Στη Γαλλία, πριν από λίγες ημέρες, ο πρώην πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν καταδικάστηκε τελεσίδικα σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε πρόστιμο 375.000 ευρώ επειδή είχε διορίσει εικονικά τη σύζυγό του ως κοινοβουλευτική βοηθό.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια προβλήματα, τα έχουμε λύσει προ πολλού. Η… οικογένεια είναι πάνω απ’ όλα και ο νεποτισμός άγνωστη λέξη. Το ίδιο άγνωστη είναι και η ποινική ευθύνη των πολιτικών προσώπων.
Στην πραγματικότητα έχουμε λύσει πολύ περισσότερα. Κηρύσσουμε τα σκάνδαλα ως μη γενόμενα πριν καν διερευνηθούν. Οι υποκλοπές ήταν πταίσμα που αφορούσε μόνον κάποιους… περίεργους ιδιώτες, η Novartis ήταν σκευωρία, τα Τέμπη είναι προϊόν τοξικού συνεταιρισμού.
Κάπως έτσι, και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι «ζήτημα ευρωπαϊκό και διαχρονικό», όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός. Και «μία αναφορά σε μία δικογραφία δεν σημαίνει ότι συνιστά απαραιτήτως και περιγραφή ποινικής ευθύνης», όπως δήλωσαν κύκλοι του Μαξίμου. Όπερ η δικογραφία που έστειλε στη Βουλή η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, ζητώντας να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες Βορίδη και Αυγενάκη για τη φάμπρικα των παράνομων επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ, είναι απλώς φιλολογικό ανάγνωσμα.
Έτσι είναι εάν έτσι νομίζουμε. Πέντε διαφορετικοί υπουργοί έβλεπαν επί έξι χρόνια τις παράνομες επιδοτήσεις να περνούν κι απλώς σφύριζαν αδιάφορα. Προφανώς γιατί πίστεψαν πως, όντως, οι Κρητικοί έβοσκαν τα πρόβατά τους στον Γράμμο και πως τα βοσκοτόπια του νησιού φθάνουν μέχρι τη Λιβύη.
Δύο εξ αυτών, ο Μάκης Βορίδης και ο Λευτέρης Αυγενάκης, έβαλαν τις υπογραφές τους σε αποφάσεις που διευκόλυναν τις εκταμιεύσεις δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ σε εικονικούς αγρότες και δυνάμει ψηφοφόρους. Και όλοι μαζί θεώρησαν επίσης λογικό οι παραγωγοί βιολογικής μελισσοκομίας (πάλι) της Κρήτης να δικαιούνται και να αιτούνται επιδοτήσεις 170 εκατομμυρίων ευρώ.
Και επειδή, ως γνωστόν, στην Ελλάδα οι υπουργοί είθισται να έχουν μόνον «διοικητική» και επ’ ουδενί εποπτική και πολιτική ευθύνη, τώρα που ήρθε το πρόστιμο των 415 εκατομμυρίων ευρώ εκ Βρυξελλών τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι συνήθεις ύποπτοι: τα κρατικά ταμεία και οι Έλληνες φορολογούμενοι – συμπεριλαμβανομένων και των πραγματικών αγροτών, που έχασαν τις επιδοτήσεις που δικαιούντο υπέρ των επιτηδείων. Και το σκάνδαλο, για μια ακόμη φορά, θα μείνει πολιτικά ορφανό.
Διότι, όπως είναι επίσης γνωστό, στην Ελλάδα ό,τι είναι διαχρονικά νοσηρό είναι και νόμιμο. Και ηθικό…
