Στοίχισε πολύ στην Ευρώπη το τέλος της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Υποφέρει η βιομηχανία, εξεγείρονται οι αγρότες, διαμαρτύρονται τα νοικοκυριά για το υψηλό κόστος της ενέργειας.
Αλλά ο νέος μας ενεργειακός εταίρος-οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην είναι τόσο αξιόπιστος όσο ελπίζαμε, όπως δείχνει μια πρόσφατη απόφαση του Τζο Μπάιντεν.
Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα, μετά από μια συνάντηση με τον οικολόγο blogger Άλεξ Χαράους, έναν 25χρονο από το Κολοράντο που ηγείται της εκστρατείας κατά των νέων τερματικών σταθμών LNG στον Κόλπο του Μεξικού, ο πρόεδρος Μπάιντεν πήρε χαρτί και μολύβι και ανακοίνωσε επίσημα μια προσωρινή παύση για τις μελλοντικές εξαγωγές υγροποιημένου αερίου.
Με λίγα λόγια, ο 25χρονος οικολόγος υπαγόρευσε την εκλογική ατζέντα του Δημοκρατικού Προέδρου.
Και τώρα η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει μια αναμφισβήτητα δυσάρεστη πραγματικότητα: από τη ρωσική ενεργειακή εξάρτηση, πέρασε στην αμερικανική. Η οποία, τουλάχιστον από τώρα μέχρι τον Νοέμβριο, έχει ήδη αποφασίσει να μπλοκάρει κάθε είδους ανάπτυξη σε υποδομές που συνδέονται με εξαγωγές LNG.
Έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι το «ναι» της ΕΕ στη νέα χρηματοδότηση με 50 δισ. στο Κίεβο είναι η πρώτη νίκη που πέτυχε ο εκβιασμός των ΗΠΑ με το φυσικό αέριο;
Θα πείτε, τα υπάρχοντα έργα και οι συμβάσεις παραμένουν σε ισχύ. Ποιες συμβάσεις όμως;
Όπως αυτή που δεσμεύει τη BP, την Edison και τη Shell με την American Venture Global LNG, την οποία η αμερικανική εταιρεία αρνείται να την εφαρμόσει; Με αποτέλεσμα οι ευρωπαϊκοί ενεργειακοί γίγαντες να έχουν χάσει δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα, επειδή η αμερικανική εταιρεία δεν παρέχει το LNG που έχει δεσμευτεί! Ήδη, BP και Shell έχουν αναγκαστεί να ζητήσουν την παρέμβαση της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών για τη μη συμμόρφωσης της αμερικανικής εταιρείας.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Ουάσιγκτον έχει εγγυηθεί ότι θα εξασφαλίσει στην Ευρώπη το LNG που χρειάζεται για να αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο.
Αλλά τώρα κάνει πίσω. Η Αμερική πρώτα αναγκάζει την ΕΕ να «πυροβολεί» και μετά της υπαγορεύει το πώς θα «χορέψει»! Και, πάνω από όλα, αποφασίζει τους κανόνες, τις ακριβές τιμές και τις μεθόδους.
Γιατί, για να επιβάλει τη γεωπολιτική της ατζέντα στους συμμάχους της, η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να κλείσει τις στρόφιγγες.
Έτσι, η ΕΕ θα έχει δύο εναλλακτικές: Είτε να αποδεχτεί τον εκβιασμό. Ή να αποτανθεί αλλού για να βρει LNG.
Σε ποιον, παρακαλώ; Στο Κατάρ, που η ίδια η ΕΕ «πυροβόλησε» με το σκάνδαλο δωροδοκίας που είχε και ελληνική διάσταση;
Ή μήπως στη Ρωσία, με την οποία οι σχέσεις της ΕΕ είναι στο χειρότερο σημείο;
Αμερικανικό αριστούργημα
Αυτό είναι το «αριστούργημα» που πέτυχαν οι ΗΠΑ στη διαχείριση της παγκόσμιας ατζέντας LNG.
Οι ευρωπαϊκές χώρες υποστήριξαν το μεγαλύτερο έργο οικονομικής-βιομηχανικής αποσταθεροποίησης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζοντας βιαστικά και άκριτα τον συνδυασμό των κυρώσεων προς τη Ρωσία και της πράσινης μετάβασης.
Αυτοκτόνησε η Ευρώπη λοιπόν. Βρίσκεται πλέον πλήρως στο έλεος του αμερικανικού γεωπολιτικού παιγνιδιού αναφορικά με το υγροποιημένο αέριο.
Και μέσα σε αυτό το παραλήρημα υποταγής, ψήφισε υπέρ ενός άλλου πακέτου 50 δισεκατομμυρίων για το Κίεβο. Επειδή δεν μπορεί να το κάνει ο Μπάιντεν, γιατί κλωτσάνε οι Ρεπουμπλικάνοι.
Όσο για τους αγρότες; Άστους να φωνάζουν. Θα βαρεθούν και θα κάνουν πίσω!
Και τον Ιούνιο κάποιοι δήθεν θα εκπλήσσονται γιατί η άκρα δεξιά θα βάλει τη σφραγίδα της στις ευρωεκλογές…
