Με τη χερσαία επίθεση στην πόλη της Γάζας, ο Νετανιάχου «διαβαίνει τον Ρουβίκωνα». To ερώτημα είναι εάν μαζί του θα τον διαβεί και σύσσωμος ο δυτικός κόσμος – ο ίδιος κόσμος που ομνύει στο διεθνές δίκαιο και στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας».
Τα ίδια τα γεγονότα δεν αφήνουν περιθώρια για βαριά διλήμματα. H χερσαία επιχείρηση του IDF απειλεί με εξόντωση 600.000 Παλαιστίνιους αμάχους που βρίσκονται στην πόλη και μαζί και τους Ισραηλινούς ομήρους που κρατά η Χαμάς. Ήδη, από τον Οκτώβριο του 2023 έως τον Ιούνιο του 2025, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ είχαν οδηγήσει στον εκτοπισμό το 90% του πληθυσμού της Γάζας, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ.
Στο ίδιο διάστημα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 64.964 άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων άμαχοι. Πάνω από το 90% των σπιτιών εκτιμάται ότι έχει καταστραφεί πλήρως ή μερικώς, τα συστήματα υγείας, ύδρευσης και αποχέτευσης έχουν καταρρεύσει και η υπηρεσία διατροφικής ασφάλειας του ΟΗΕ έχει κηρύξει επισήμως πια την πόλη της Γάζας σε κατάσταση λιμού.
Και, σχεδόν ταυτόχρονα με την έναρξη της χερσαίας επίθεσης, το πόρισμα ανεξάρτητης επιτροπής εμπειρογνωμόνων των Ηνωμένων Εθνών ήρθε χθες, για πρώτη φορά, να καταλογίσει στο Ισραήλ γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστινίων της Γάζας. Το βασικό συμπέρασμα του πορίσματος είναι πως το Ισραήλ έχει παραβιάσει τουλάχιστον τα τέσσερα από τα πέντε σημεία της Συνθήκης περί Γενοκτονίας που είχε υιοθετηθεί το 1948 από τα, νεοσύστατα τότε, Ηνωμένα Εθνη. Κατά τραγική, ιστορική ειρωνεία δε, και η λέξη γενοκτονία και η Συνθήκη που την ορίζει ως έγκλημα είχαν προκύψει ως απάντηση στη γενοκτονία έξι εκατομμυρίων Εβραίων από τη ναζιστική Γερμανία.
Στη σκιά αυτής της ιστορίας, το Bloomberg γράφει ότι ο Νετανιάχου ρισκάρει πια τη διεθνή απομόνωση. Και το BBC θυμίζει πως, την επόμενη εβδομάδα, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Αυστραλία και ο Καναδάς θα προχωρήσουν στην αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, ακολουθώντας την πλειοψηφία πια των μελών των Ηνωμένων Εθνών.
Η αναγνώριση αυτή, όπως επίσης τονίζει το BBC, δεν είναι πια συμβολική – αλλάζει εκ βάθρων τους όρους της παγκόσμιας συζήτησης για τη ματωμένη γραμμή της Μέσης Ανατολής. Και δεν αφήνει περιθώρια ούτε για ουδετερότητα ούτε για ζύγισμα συμφερόντων. Ο καθείς, στο εξής, παίρνει όντως την ευθύνη του απέναντι στην Ιστορία…
