«Φτάνει πια με την ευρωπαϊκή υποταγή στις Ηνωμένες Πολιτείες», κραυγάζει ο πρώην Επίτροπος, Τιερί Μπρετόν.
«Η ταπείνωση υποτίθεται ότι έπρεπε να γίνει αποδεκτή για να αποφευχθεί η αστάθεια, αλλά αν δεν ξυπνήσουμε, θα έχουμε απεχθέστερη ταπείνωση και αστάθεια». Βαριές κουβέντες από τον Γάλλο, πρώην Επίτροπο για την εσωτερική αγορά. Οσο και αν η πικρία του ξεχειλίζει όσο θυμάται πώς τον υπονόμευε συνεχώς η πρόεδρος Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην προηγούμενη Κομισιόν, η οργή του Μπρετόν είναι δικαιολογημένη.
Την ώρα που ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ -παρά την δασμολογική συμφωνία με την φον ντερ Λάιεν απειλεί με νέες κυρώσεις την Ε.Ε., αν τολμήσει να βάλει περιορισμούς στους Αμερικανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς στην Ευρώπη, η Κομισιόν προχώρησε χθες σε νέα εμπορική συνθηκολόγηση: Αποφάσισε να καταργήσει όλους τους δασμούς στα εισαγόμενα αμερικανικά βιομηχανικά προϊόντα.
Η φον ντερ Λάιεν -ούτε καν για τα μάτια του κόσμου – δεν ζήτησε κανένα αντάλλαγμα. Έβαλε την ουρά στα σκέλια, ικανοποιημένη γιατί στα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα που εξάγονται στις ΗΠΑ, οι δασμοί θα είναι μόνο 15% και όχι 27,5%, όπως αρχικά είχε ανακοινώσει ο Τραμπ. Γερμανίδα άλλωστε, η φον ντερ Λάιεν, δηλώνει ικανοποιημένη από τη συμφωνία, καθώς …έπρεπε να νοιαστεί για την γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Κουβέντα βέβαια , για τους αμερικανικούς δασμούς 15% στα αγροτικά προϊόντα του ευρωπαϊκού Νότου.
Το τίμημα της υποκρισίας
Αυτό είναι δυστυχώς το τίμημα της ευρωπαϊκής υποκρισίας. Ενα «αριστούργημα» αδιάφορης διπλωματίας, που το πληρώνουν στην πλειονότητά τους, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις στην Ευρώπη.
Η γραφειοκρατία των Βρυξελλών επιμένει πάντως να επικαλείται οφέλη που, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν για την Ένωση. Εκτός, φυσικά, αν νοείται κέρδος το γεγονός ότι η ΕΕ έχει αποφύγει τα χειρότερα που απειλούνται συνεχώς , σε διάφορες ανακοινώσεις, από τον Λευκό Οίκο.
Είμαστε αφελείς;
Η φον ντερ Λάιεν και το επιτελείο της δίνει -λένε- ιδιαίτερη έμφαση σε μια δήθεν νεοαποκτηθείσα σταθερότητα στις σχέσεις με την Αμερική του Τραμπ. Η οποία όμως, απέχει πολύ από το να είναι δεδομένη. Το μόνο που λείπει από την πλευρά της Κομισιόν είναι να στείλει ένα εγκάρδιο ευχαριστώ και «καρδούλες» στον πρόεδρο Τραμπ για όλες τις χάρες που μας έκανε. Να εκφράσει την μεγάλη χαρά που φορολογείται η Ευρώπη για να ευχαριστήσει τον κύριο δυτικό σύμμαχό μας.
Και να διατυπώσει η φον ντερ Λάιεν τη …λύπη της, που δεν ζήτησε νωρίτερα, από τους προκατόχους του Τραμπ, το προνόμιο να πληρώσει η Ευρώπη, μερικούς ακόμη, δασμούς.
Το ερώτημα είναι βέβαια αν τελικά οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι μια ομάδα αφελών ανθρώπων; Ή μήπως , η εμπορική συνθηκολόγηση με τον Τραμπ είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς της Ε.Ε.;
Η «Ουράνια γραφειοκρατία» της φον ντερ Λάιεν κάνει ακόμη ένα βήμα προς την αποσύνθεση της ευρωπαϊκής ιδέας. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει πλέον με την άποψη του Politico ότι έχει αρχίσει «ο αιώνας του εξευτελισμού της Ευρώπης».
