας για απουσία σχεδίου – έτσι χωρίς λόγο – θυμήθηκα τις περιπέτειες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Πλέον πρόσφατη, η εμπλοκή με τη Λιβύη.
Λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στη Λιβύη, το λιβυκό ΥΠΕΞ ανεβάζει επικίνδυνα τους τόνους. Με επίσημη ανακοίνωσή του, καταγγέλλει ότι η ελληνική απόφαση για διεθνή διαγωνισμό εξερεύνησης υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης αποτελεί «κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Λιβύης».
Το επίμαχο σημείο: κάποια από τα οικόπεδα που βγήκαν στον διαγωνισμό φέρονται, κατά τους Λίβυους, να εμπίπτουν σε «διαφιλονικούμενες θαλάσσιες ζώνες». Με άλλα λόγια, η προσωρινή κυβέρνηση της Τρίπολης αμφισβητεί ευθέως την ελληνική αρμοδιότητα και επαναφέρει το τουρκολιβυκό αφήγημα περί «γκρίζων» περιοχών νοτίως της Κρήτης.
Την ίδια ώρα, ο Λίβυος υπουργός Ενέργειας είχε χθες συνάντηση με τον Τούρκο πρέσβη στην Τρίπολη – και το μενού περιλάμβανε, όπως διαρρέει, συνεργασία βάσει του τουρκολιβυκού μνημονίου. Η συγκυρία δεν μοιάζει τυχαία, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι για τα ίδια οικόπεδα έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον η αμερικανική Chevron.
Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Η ΕυρωπαΪκή Εισαγγελία
Ποιος είπε ότι μόνο στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής έχουν ανάψει φωτιές και το εγχώριο πολιτικό σκηνικό δεν έχει σασπένς; Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στέλνει στη Βουλή φάκελο για το σκάνδαλο με τις επιδοτήσεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ και δύο υπουργοί – Μάκης Βορίδης και Λευτέρης Αυγενάκης – βρίσκονται ήδη στο κάδρο. Ξετυλίγεται, δηλαδή, ακόμα ένα κουβάρι κακοδιαχείρισης και ευρωπαϊκών κονδυλίων που δεν έφτασαν ποτέ στους πραγματικούς δικαιούχους αλλά, όπως όλα δείχνουν, διοχετεύθηκαν αλλού… με την ευλογία (;), την ανοχή (;) ή εξαιτίας της απουσίας του όποιου ελέγχου της πολιτικής ηγεσίας;
Η δικογραφία – με στοιχεία που φέρονται να στοιχειοθετούν το αδίκημα της απιστίας – δεν έπεσε από τον ουρανό. Ήρθε από την Ευρώπη, μέσω του Αρείου Πάγου, και φέρει τη βαριά υπογραφή της ευρωπαϊκής εισαγγελίας. Στο Μαξίμου, βέβαια, επικρατεί σιγήν ιχθύος.
Ταυτόχρονα, η Κομισιόν επιβάλλει στην Ελλάδα πρόστιμο-μαμούθ 415 εκατ. ευρώ για κακοδιαχείριση αγροτικών ενισχύσεων την περίοδο 2016–2023. Με άλλα λόγια, πληρώνουμε – όλοι – το σκάνδαλο και το βόλεμα εκείνων που εισέπραττα ευρωπαϊκό χρήμα δηλώνοντας … «βοσκοτόπια» σε αναδασωτέες περιοχές, σε μοναστήρια που δεν ήξεραν καν ότι είχαν νοικιάσει 15.000 στρέμματα (!) και Γαϊδουρονήσια που βοσκήθηκαν μόνο στα χαρτιά.
Δεν έλειψαν και τα κλασικά. Δηλώσεις τύπου «είμαι αθώος» και «έχω ήσυχη τη συνείδησή μου» από τους εμπλεκόμενους, με τον Βορίδη να μας ενημερώνει με το γνωστό του ύφος ότι δεν χρειάζεται καν να διαβάσει τη δικογραφία για να ξέρει πως δεν έχει κάνει τίποτα κακό. Ο «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» Αυγενάκης από την άλλη θυμήθηκε τη λέξη «ευσυνειδησία». Κάπως έτσι οδεύουμε προς νέες προανακριτικές και συνωστισμό μπροστά στον «φυσικό δικαστή».
Τα διαδοχικά deals του Ν. Βαρδινογιάννη
Συνωστισμός και στα deals του Νίκου Βαρδινογιάννη, για να αφήσουμε επιτέλους τους πολιτικούς πονοκεφάλους και να πάμε στην έντονη κινητικότητα στα επιχειρηματικά. Ο επιχειρηματίας, που αρέσκεται στις υψηλές ταχύτητες, το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να διευρύνει σημαντικά το χαρτοφυλάκιο των επιχειρήσεών του. Έτσι, μετά την πρόσφατη απόκτηση του 40% της αλυσίδας σούπερ-μάρκετ Bazaar από την AVE, έρχεται ακόμη μία συμφωνία αυτή τη φορά μέσω του family office Τethys, η οποία αφορά τον ευρύτερο εμπορικό και ξενοδοχειακό κλάδο.
Το deal περιλαμβάνει την απόκτηση του 49% της Yalco Trading, δηλαδή της εταιρικής οντότητας, η οποία προήλθε από την απόσχιση της εισηγμένης Yalco και η οποία δραστηριοποιείται στους τομείς των HORECA, super-markets και e-commerce. Ο Νίκος Βαρδινογιάννης χρειάστηκε να καταβάλλει το ποσό των 3 εκατ. ευρώ στη Sohanalo, η οποία μέχρι πρότινος ήταν ο κάτοχος του 49% της Yalco Trading.
Το υπόλοιπο 51% εξακολουθεί να ανήκει στον Όμιλο Yalco της οικογένειας Κωνσταντίνου, η οποία εδώ και περισσότερα από 100 χρόνια δραστηριοποιείται στα είδη οικιακής και επαγγελματικής χρήσης. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια ο Όμιλος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, με τα ίδια κεφάλαια να είναι αρνητικά, λόγω κυρίως των δανειακών υποχρεώσεων ύψους 34,5 εκατ. ευρώ προς τη Sohanalo.
Η σύμπραξη στη Yalco Trading αποτελεί ένα πρώτο βήμα στη συνεργασία των οικογενειών Βαρδινογιάννη – Κωνσταντίνου, χωρίς η αγορά να αποκλείει μελλοντικά μια πιθανή επέκταση και σε επίπεδο Ομίλου, ο οποίος είναι αρκετά πιθανό να χρειαστεί περαιτέρω κεφάλαια για να βγει από το τέλμα των τελευταίων ετών.
Ανακατατάξεις
Σήμερα θα γίνει το rebalancing για τους δείκτες FTSE στο Χρηματιστήριο Αθηνών, με την Τρ. Κύπρου να εντάσσεται στον Large Cap, αυξάνοντας περαιτέρω την τραπεζική βαρύτητα των blue chips (6 από τις 25). Η Τρ. Κύπρου θα πάρει τη θέση της Ελλάκτωρ, η οποία μαζί με τη μετοχή του ΟΛΘ, θα εισέλθει στον FTSE Mid Cap, αντικαθιστώντας τις Lavipharm και Τεχνική Ολυμπιακή. Όπως συνήθως συμβαίνει, οι παραπάνω αλλαγές είναι πιθανό να φέρουν μεταβλητότητα στην αγορά, η οποία μην ξεχνάμε έχει να διαχειριστεί και την τριπλή λήξη των παραγώγων (μήνα, τριμήνου και εξαμήνου).
