Skip to main content

Ο Κροκόδειλος

REUTERS/Alexandros Avramidis

Στον «Κροκόδειλο» όλοι καταλήγουν ότι η μόνη λύση είναι να κουκουλώσουν την υπόθεση, γιατί «είναι ύποπτη, ανήκουστη και δημιουργεί κακό προηγούμενο»...

Φανταστείτε μια πελαγίσια τσιπούρα που την έπιασε στα δίχτυα του ένας ψαράς και στη συνέχεια την έριξε σε ένα ενυδρείο. Τι πρέπει να κάνει το ψάρι για να επιβιώσει; Να συγκαλύψει την προέλευσή του, γράφει ο ισπανός συγγραφέας Χουάν Χοσέ Μιγιάς στην El Pais και εξηγεί: «Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ανήκουν σε αυτόν τον κόσμο, παρόλο που έχουν καμουφλαριστεί και προσαρμοστεί για να επιβιώσιουν σε αυτόν. Η προσαρμογή, σε πολλές περιπτώσεις, είναι τόσο καλή, που ούτε οι ίδιοι αντιλαμβάνονται την ξένη φύση τους».

Η μεταφορά του Ισπανού συγγραφέα ήρθε στον νου διαβάζοντας τις καταγγελίες της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων για τον ΟΣΕ. Για την ανεπαρκή και ελλιπή εκπαίδευση προσωπικού κρίσιμων ειδικοτήτων, όπως είναι οι σταθμάρχες και οι κλειδούχοι. Ήταν «πελαγίσια ψάρια που κάποιοι τα έριξαν στο ενυδρείο και συγκάλυψαν την προέλευσή τους», για να παραφράσω τον ισπανό συγγραφέα. Μόνο που τα άσχετα και ανεκπαίδευτα «ψάρια» έχουν μέρος της ευθύνης για ένα έγκλημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους.

Μήπως όμως έχει ευθύνη και ο «ψαράς» που τους έριξε ανεκπαίδευτους στο «νερό για να κολυμπήσουν»; Συγκαλύπτοντας την ασχετοσύνη τους;

Η τραγωδία είναι ανείπωτη, αλλά φέρνει επίσης στον νου το περίφημο έργο «ο Κροκόδειλος» του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι: Ένας κροκόδειλος καταπίνει τον Ιβάν, έναν άτυχο Ρώσο που πήγε να παίξει μαζί του. Η σύζυγος του Ιβάν ουρλιάζει και ζητάει από τον Γερμανό ιδιοκτήτη του ερπετού να ξεσκίσει τον κροκόδειλο και να γλιτώσει τον άνδρα της. Αλλά ο, Ιβάν όμως, ζει και βασιλεύει, αλλά είναι απλώς μέσα στο σώμα του ερπετού. Σύντομα, όμως, η απίστευτη κατάσταση επιστρέφει στην …κανονικότητα. Ο Ιβάν θέλει να παραμείνει στο στομάχι του κροκόδειλου και  όταν κάποιος τον ρωτά τι γίνεται με την ελευθερία του, ο πρωταγωνιστής λέει: «Είσαι ηλίθιος. Είναι τα άγρια πλάσματα που αγαπούν την ανεξαρτησία, ενώ οι σοφοί αγαπούν την τάξη, και είναι ακριβώς η τάξη που λείπει». Γιατί η «τάξη» και η συνήθεια σκοτώνουν τα γεγονότα, ακόμα και τα πιο δραματικά. Όλα, δηλαδή, μπορούν να γίνουν φυσιολογικά, ακόμα και οι τραγωδίες. Και στον «Κροκόδειλο» όλοι καταλήγουν ότι η μόνη λύση είναι να κουκουλώσουν την υπόθεση, γιατί «είναι ύποπτη, ανήκουστη και δημιουργεί κακό προηγούμενο»…