«Σοκ» έλεγαν οι τίτλοι για το ότι οι Έλληνες είναι οι δεύτεροι φτωχότεροι στην Ε.Ε., σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Το ποσοστό του πληθυσμού που είναι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό το 2024 στην Ελλάδα ήταν στο 26,9%, με τη χώρα μας να έχει τη δεύτερη χειρότερη επίδοση μετά τη Βουλγαρία (30,3%).
Δεν αμφισβητούμε τα στοιχεία, αλλά επί του προκειμένου να σημειώσουμε ότι αν πάει κάποιος και δει αντίστοιχα στοιχεία και στα μέσα της δεκαετίας του 2000 (τότε δηλαδή που έδεναν -όπως λένε- τα σκυλιά με τα λουκάνικα) θα παρατηρήσει και τότε ότι το αντίστοιχο ποσοστό ήταν γύρω στο 25%… Δηλαδή, το 1/4 του ελληνικού λαού είναι φτωχό και το ποσοστό αυτό μένει αμετακίνητο.
Και επειδή τα «σοκ» στη χώρα αυτή είναι απανωτά και πέφτουμε από τα σύννεφα -κατά τη λαϊκή ρήση- όταν βλέπουμε τέτοια στοιχεία, που προδίδουν ένδεια, ας αναρωτηθούμε: τι γίνεται; Γιατί καλοί οι τραβηχτικοί τίτλοι με την υπερχρησιμοποιημένη λέξη «σοκ», αλλά λέμε και ξαναλέμε τα ίδια, ανακαλύπτουμε την Αμερική και αφήνουμε επιφωνήματα έκπληξης, μέχρι να το ξεχάσουμε και να αρχίσουμε πάλι από την αρχή με άλλη αφορμή.
Τις πταίει να δούμε και πώς θα αντιστρέψουμε το χάλι αυτό, αντί διαπιστώσεων, που στην Ελλάδα τις κάνουν οι πολιτικοί που ανακαλύπτουν τον τροχό και καταγγέλλουν κακώς κείμενα λες και είναι άλλοι αρμόδιοι για να τα διορθώσουν…
Έχουμε ένα τεράστιο αντιπαραγωγικό κράτος. Χρειάζεται φόρους για να λειτουργήσει, δεν μεταρρυθμίζεται, αντιδρά σε κάθε τι νέο και εκπαιδεύει διά της παρουσίας του όλο το πολιτικό σύστημα να το προστατεύουν. Μη παρέχοντας αυτό το κράτος τις υπηρεσίες που πρέπει, μοιραία περιθωροποιούμαστε και από περιφέρεια του καπιταλισμού (που λέγαμε κάποτε ότι είμαστε) πάμε παρακάτω.
Και μπορεί εμείς να έχουμε συνηθίσει, αλλά οι ξένοι δεν έρχονται να βάλουν τα λεφτά τους και να χτίσουν παραγωγικές μονάδες. Φοβούνται τη γραφειοκρατία, τους αντιφατικούς νόμους και όλα εκείνα που άμα μπλέξεις δεν ξεμπλέκεις. Και μπορεί επενδύσεις να μη γίνονται, αλλά οι φόροι μπαίνουν (και διπλοί, όπως στα καύσιμα) για να εισπράττει το κράτος και να δίνει επιδόματα, παριστάνοντας τον καλό πατέρα!
Η S&P που μας αναβάθμισε πρόσφατα σημειώνει ότι οι περισσότερες ξένες επενδύσεις είναι σε ακίνητα, όπερ εστί μεθερμηνευόμενον καμιά προστιθέμενη αξία στην οικονομία. Η κυβέρνηση πανηγύρισε την αναβάθμιση, αλλά διέλαθε της προσοχής της ότι συνοδεύεται και από ένα μετέωρο βήμα, καθώς υπογραμμίζεται ότι αφενός οι μεταρρυθμίσεις που είναι προβληματικές (π.χ. Δικαιοσύνη με τον όγκο υποθέσεων να σωρεύεται) και αφετέρου η χαμηλή ανταγωνιστικότητα (που διαμορφώνει υψηλό έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών) αυξάνουν τους κινδύνους χρηματοδότησης του χρέους της χώρας…
Αντί να μιλάμε για σοκ και να κάνουμε διαπιστώσεις (σαν τουρίστες), ήρθε η ώρα να στρίψουμε το καράβι!
